Μετά και τη χτεσινή πολύ πετυχημένη συγκέντρωση έξω από τη Βουλή, να δώσω κι εγώ το blog της αναδάσωσης και να πω πως τα ονόματα δύο bookcrossers βρίσκονται ανάμεσα στους συγγραφείς του.
Δεν ήθελα να γράψω κάτι για τις φωτιές όλες τις μέρες που μας πέρασαν. Έχω έντονες τις μνήμες από τη φωτιά στη Χαλκιδική πέρσι. Πιστεύω πως τα πράγματα που μπορώ να κάνω εγώ και εσύ, φίλε αναγνώστη, σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι συγκεκριμένα. Δε μπορώ πχ να πάω να βάλω το δεντράκι μου στα καμμένα. Δε μπορεί να συμβεί αυτό, τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Μπορώ όμως τον τρόμπα τον βοσκό να μην τον αφήσω να βάλει μέσα τα ζώα και το ξεσκίσει το έδαφος πριν προλάβει να πάρει ανάσα.
Ή μπορώ να κάνω ότι έκαναν τα παιδιά που ξεκίνησαν να στέλνουν mails και sms. Και μπορώ να πάω στη συγκέντρωση. Μπράβο σε όσους πήραν τα παιδιά τους και πήγαν χτες μπροστά στη Βουλή. Χίλια μπράβο, να διεκδικούμε και να κινητοποιούμαστε όσο πιο πολύ μπορούμε. Μα να μη μείνει εδώ το θέμα. Γιατί, αναρωτιέμαι, την Αμαλία τη θυμόμαστε; Το ελπίζω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου