Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα greek tv. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα greek tv. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα


Ήταν γύρω στα 1995-1996. Παρότι το internet και τα νέα μέσα δεν είχαν ξεκινήσει ακόμα την ολοκληρωτική ισοπέδωση των παραδοσιακών μέσων και στην Ελλάδα τα ιδιωτικά κανάλια θεωρούνταν ακόμη νέο σχετικά φρούτο, ο μικρός Γιαννάκης βαριόταν πολύ την TV. Υπήρχαν μεν ακόμα μερικές αξιόλογες σειρές και εκπομπές για να δει το δωδεκατριάχρονο τότε παιδάκι, αλλά πολύ λιγότερες από 1 ή 2 χρόνια πριν, όταν ακόμα έβλεπε παιδικά με το τσουβάλι. Στην ΕΤ1 όμως, υπήρχε μια εκπομπή που δεν έχανε ποτέ...

Ήταν τα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα (ή "Jeux Sans Frontières" στα Γαλλικά). Ήταν μια διοργάνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ραδιοτηλεόρασης (EBU), της ίδιας που διοργανώνει τη Eurovision. Ξεκίνησε το 1965 (από μια ιδέα του Charles de Gaulle), αν και η Ελλάδα διαγωνίστηκε μόνο 6 χρόνια, από το 1993 μέχρι το τέλος των Παιχνιδιών, το 1999. Ενδιάμεσα, τα Παιχνίδια είχαν σταματήσει από το 1983 μέχρι το 1988 που ξανάρχισαν.

Στο JSF διαγωνίζονταν δήμοι από όλη την Ευρώπη. Κάθε εκπομπή, λάβαινε μέρος σε διαφορετική χώρα και τα παιχνίδια είχαν σχέση με τον πολιτισμό και την ιστορία της. Έτσι, για παράδειγμα το 1993 στο Μαρούσι το θέμα ήταν "Οι 12 άθλοι του Ηρακλή", ενώ το 1995 στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου ήταν "Μύθοι του Αισώπου".


Από τα Παιχνίδια που έγιναν στον Πόρο το 1994.

Γινόταν αρκετά παιχνίδια, 8 με 10, αναλόγως τις χώρες που συμμετείχαν κάθε χρονιά. Κάθε ομάδα είχε και ένα Joker, το οποίο σε όποιο παιχνίδι από όλα θεωρούσε πως είναι καλύτερη, έβαζε το Joker της και διπλασίαζε τους πόντους της. Ακόμα, υπήρχε ένα παιχνίδι που συμμετείχαν 2 ομάδες σε κάθε γύρο και κρατούσε από την αρχή μέχρι το τέλος της κάθε εκπομπής (μέχρι να διαγωνιστούν όλες οι ομάδες δηλαδή), το περίφημο Fil Rouge.


Ένα Fil Rouge από το 1995, με αντίπαλο την ομάδα της Ουγγαρίας.

Η τελευταία εκπομπή κάθε χρονιάς ήταν ο μεγάλος τελικός: Εκεί έπαιρναν μέρος οι πόλεις που είχαν συγκεντρώσει τη μεγαλύτερη βαθμολογία στις προηγούμενες εκπομπές από κάθε χώρα.

Η Ελλάδα δεν νίκησε ποτέ έναν μεγάλο τελικό. Γενικά, ήμασταν λίγο του κλότσου και του μπάτσου, συνήθως ξεκινούσαμε καλά και καταλήγαμε να τελειώσουμε τελευταίοι ή έστω προτελευταίοι. Στους μεγάλους τελικούς πήραν μέρος: ο Πόρος το 93 και 94, η Ρόδος το 95 που έφερε και την 1η νίκη στο Μιλάνο της Ιταλίας σε ισοβαθμία με το Eger της Ουγγαρίας και προσπέρασε σε βαθμούς την Πάτρα που βγήκε μόνη πρώτη στο Fort Manoel της Μάλτας, η Κάλυμνος το 96, η Ξάνθη το 97, η Κομοτηνή το 98, ίσως η καλύτερη ομάδα όλων, αφού πήρε την 3η μας νίκη και έφτασε στη 2η θέση του τελικού και η Πάτρα το 99, που κι αυτή έφτασε τη 2η θέση του τελικού.

Από το 1996, το παιχνίδι είχε αλλάξει ριζικά. Οι εκπομπές γινόταν σε μια μόνο χώρα (πάντα στην Ιταλία, εκτός από το 1997) και αυτό επηρέασε τη διοργάνωση που έχασε σταδιακά το ενδιαφέρον της. Έτσι, το 2000 το πρόγραμμα ακυρώθηκε. Πριν 2 χρόνια σκεφτόταν να το ξαναρχίσουν, αλλά λόγω ακριβού κόστους παραγωγής, αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, προς μεγάλη απογοήτευση των fans της εκπομπής που όπως έμαθα γράφοντας αυτό το post, δημιούργησαν ένα petition για να επιστρέψει η εκπομπή στα κρατικά κανάλια όλης της Ευρώπης. Εννοείται πως υπέγραψα!

Θυμάμαι αρκετά πράγματα και ειδικά τους τελικούς. Θυμάμαι τις περιγραφές της Δάφνης Μπόκοτα, του Φίλιππου Σοφιανού και, την όχι τόσο καλή όσο οι υπόλοιπες, του Κώστα Σγόντζου τα τελευταία χρόνια και το πως οι παρουσιαστές από όλες τις χώρες αλληλεπιδρούσαν μεταξύ τους. Θυμάμαι πως μαζευόμασταν με τους δικούς μου και τη βλέπαμε φανατικά όσο τίποτε άλλο στην TV. Χαιρόμασταν με τις νίκες, λυπόμασταν με τις ήττες μας, είχαμε συμπάθειες ανάμεσα στους συμμετέχοντες και ανάμεσα στις ξένες χώρες, είχε πλάκα που εξηγούσε και πράγματα γι' αυτές, φαγητά, έθιμα, μνημεία. Θυμάμαι και τον Dennis που βλέπετε εδώ πιο πάνω, τον τρελιάρη κριτή των Παιχνιδιών. Ήταν ωραία...

Πηγές: Wikipedia eng/gre, JSFnetUK (με όλα τα αποτελέσματα από όλες τις χρονιές), JSFnet Greece (το ελληνικό site).

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Christmas Special #6: The Television Special

Σήμερα το Special κομμάτι του αφιερώματος θα αποδώσει την ειδική μνεία του κομματιού του Television.

Απαράδεκτοι
1x13(;)
Απαράδεκτη Πρωτοχρονιά(;)
31(;) Δεκεμβρίου 1991

Οι πρωταγωνιστές μας μας διηγούνται τις αγαπημένες τους παραμονές Πρωτοχρονιάς του παρελθόντος τους και παραδίδουν ένα δίωρο πρόγραμμα γεμάτο υπέροχα τραγούδια και πολύ Ελευθερία Αρβανιτάκη...

Μια από τις πιο τρυφερές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων είναι το να βλέπω αυτό το επεισόδιο στην τηλεόραση. Έμαθα τη μισή ιστορία του ελληνικού τραγουδιού από αυτό! Από ρεμπέτικα και disco, μέχρι Άννα Βίσση και κάργα λαϊκό, το επεισόδιο τα έχει όλα. Ηθοποιοί όπως ο Φιλιππίδης και ο Χαϊκάλης παίζουν και κεντάν μαζί με τη συνηθισμένη παρέα και οι περασμένες παραμονές δένουν υπέροχα με εκείνη του 1991.

Για μένα, αυτή είναι η πιο δυνατή εικόνα της ελληνικής τηλεόρασης. Γι' αυτό, θα απονείμω σε αυτό το επεισόδιο-μαραθώνιο των εορταστικών Απαράδεκτων το Χρυσό Zlatko (και κρίμα που κανείς δε θα εντοπίσει τον πλεονασμό στην ονομασία), την ύψιστη τιμητική διάκριση αυτού εδώ του blog, που όσο κι αν ψάξετε δε θα βρείτε κάπου αλλού να την έχω παραδώσει ξανά (αλλά επιφυλάσσομαι για το μέλλον).

Υ.Γ. Η photo δεν έχει σχέση με το επεισόδιο αυτό, αλλά όσο κι αν προσπάθησα, δε βρήκα κάτι...

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Πολύγυρος @ TV

Βιντεάκι που έπαιξε σήμερα στον ΣΚΑΪ. Πάμε ρε πατρίδααααα! Η εκπομπή λέγεται Γυρίσματα και απ' ότι καταλαβαίνω είναι φετινή, τύπου Μένουμε Ελλάδα. Και αφού είπαμε και για το Μένουμε Ελλάδα, πάρτε και από κει το βιντεάκι που είχε παίξει στην αρχή της χρονιάς (νομίζω).

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2007

TV!

Ναι, ναι, ήρθε η ώρα να μιλήσω για τηλεόραση! Το έκανα για τον "καμένο" Δορυφόρο, θα το ξανακάνω σήμερα.

Για αρχή ΕΤ1, 22.00 κάθε Τετάρτη. Οι κεραίες της εποχής μας, μια σειρά 11 εκπομπών που σε κάθε μια παρουσιάζεται και ένας διάσημος συγγραφέας. Το concept είναι ενδιαφέρον, πηγαίνουν σπίτι του, τον ακολουθούν έξω και συζητούν για τα βιβλία του καθενός και τα θέματα που καταπιάνονται. Άμος Οζ στην πρώτη, Ζοζέ Σαραμάγκου στη δεύτερη και σήμερα, στην τρίτη εκπομπή ο Ίαν Μακ Γιούαν. Γενικά οι εκπομπές που έχουν σχέση με βιβλία με χαλάνε πάντα, αλλά αυτή αποτελεί εξαίρεση...

Για συνέχεια, ΣΚΑΙ, 23.00 κάθε δεύτερη Τρίτη (εναλλάσσεται με τους νέους Φακέλους). Infowar, εκπομπή που αναλύει ένα θέμα της διεθνούς επικαιρότητας με τη βοήθεια τραγουδιών και ταινιών. Εξαιρετική μίξη αυτών των στοιχείων, σε μια 30λεπτη εκπομπή που πραγματικά αξίζει.

Όποιος ενδιαφέρεται να δει τα πρώτα 2 των "Κεραιών" και το πρώτο του Infowar, με ένα mail θα του πω που να βρει τα torrents γι'αυτά. Καλή τηλεόραση, people...

Τρίτη 21 Αυγούστου 2007

Δορυφόρος

Είπα πως είδα τηλεόραση. Και είναι πραγματικότητα. Έκανα συνολικά 3 βράδια zapping. Και ενώ το πρώτο δεν βρήκα τίποτα ενδιαφέρον, σιγά το περίεργο, τα άλλα 2 κατέληξα να βλέπω TV100!

Και θα με ρωτήσετε οι αδαής τύποι (δηλαδή όχι οι Θεσσαλονικείς, πολλοί από αυτούς την ξέρουν την εκπομπή για την οποία θα σας μιλήσω), γιατί στο καλό είδα το συγκεκριμένο κανάλι. Μα διότι, αγαπητοί μου, εκεί παίζει ο Δορυφόρος!

Ο μέγιστος Σάκης Παπαδόπουλος παρουσιάζει μια εκπομπή, στην οποία προβάλλονται αποσπάσματα από εκπομπές απ'όλο τον κόσμο, μέσω της δορυφορικής τηλεόρασης. Αφασία πρόγραμμα σας λέω!

Το TV100 δείχνει 3 διαφορετικές εκπομπές κάθε βδομάδα και τις παίζει σε επανάληψη κιόλας. Αυτό που δεν ήξερα όμως είναι πως αυτές οι 3 εκπομπές παίζουν χωριστά αποσπάσματα, όχι τυχαία, αλλά με βάση τη σήμανση! Η μια με επιθυμητή συναίνεση (Κάθε Σάββατο στις 16:00 και κάθε Δευτέρα στις 20:30), η άλλη με απαραίτητη συναίνεση (Κάθε Τρίτη στις 01:00 και κάθε Τετάρτη στις 24:00) και η τελευταία ακατάλληλη κάτω των 15 (Κάθε Κυριακή στις 02:15 και κάθε Δευτέρα στις 02:00, και κάθε Τρίτη στις 03:00)

Βέβαια εγώ όποτε το βλέπω, όλο κάτι reality έχει και κάτι μοντέλα. Άρα ή στο πρόγραμμα τους λένε βλακείες (οπότε μην είστε σίγουροι και για τις ώρες) ή εγώ είμαι τόσο κωλόφαρδος που πέφτω πάνω στην τελευταία εκδοχή τους. Αλλά αυτό είναι το θέμα!

Τα αποσπάσματα αυτά, δεν έχουν υπότιτλους. Δεν προλαβαίνουν οι άνθρωποι ρε αδερφέ ή δεν έχουν χρήματα ας πούμε να προσλάβουν μεταφραστές. Οπότε σκέφτονται έξυπνα. Σου λέει, βλέπεις Γερμανία. Ξέρεις Γερμανικά; Αν ναι, έχει καλώς, αν όχι όμως; Πέτα μέσα το μωρό του τάδε BigBrotherίστικου reality που τα πέταξε όλα και έμεινε μπροστά σε συγκατοίκους και τηλεοπτικό κοινό μόνο με μια τιάρα στα μαλλιά και μια αλυσίδα μέσης, και θα δεις πως θα καταλάβουν όλοι το νόημα.

Βλέπεις Βραζιλία. Ξέρεις Πορτογαλικά φίλε μου; Ξέρεις; Σιγά ρε, εδώ τα Ελληνικά και τα σκοτώνεις. Δεν ξέρεις, τέλος. Πως θα καταλάβεις λοιπόν το τι γίνεται στην εκπομπή; Σου πετάει ένα απόσπασμα από ένα tour στα club της Ipanema, με κορίτσια να λικνίζονται ημίγυμνα και μεθυσμένα. Πως να μην το καταλάβεις αυτό;

Εξαιρετική εκπομπούλα, μπράβο στο κατά τα άλλα παντελώς άχρηστο TV100. Κυρίες, κύριοι και αγαπητοί τηλεθεατές του Πρώτου καναλιού της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης στην Ελλάδα και στην Κύπρο, σας την προτείνω ανεπιφύλαχτα. Όλο και κάτι θα βρείτε ενδιαφέρον, πιστέψτε με...

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007

Παρά Πέντε - Μέρος Δεύτερο

Μόλις είδα τη συνέντευξη των συντελεστών της σειράς στην Ανατροπή του Πρετεντέρη που ακολούθησε το series finale, τη Δευτέρα το βράδυ και έχω να πως τα εξής:

1ον, άκουσα σε κάποιο σημείο την κ.Έφη Παπαθεοδώρου (Θεοπούλα) να παίρνει το λόγο με αφορμή τον τρόπο γραφής του Καπουτζίδη. Δεν έχει σημασία τι ακριβώς είπε, όπως ο τρόπος με τον οποίο εκφράστηκε. Είπε 10 κουβέντες και πέτυχε κέντρο. Μου έδειξε πως έχει πολύ υψηλό επίπεδο και μου απ-έδειξε πως έχει ταλέντο στην ηθοποιία (δεν είναι δηλαδή μια χαζοχαρούμενη γιαγιούλα και στην πραγματικότητα).

2ον, Η κ.Ζέτα Μακρυπούλια είπε την πιο πετυχημένη κουβέντα για μένα, ακριβώς αυτό που σκεφτόμουν κι εγώ. Πως μεγαλύτερη επιτυχία της σειράς ήταν που έκανε και τον παραμικρό δευτερεύοντα ρόλο σημαντικό. Παιχνίδι ομάδας και όχι ενός ή δύο.

Γι'αυτό και για μένα το Παρά Πέντε είναι αρκετά ψηλά, ίσως δίπλα στο άδικα κομμένο Τι Ψυχή Θα Παραδώσεις Μωρή και λίγο πάνω από Απαράδεκτους και Δύο Ξένους. Μαζί με το Σ'αγαπώ-Μ'αγαπάς (λόγω ιδέας και απίστευτης "παιξιμάδας" από Παπαδοπούλου και Αθερίδη), αυτές είναι οι 5 αγαπημένες Ελληνικές σειρές μου. Προσέξατε πως όλες είναι κωμωδίες και είναι Mega;

Για να παίξουμε και λίγο... Κάνετε μια μεγάλη ανασκαφή στα συρτάρια της μνήμης και πείτε μου τις 5 δικές σας λατρεμένες σειρές. Είμαι περίεργος...

Τρίτη 19 Ιουνίου 2007

Παρά Πέντε

Είδα σήμερα το τελευταίο επεισόδιο του Παρά Πέντε. Παρότι δε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες και το χαλάσω από κάποιον, να πω πως παρακολούθησα το μισό με δάκρυα στα μάτια και το άλλο μισό σκεπτόμενος πως δεν με έχει ξανασυγκινήσει άλλη Ελληνική σειρά. Έτσι οφείλω να την ανεβάσω στις αγαπημένες μου της Ελληνικής τηλεόρασης, στο top-5.

Λένε πολλοί για τον Καπουτζίδη, για τις επαναλήψεις, για το Mega, για τη χορηγία από την Tim (νυν Wind), για, για, για...

Το ότι μια σειρά γίνεται μόδα, δεν είναι κακό. Το ότι φέρνει διαφημίσεις στο κανάλι, δεν πρέπει να το δαιμονοποιούμε. Γι'αυτό βγάζει μια σειρά, μια εκπομπή, ένα ριάλιτι το κανάλι. Για να βγάλει λεφτά. Δεν είναι κοινωφελές ίδρυμα.

Το θέμα είναι αν αυτό που βγάζει έχει ποιότητα. Κι εμένα η ποιότητα και το γέλιο του Παρά Πέντε μου "έκανε". Σε άλλους, όχι. Έτσι, και αφού έχω επιλέξει να μην ανοίγω την τηλεόρασή μου για οτιδήποτε, χρησιμοποιούσα torrents για να το βλέπω...

Καλό ταξίδι λοιπόν, σε μια από τις ελάχιστες καλές στιγμές της τηλεόρασης μας.

"Νόμιζες ότι τα πιο περίεργα, τα πιο σπάνια και τα πιο σημαντικά είναι εκεί μέσα. Στο γυαλί. Δεν είναι έτσι. Η ζωή, η αλήθεια, είναι έξω απ'αυτό. Κλείσ' την..."

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2007

Πάνια

Πρόσφατα, με τη βοήθεια δύο καλών φίλων (ευτυχώς με ενημερώνουν για τα της Τηλεόρασης οι γύρω μου γιατί εγώ δεν την ανοίγω καθόλου) ανακάλυψα τα τραγούδια της νέας εκπομπής της Ανίτας Πάνια στο Alter. Εγώ είχα μείνει στα Παρατράγουδα! Μιλάμε τέτοιο γέλιο, είχα καιρό να ρίξω. Πολύ τρέλα! Ότι να'ναι! Για ακούστε ένα...


powered by ODEO