Ένα (ακόμη) από τα αγαπημένα μου πράγματα των γιορτών, είναι οι Χριστουγεννιάτικες κάλτσες. Γεμάτες με μικροπραγματάκια και γλυκά, είναι ίσως καλύτερη έκπληξη και μεγαλύτερη χαρά από ένα "κανονικό" δώρο. Το πως ξεκίνησε αυτή η παράδοση, κανείς δεν ξέρει ουσιαστικά. Μια από τις εκδοχές/μύθους όμως που βρήκα στη Wikipedia πάει ως εξής:
Πριν πολύ καιρό, ζούσε σε ένα χωριό ένας γέρος που είχε 3 όμορφες κόρες, όμως δεν είχε λεφτά για να τις παντρέψει και ανησυχούσε τι θα τους συμβεί αφού ο ίδιος πεθάνει. Ο Άγιος Νικόλαος περνούσε από το χωριό και άκουσε μερικούς ανθρώπους να συζητάνε για την κατάσταση των κοριτσιών και αποφάσισε να βοηθήσει, ήξερε όμως πως ο γέρος δε θα δεχόταν ελεημοσύνη. Έτσι, περίμενε να νυχτώσει και κατέβηκε από την καμινάδα στο σπίτι του γέρου.
Είχε μαζί του 3 σακούλια με χρυσά νομίσματα, ένα για κάθε κορίτσι και έψαχνε για ένα μέρος να τα αφήσει, όταν είδε τις κάλτσες των 3 κοριτσιών κρεμασμένες πάνω από το τζάκι για να στεγνώσουν. Άφησε λοιπόν από ένα σακούλι σε κάθε κάλτσα και έφυγε. Το επόμενο πρωί, όταν τα κορίτσια και ο πατέρας τους ξύπνησαν, βρήκαν τα χρυσά νομίσματα και καταχάρηκαν, αφού θα μπορούσαν πια να παντρευτούν και να ζήσουν ευτυχισμένες.
Φυσικά, η παραπάνω ιστορία έχει πολλές παραλλαγές ανάλογα με τη χώρα ή την περιοχή που λέγεται. Όπως και να 'χει πάντως, το βρίσκω ένα από τα καλύτερα έθιμα και πάντα έχω μια κάλτσα στο τζάκι, ακόμη κι αν δε βρίσκεται κανείς να τη γεμίσει...
(+ Μερικά tips με το πως να γεμίσετε μια Χριστουγεννιάτικη κάλτσα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου