6. Barack Obama
Έχοντας παρακολουθήσει μόνο τη μισή από την κούρσα για την εκλογή Προέδρου της Αμερικής το 2004, είχα αποφασίσει από νωρίς να ακολουθήσω όλη τη διαδικασία πριν τις εκλογές του 2008. Θυμάμαι να ψάχνω κάθε 2-3 μήνες, ξεκινώντας από την επομένη των εκλογών του 2004, τις ειδήσεις και τη Wikipedia για νέα σχετικά με το ποιοι θα είναι υποψήφιοι στα primaries των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικανών και να βλέπω ποιοι από αυτούς εμφανίζονταν σαν φαβορί.
Το Αμερικανικό σύστημα μου ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία. Είναι, όπως και αρκετά άλλα θέματα της κοινωνίας εκεί, ένα show στο μεγαλύτερό του βαθμό. Το παραμικρό λάθος μετράει, στρατηγικές ρυθμίζονται και απορυθμίζονται κάθε λίγο και λιγάκι, τα demographics αναδεικνύονται στη ύψιστη επιστήμη και σαν άνθρωπος που λατρεύει τη στατιστική δε θα μπορούσα να μην παρακολουθώ το τι συμβαίνει σε αυτό που θεωρείτε η σημαντικότερη πολιτική στιγμή του πλανήτη.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε. Ο Obama ήρθε σχεδόν από το πουθενά, δημιούργησε την πιο έξυπνη καμπάνια (και με τη βοήθεια των νέων μέσων) ever, μίλησε απλά και κατανοητά, κέρδισε πάνω από τους διπλάσιους delegates από τον McCain (που η αντιπρόεδρος του, η Sarah Palin, έγινε το ανέκδοτο της χρονιάς) και κέρδισε την Προεδρία. Έγινε ο πρώτος έγχρωμος πρόεδρος της Αμερικής και η ελπίδα πολλών πως κάτι θα αλλάξει. Θα αλλάξει όμως;
7. Τσουνάμι Ινδικού Ωκεανού - Τυφώνας Κατρίνα
(Found on Flickr, by Incognita Nom de Plume)
Η σοκαριστική δύναμη της φύσης έγινε γνωστή για μια ακόμη φορά σε όλον τον κόσμο, όταν τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων το 2004 ένας σεισμός μεγέθους 9.3 βαθμών ρίχτερ χτύπησε την Ινδονησία. Πάνω από 230 χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, κάνοντας τη συγκεκριμένη καταστροφή μια από τις χειρότερες στην καταγεγραμμένη ιστορία της ανθρωπότητας.
Οι εικόνες που έφτασαν σε μας ήταν απλές εικόνες, αλλά ακόμα κι έτσι ήταν τρομαχτικές. Ήταν από τις λίγες φορές που έχω βοηθήσει σε εκκλήσεις βοήθειας για χρήματα που στέλνονταν εκεί.
Λίγους μήνες αργότερα, η πόλη της Νέας Ορλεάνης πνιγόταν από τον τυφώνα Κατρίνα, έναν από τους ισχυρότερους που έχει περάσει από την Αμερική. Εδώ το θέμα είναι εντελώς διαφορετικό, μιας και σαφώς ο αριθμός των νεκρών δε συγκρίνεται: Η αδυναμία της κυβέρνησης των ΗΠΑ να ανταποκριθεί στις προσδοκίες για προστασία από τη φυσική καταστροφή που ήξερε πως έρχεται. Η κριτική απέναντι στον Bush, οι αποτυχίες των αντιπλημμυρικών αναχωμάτων, οι φωνές των κατοίκων πως τους άφησαν να πεθάνουν. Και μετά έρχεται και ο Kanye West να πει σε πανεθνικό επίπεδο το μυθικό "George Bush doesn’t care about black people" (σκέτο το video εδώ και περιγραφή μαζί με το video στο τέλος-τέλος του post του enteka εδώ). Η Αμερική έχει καταλάβει πως ο πλανήτης αλλάζει. Ή μάλλον όχι...
8. Ένα νέο internet
Έχετε σκεφτεί πόσα από τα sites και τις υπηρεσίες που χρησιμοποιούμε καθημερινά δεν υπήρχαν πριν το 2000; Η Wikipedia ξεκίνησε το 2001. Το Wordpress και το LinkedIn το Μάη, το MySpace τον Αύγουστο και το Delicious το Σεπτέμβρη του 2003. To Flickr και το Facebook το Φεβρουάριο του 2004 για να ακολουθήσει το Gmail τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς. Το Youtube το Φεβρουάριο του 2005. Το Twitter το Μάρτη του 2006 και ούτω καθεξής...
Το internet όπως το ξέρουμε σήμερα είναι γέννημα-θρέμμα των 00s. Ήταν συνήθως υπηρεσίες των οποίων η χρησιμότητα ποτέ δε γίνεται αποδεκτή με την πρώτη στους non-geeks του κόσμου, όμως αυτό δεν τα σταμάτησε από το να θεωρούνται σήμερα mainstream στο χώρο του internet.
Θεωρούμαι πάντα geek από τους non-geeks και non-geek από τους geeks, αλλά τελικά αρκετά από τα social networks τα δοκίμασα πρώτος από τους φίλους και γνωστούς και τους "έχωσα" να μπούνε και να τα δοκιμάσουν. Ένας νέος τρόπος ενημέρωσης και ψυχαγωγίας ήρθε μαζί τους και μένει να δούμε που θα φτάσει το internet στις ζωές μας παρέα με όλα τους.
9. Πυρκαγιές 2007 (+ bonus 2009)
(Found on Flickr, by greekadman)
Αυτό το κομμάτι θα μπορούσε να πηγαίνει μαζί με το 7ο, αλλά ότι και να λέμε, είναι αλλιώς να καταστρέφεται η χώρα σου κι αλλιώς να βλέπεις καταστροφές εξ αποστάσεως. Τις πυρκαγιές που κατέκαψαν την Ελλάδα το καλοκαίρι του 2007 και δευτερευόντως του 2009, τις ζήσαμε από πιο κοντά (αλλά και πάλι μακριά οι περισσότεροι). Είδαμε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους να καταστρέφονται και αντικρίσαμε την αδυναμία της χώρας να αμυνθεί απέναντι στη φωτιά, καθώς και τη γελοιότητα των πολιτικών προσώπων ("Στρατηγός άνεμος", "Ασύμμετρη απειλή", κλπ).
Πάνω από 80 άνθρωποι σκοτώθηκαν, πολλές εκατοντάδες σπίτια κάηκαν και μερικές χιλιάδες συμπολίτες μας βρέθηκαν στο δρόμο, αλλά με σεβασμό σε όλους αυτούς πρέπει να πω πως το σημαντικότερο πρόβλημα που άφησαν πίσω οι πυρκαγιές είναι η οικολογική καταστροφή. Η μορφολογία του εδάφους της Ελλάδας δε θα είναι ποτέ η ίδια, μετά από μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Λέω ας μην το ξαναζήσουμε σύντομα, αν και ξέρω πως δε θα αργήσουμε να βλέπουμε τις ίδιες εικόνες...
10. BookCrossing
Εντάξει, ήταν προφανές, έτσι; Φυσικά δεν πιστεύω πως το BC έχει αλλάξει τον κόσμο, όχι ακόμα τουλάχιστον, αλλά άλλαξε εμένα και τούτο δω έχει τίτλο "10 πράγματα που όρισαν τη δεκαετία *μου*" και το BC την όρισε όσο τίποτε άλλο μάλλον. Ας πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή...
Ήταν μια Κυριακή του Μάη, κοντά στη ροδαυγή (όχι αυτή της Άρτας), το σωτήριον έτος 2005, όταν αντίκρισα στο περιοδικό "Ε" της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας ένα άρθρο για το BC. Παραστατικό, έξυπνο και ζωντανό, μου κίνησε την περιέργεια και δεν άργησα να μπω και να γίνω μέλος. Μάλιστα για το ZlatkoGR που χρησιμοποιώ παντού φταίει το BC, αφού το σκέτο Zlatko που χρησιμοποιούσα μέχρι τότε ήταν πιασμένο!
Το πρώτο μου μήνυμα στο forum ήταν αυτό. Με καλωσόρισαν πρώτοι-πρώτοι ο nevermindthegap (αρθρογράφος του άρθρου της "Ε") και η apapsa και με έστειλαν στο "GREEK BOOKCROSSERS come to δώθε!" thread. Εκεί γίνεται ο κακός χαμός. Νέοι μπαίνουν λόγω του "Ε" και ψάχνονται, παλιοί χαζοχαίρονται με τους νέους, πανικός.
Όλα αυτά γίνονται στο "Introduce Yourself" forum, αν και ο διπλασιασμός των μελών της Ελλάδας μέσα στη βδομάδα που ακολουθεί το άρθρο και ο ενθουσιασμός τους δεν αφήνει περιθώρια στους υπευθύνους του site και οι Έλληνες bcers έχουν το δικό τους forum στις 2 Ιουνίου, τις τελευταίες μέρες πριν φύγω οριστικά και αμετάκλητα από τις Σέρρες.
Οι επόμενοι μήνες είναι γεμάτοι με αβεβαιότητα για το τι κάνω εγώ τώρα αλλά και με εξαιρετική online παρέα. Το ελληνικό forum είναι γεμάτο ζωή και ξεκινάω (αρκετό καιρό μετά) να απελευθερώνω και βιβλία, να μπαίνω στο κλίμα. Στα τέλη Οκτώβρη γνωρίζω τους πρώτους bcers από κοντά και στην πρώτη μου συνάντηση, αυτή του Νοέμβρη στο ιστορικό Φρουτότυπο, είμαι πια κάτοικος Θεσσαλονίκης για νέες (ή μάλλον για τις πρώτες) σπουδές.
BookCrossing για μένα είναι όσα συνέβησαν από κει και πέρα. Είναι οι φίλοι, οι εμπειρίες, τα ταξίδια, η παρέα. Είναι όσα και όσους θα είχα χάσει αν δεν άνοιγα το περιοδικό εκείνη την Κυριακή του Μάη, κοντά στη ροδαυγή, το σωτήριον έτος 2005...
