Chania, here we come!

Σε πολύ γρήγορο ρυθμό, φεύγω αύριο πρωί με τελικό προορισμό τα Χανιά, αφού πολλαπλασιαστώ πρώτα σε Θεσσαλονίκη και μετά σε Πειραιά. Η παρέα συνεχώς θα μεγαλώνει και νομίζω θα περάσω πολύ καλά και στη διαδρομή.

Σκοπός του ταξιδιού; Το 3ο συνέδριο Bookcrossing στην Ελλάδα. Με περισσότερους Έλληνες από ότι περίμενα αρχικά, με περισσότερους ξένους από τις άλλες 2 φορές, με περισσότερες μέρες, 4 αντί 3 και με τρίτη διαφορετική πόλη (το 1ο στη Θεσσαλονίκη, το 2ο στην Αθήνα) μια από τις πιο -ναι, θα ευλογήσω τα γένια μας- ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες παγκοσμίως κοινότητες, δείχνει τη δύναμή της και στην Ελλάδα.

Έγινε θεσμός, μας αρέσει, περνάμε καλά και αυτό θα συμβεί και στην Κρήτη. Δε θα πω κάτι παραπάνω, άλλωστε έχω γράψει για το συνέδριο ξανά, αλλά και εντυπώσεις από το περσινό των Αθηνών. Τι εστί bookcrossing; Έχω γράψει παλιότερα, όμως υπάρχει και το αρκετά καλό ρεπορτάζ της ΕΤ-3, αν βαριέστε τόσο πολύ να διαβάζετε.

Να σημειώσω πως το blog της Μάζωξης είναι εδώ και το twitter της εδώ. Έχω κι εγώ σκοπό να στέλνω updates στο δικό μου λογαριασμό, οπότε γραφτείτε!

Μάριος Τόκας

Πέθανε σήμερα το πρωί, τη μέρα της Ανάστασης, ένας από τους πιο αξιόλογους συνθέτες του λαϊκού τραγουδιού, ο Μάριος Τόκας. Ο Κύπριος, γεννημένος το 1954 στη Λεμεσό, συνεργάστηκε με ονόματα όπως ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Γιάννης Πάριος, η Χάρις Αλεξίου, ο Πασχάλης Τερζής, η Δήμητρα Γαλάνη και έδωσε μεγάλα τραγούδια.

Παρακάτω θα βρείτε μια συλλογή με τα καλύτερά του για download ή απλά να τα ακούσετε. Aς μιλήσουν τα τραγούδια του αντί για μένα...

Συλλογή Μάριος Τόκας

by ~Xingz

Όσο λατρεύω τα Χριστούγεννα, τόσο υπερβολικά βαρετό μου φαίνεται το Πάσχα. Όλη αυτή η θρησκευτικούρα μου τη δίνει, το ομολογώ. Και πολύ κόσμο τον πιάνει μια φάση να μην τους πειράξεις τα ήθη και τα έθιμα. Το μόνο καλό είναι τα κλειστά σχολεία (για τους μαθητές) και τα τσουρέκια (για όλους). Αν και ήθελαν λίγη παραπάνω ζάχαρη τα τελευταία... :-)

Καλή Ανάσταση σε όλους!

Κουλουράκια!

Έχουμε πει για τα κουλουράκια της μαμάς, δεν έχουμε πει; Αν και technically, είναι τα κουλουράκια που ήταν απόλυτα δημοφιλή όταν οι γονείς μου ήταν ακόμα μωρά. Τα θυμάμαι κι εγώ από μικρός, ήταν ένα από τα πράγματα που μας έδιναν όταν λέγαμε τα κάλαντα και φυσικά δεν τα είχαμε ψηλά στην υπόληψή μας. Είναι όμως τα καλύτερα κουλουράκια που έχω δοκιμάσει και όσο και αν φαντάζει πολύ ξενέρωτο γλύκισμα, I can't help it, I love them! Νομίζω καιρός είναι να δώσω και τη συνταγή.

• 250 γρ. βούτυρο
• 1/2 κιλού ζάχαρη
• 1/2 κιλού γιαούρτι (2%)
• 25 γρ. αμμωνία
• ξύσμα πορτοκαλιού
• 6 αυγά
  
• αλεύρι (6-7 ποτήρια περίπου, θα το αναπτύξουμε παρακάτω, δεν είναι συγκεκριμένο)

Ρίχνουμε όλα τα υλικά μαζί και ζυμώνουμε. Ακριβής ποσότητα αλευριού δεν υπάρχει, ρίχνουμε μέχρι να μην κολλάει στα χέρια το ζυμάρι. Πλάθουμε, κάνουμε τα κουλουράκια, στρώνουμε μια λαδόκολλα στο ταψί μας, τα τοποθετούμε και τα αλείφουμε με τον κρόκο ενός αυγού. Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο, χωρίς χρονικό όριο, απλά τσεκάρουμε να τα δούμε να ροδίζουν. Η συγκεκριμένες ποσότητες είναι αρκετά μεγάλες, μιλάμε για πολλά κουλουράκια, απλά κόψτε τες στη μέση αν θέλετε.

Τα αφήνετε λίγο να κρυώσουν και τα δοκιμάζετε. Στη φωτογραφία είναι πως φαίνονται έτοιμα και ο κρόκος τους έχει δώσει αυτό το χρώμα από πάνω. Ζεστά, είναι ακόμα καλύτερα, σας το εγγυώμαι. Για να έχετε όμως τα best κουλουράκια ever για μέρες, βάλτε τα σε ένα κλειστό σκεύος, ώστε να διατηρούνται μαλακά σα μόλις να τα βγάλατε από το φούρνο...

Υ.Γ Ότι εδώ θα είχα και συνταγή μια μέρα, δεν το φανταζόμουν. Αλλά είπαμε. Αχταρμάς.

Η αλήθεια είναι μια και ο μπακλαβάς γωνία

Ξεκίνησα να γράφω κάτι γενικόλογο για τη Μακεδονία, γιατί άποψη για το θέμα, αν και έχω, δε θα δείτε στο blog, αλλά αλλιώς μου βγήκε τελικά, πολύ ξεκούρδιστο, σκέψεις μπουρδουκλωμένες, αλλά bear (και όχι bare) with me...

Ξέρετε εκείνους που λένε πως είναι κακό όλοι να έχουν μια άποψη; Πως πρέπει πρώτα να ξέρεις πριν μιλάς; Πολύ σωστό μου φαίνεται. Νομίζω σε όλους, σωστά; Και θα συμφωνήσουμε νομίζω πως οι απόψεις μας, μας ταυτοποιούν σαν ανθρώπους περισσότερο ίσως από οτιδήποτε άλλο.

Αν κάποιο θέμα λοιπόν δεν το ξέρεις, δεν το έχεις δει από πολλές πλευρές, δεν έχεις εξετάσει την αντιφατικότητα πολλών από αυτές, αν δεν έχεις ακούσει τις γνώμες άλλων γι' αυτό, τότε πως θα μπορέσεις να φτάσεις, όχι απαραίτητα στη σωστή, δε λέω αυτό, αλλά σε μια άποψη που σε ορίζει σαν άνθρωπο; Όλα ωραία και καλά μέχρις εδώ. Όμως πολλές φορές αυτό το "όλοι έχουν μια άποψη" παρερμηνεύεται από κάποιους. Να εξηγηθώ...

Λένε ας πούμε "Πως κρίνει τη ραπ, αφού δεν έχει ακούσει;" και εννοούν "Πως κρίνει τη μουσικάρα μας, αφού δεν έχει ακούσει τα 10.000+ κομμάτια που έχουμε ακούσει εμείς;".

Η ποσότητας της πληροφορίας που λαμβάνουμε για όλα τα θέματα που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας είναι για τον καθένα ξεχωριστή. Αυτό το παίρνω ως δεδομένο πως όλοι το συμμεριζόμαστε. Αν και καμιά φορά χτυπάει άσχημα το για τι και το πως επιλέγει ο καθένας να ενημερωθεί. Όμως αυτό είναι άλλο θέμα, δε θα σταθώ στην ποιότητα καθώς κι αυτό θέμα άποψης είναι.

Η αίσθηση όμως πως κάθε θέμα εμείς το κατέχουμε σε μεγαλύτερο βαθμό, όχι γενικά από άλλους, αλλά από αυτούς με τους οποίους τυγχάνει σε κάθε περίπτωση να διαφωνούμε, είναι αίσθημα πανανθρώπινο. Δε νομίζω πως υπάρχει κάποιος που να έχει βρει τη χρυσή τομή, να προλαμβάνει δηλαδή τον εαυτό του από το να θεωρήσει μια άλλη γνώμη σαν διαφορετική και όχι σαν λάθος.

Ανθρώπινο γνώρισμα είναι είπαμε και σαν τέτοιο απόλυτα κατανοητό. Αρκεί όλοι να θυμόμαστε πως όσο και να πολεμάμε για τις απόψεις μας (άλλο ανθρώπινο γνώρισμα και δικαίωμα καθενός), αυτές είναι τέτοιες, απόψεις δηλαδή και δεν είναι η αλήθεια. Νομίζω κιόλας πως (αν και το νοιώθω πως βαδίζω σε καθαρά φιλοσοφικά μονοπάτια, αλλά έστω) καμία άποψη δε μπορεί να θεωρείται αλήθεια. Κι ας θυμόμαστε ακόμα, πως αρκετές φορές, η αλήθεια ίσως είναι κάπου στη μέση...

Αν βγάζω νόημα δεν ξέρω. Νομίζω όμως πως αυτό που ήθελα να πω το είπα, σε όποιον εκεί έξω έχει διάθεση να ακούσει και αυτό το point of view.

Amber Stevens VS Leighton Meester

Μετά την πρώτη τιτανομαχία, σίγουρα θα υπήρχε και δεύτερη!

Στα αριστερά σας η Amber Stevens, η Ashleigh του Greek, μια από τις λίγες μάλλον σειρές που δε βλέπω. Μη μπερδεύεστε, η σειρά δε μιλάει για την Ελλάδα αλλά για μια fraternity σε ένα Αμερικανικό κολέγιο.

Και στα δεξιά σας η Leighton Meester (αν και την προτιμώ με άλλο μαλλί), η τη μια κακή, την άλλη καλή, αλλά σίγουρα bitch Blair του Gossip Girl, μοναδικού teen drama ψηλά στην εκτίμησή μου.

So, η μονομαχία των high school/college girls συνεχίζεται. Γενικά οι αμερικανικές σειρές πάντα έχουν αξιοπρόσεκτες κοπέλες (βλέπετε πόσο προσεχτικός είμαι στο τι λέω, ε;) Πράμα που σαλεύει. (Δεν άντεξα.) Ψηφίστε. Άμα λάχει. Εμένα όποια και να με δώσετε, όχι δε θα πω...

Ταινίες!

Βλέπω αρκετές τελευταία. Γενικά δεν το έκανα αυτό μέχρι πρόσφατα. Αφού είχα το cinema στη Θεσσαλονίκη ήμουν καλά, έβλεπα διάφορα, διαλέγοντας τις must. Αλλά εδώ, κινηματογράφος γιοκ. Οπότε αν εξαιρέσουμε το In Bruges (3.5/5) που είδα στας Αθήνας, εν μέσω Comicdom Con, έχω σκοτωθεί να κατεβάζω και να βλέπω. Για να κάνω μια σούμα μέχρι εδώ:

Stardust (2.5/5)
This Film Is Not Yet Rated (2/5)
The 40 Year Old Virgin (3/5)
Michael Clayton (2.5/5)
Persepolis (3.5/5)
American Gangster (2/5)
La Môme (3/5)
Mr. Magorium's Wonder Emporium (2.5/5)
Hogfather TV Movie (1.5/5)
No Country For Old Men (3.5/5)
The Colour Of Magic TV Movie (3.5/5)
The Lives Of Others (3.5/5)
Superbad (2.5/5)
[Rec] (2.5/5)
Hard Candy (3.5/5)
3:10 To Yuma (3/5)

Φυσικά θα ακολουθήσουν κι άλλες, τις βαθμολογίες των οποίων θα μπορείτε να βρείτε στο stream του Twitter μου. Εσείς είδατε καμιά καλή ταινία τελευταία.

New Logo

Έπαιξα λίγο με τη διαμόρφωση του τίτλου του blog και τελικά κατέληξα σε αυτό το logo με web 2.0 αισθητική. Δυστυχώς το μαύρο background δεν το αφήνει να φαίνεται όσο καλό θα μπορούσε, αλλά μου αρέσει νομίζω περισσότερο από τον τίτλο όπως ήταν πριν. Εσάς;

Twitter + FriendFeed

Το νέο trend στο χώρο των social network services είναι το Twitter. Νέο όταν λέω μη φανταστείτε χτεσινό. Απλά λανσαρίστηκε στην αγορά τον Οκτώβριο του 2006 και πέρσι τέτοιον καιρό έκανε το όνομά του.

Τότε άνοιξα κι εγώ έναν λογαριασμό, αλλά δεν προχώρησε το όλο θέμα. Τώρα όμως το έχω πάρει πιο ζεστά. Η λογική του microblogging, δηλαδή μηνύματα μικρά σε έκταση (στην περίπτωση του Twitter μέχρι 140) μας είναι γνωστή σε όλους από τα sms, αλλά και από το Status Update στο Facebook. Λειτουργεί συμπληρωματικά από το blogging και σίγουρα μπορεί να βοηθήσει πολλούς που δεν ανανεώνουν συχνά τα blogs του.

Έχω και μερικά παραδείγματα έτοιμα:

Είσαι αγαπητή μαθητευόμενη φωτογράφος στη PhotoBiennale και πηγαίνεις από έκθεση σε έκθεση, ενώ εμείς είμαστε στα βουνά. Τσακ, έχεις το λογαριασμό σου στο Twitter και με ένα μήνυμα από το κινητό σου ενημερώνεις τι είδες, τι σου άρεσε και τι όχι!

Ή είσαι αγαπητή τελειόφοιτη νομικός στο σπίτι σου και σκιτσάρεις. Τσακ, έχεις το λογαριασμό σου στο Twitter και από τη σελίδα του μας δίνει link για τη δουλειά σου που έχεις ανεβάσει στο deviantart!

Τέλειο; Έλα, ενθουσιαστείτε λίγο! Και τα παραδείγματα ήταν εντελώς τυχαία ε;

Αν θέλετε να βλέπετε τα updates μου (παρόλο που τα 5 τελευταία υπάρχουν δεξιά στο blog όπως θα δείτε), μπορείτε να πάτε εδώ.

Όμως αν θέλετε να με παρακολουθείτε, σας έχω κάτι καλύτερο. Το FriendFeed. Μέσω αυτού, μπορείτε με μόνο ένα stream να είστε up-to-date με οτιδήποτε sites, μουσική, φωτογραφίες, video και σχεδόν ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, μοιράζονται οι φίλοι σας.

Μπορείτε να κάνετε import τους λογαριασμούς σας του Google Reader, του del.icio.us, του Twitter, του YouTube, του Last.fm, του Flickr, του blog σας, συνολικά 35 υπηρεσίες υποστηρίζει το FriendFeed και να τα μοιραστείτε όλα αυτά σε ένα feed. Δείτε εδώ πως φαίνεται το δικό μου.

Έχει τα posts του blog και του Twitter, ότι αποφασίζω να μοιραστώ στον Google Reader από ειδήσεις και blog posts άλλων, τα favorites μου στο Youtube και ότι ψηφίζω επειδή μου αρέσει στο Digg + οτιδήποτε άλλο βρίσκω και μου αρέσει, που το κάνω απευθείας share με το FriendFeed. Αν κάποια στιγμή ανοίξω και λογαριασμό στο Last.fm που σκέφτομαι, θα μπει κι αυτό εκεί.

Ανοίξτε λογαριασμούς και μη φοβάστε αυτά τα εργαλεία. Κάνουν το internet experience ακόμη πιο καλό. Αν είχα θυμηθεί το Twitter λίγο νωρίτερα, θα ήταν τέλειο για να δίνω βαθμολογία για τις ταινίες που είδα στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Όσο για το FriendFeed, πιστεύω πως σε όποιον αρέσει ότι γράφω εδώ, σίγουρα θα του αρέσει να το παρακολουθεί και δε θα απογοητευτεί...

April Fool's LoZ trailer

Η μια και μοναδική φορά που την έχω πατήσει σε Πρωταπριλιάτικο αστείο τα τελευταία χρόνια: Fake, αλλά απολύτως cool/eye candy/awesome trailer για Legend Of Zelda Movie που φυσικά δεν υπάρχει, ελπίζω όχι για πολύ καιρό ακόμα βέβαια, στα σχέδια!

Για κάποιο λόγο ο blogger δε με αφήνει να το κάνω embed οπότε θα το βρείτε εδώ.

Ας μη ρωτήσει κανείς τι είναι το Legend Of Zelda ε; Γιατί μετά θα ψάχνετε που στην Hyrule να κρυφτείτε για να μη σας βρω...

Kinetic Typography

Η Κινητική Τυπογραφία (αν είναι δόκιμος ο όρος στα ελληνικά, κανονικά Kinetic Typography) αναφέρεται στην τεχνική της έκφρασης μέσω του animated κειμένου. Μεταδίδοντας το συναίσθημα του κειμένου, η ΚΤ γίνεται μια μοναδική τέχνη. Πραγματικά μου αρέσει και ευτυχώς ο enteka μου τη θύμισε προχτές με το post του.

Παρακάτω, όχι το κλασικό κομμάτι από το Pulp Fiction, που είναι κορυφαίο, αλλά μια από τις πιο αγαπημένες μου σκηνές σε ταινία. Ο μονόλογος του V, στο V for Vendetta...



Αν αυτό σας άρεσε, δείτε και αυτές τις λίστες: 1, 2, 3. Ή απλά μέσα από το Youtube, ανοίξτε όποιος σας γυαλίσει από τα related videos. Θα βρείτε πολλά!

9 Must-Have Facebook Apps

ΥπερΠόκος

Εμπνευσμένο από το SuperPoke, ο ΥπερΠόκος είναι το απόλυτο ελληνικό application. Βγάλτε τους φίλους σας στη Λαμπίρη, αφήστε τους με το πουλί στο χέρι, λούστε τους με Ultrex και θα δουν ή απλά φτερνιστείτε στη σούπα τους.

Superlatives

Αγαπημένο! Τι νομίζετε για τους φίλους σας. Ποίος μπορεί να βγει στο Playboy, ποιός μπορεί να αγαπάει τα Χριστούγεννα (εγώ! εγώ!), ποιός θα καεί στην κόλαση;

True or False Quiz

Θέτετε μια ερώτηση για σας και οι φίλοι σας την απαντάνε με Σωστό ή Λάθος και κάνουν και το σχολιάκι τους. Να σκεφτώ καμιά καινούρια να βάλω, έχω καιρό...

Daily Babe

Κάθε μέρα και ένα διαφορετικό ημίγυμνο μωρό για να το βαθμολογήσετε. Ε, τι άλλο θέλετε δηλαδή;

Moods

Δείξτε τη διάθεσή σας, το πως αισθάνεστε, με emoticons και εικόνες.

Are you normal?

Απαντώντας ερωτηματολόγια που ανανεώνονται συχνά, το application σας δίνει το πόσο normal είστε, με βάση τις απαντήσεις όλων όσων έχουν παίξει. Εμένα μου βγάζει 65% πάντως.

Eyesores

Το πιο cool από όλα τα στείλε-δωράκι-στο-άσχετο-στους-φίλους-σου apps. Μικρά τερατάκια, έτοιμα προς αποστολή...

Bubble Town

Ναι, το ξέρω πως έχετε παίξει δεκάδες παρόμοια, αλλά αυτό είναι πολύ γαμάουα! Παίξτε το να δω τα σκορ σας.

Bookcrossing App

Σαν Bookcrossers που είμαστε, αυτό δε θα μπορούσε να λείπει. Απλά τα stats σας στο BC, τώρα και στο FB.

Occam's Razor

Σήμερα, θα μιλήσουμε λίγο για μια από τις αγαπημένες μου θεωρίες. Το Occam's Razor. Ο μοναχός/φιλόσοφος Λογικής William of Ockham τον 14ο αιώνα είπε "Plurality should not be posited without necessity".

Τι θέλει τώρα να πει ο ποιητής. Ότι "Κανείς δεν θα πρέπει να προβαίνει σε περισσότερες εικασίες από όσες είναι απαραίτητες", ή αλλιώς, αν έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ δύο αιτιάσεων για την εξήγηση κάποιου φαινομένου, τότε πιθανότατα σωστή είναι η απλούστερη.

Αγαπώ τη συγκεκριμένη θεωρία, γιατί βλέπω πως έχει εφαρμογή σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής. Δε φταίνε οι Νεφελίμ που έχω πρωθυπουργό τον Κωστάκη, αυτοί που τον ψήφισαν φταίνε. Δεν ήταν μια συνωμοσία των Δαλάι Λάμα με τον Πάπα που ο Παναθηναϊκός τον πήρε και φέτος, η ομάδα είναι που πάει κατά διαόλου. Καταλαβαίνετε τι θέλω να πω...

Ο νους του ανθρώπου είναι έτσι φτιαγμένος που προσπαθεί πάντα να οργιάσει, να ξεφύγει πέρα από αυτό που υπάρχει μπροστά του, να φαντασιωθεί διάφορα γύρω από μια κίνηση, μια πράξη, ένα φαινόμενο. Άλλωστε η θρησκεία είναι χτισμένη πάνω σε αυτό το σκεπτικό. "Τι είναι αυτό που στάζει από την εικόνα; Δάκρυα". "Πέθανε ο τρίχρονος γιος σας; Ήταν θέλημα Θεού". Και η πολιτική το ίδιο νομίζω. Και προσέξτε, δε μιλάω για το ψέμα. Εννοώ πλάνη, εννοώ ξεγέλασμα του μυαλού.

Φυσικά, αυτό πολλές φορές είναι ωραίο. Μερικές ακόμα φορές είναι απαραίτητο. Ευτυχώς που δε λειτουργούμε πάντα με τη λογική. Και άλλες φορές θα πάρει και το μακρύτερο δρόμο, είναι προφανές. Δεν είναι πάντα κακό. Καταλαβαίνω την ανάγκη να πλάσει ο καθένας τις καταστάσεις που ζει με όποιον τρόπο τον βολεύει, για να είναι ψυχικά ισορροπημένος. Όμως η συνεχής πλάνη διαβρώνει το μυαλό, ακινητοποιεί τις άμυνες απέναντι σε αρρωστημένες λογικές και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Όταν ακούτε μπαμ να σκέφτεστε πιστόλι και όχι πως έσκασε το φεγγάρι.

Αντιλαμβάνομαι πως μάλλον το Occam's Razor είναι αντίθετο με τις αρχές της ψυχολογίας, αλλά it's ok, γι' αυτό της αντιτίθεμαι σθεναρά. Και ποιός είμαι εγώ για να της αντιτίθεμαι σθεναρά, θα πείτε. Μην το ψάχνετε πολύ. Διαλέξτε την απλούστερη απάντηση...

Firefox Add-ons

Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους για τους οποίους αγαπώ τον Firefox είναι τα εκατοντάδες add-ons (ελληνιστί Πρόσθετα) που μπαίνουν πάνω του και κάνουν οποιαδήποτε πραγματικά δουλειά έχετε ή δεν έχετε σκεφτεί. Να σας παρουσιάσω λοιπόν, αυτά που προσωπικά χρησιμοποιώ...

Adblock Plus (+ Adblock Filterset.G Updater)

Βα-σι-κό-τα-το! Απομακρύνει με ένα κλικ όλες τις ενοχλητικές διαφημίσεις ή εικόνες που καθυστερούν να φορτώσουν μια σελίδα. Όλα μου τα sites είναι πολύ καθαρά με αυτό. Το θεωρώ απαραίτητο εργαλείο πια...

Fasterfox

Ανεβάζει την ταχύτητα του FF. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν δουλεύει. Έχει προσθέσει πάντως έναν load timer στο κάτω δεξί μέρος και γι' αυτό το κρατάω. Και για την πιθανότητα να δουλεύει όντως φυσικά...

FlashGot

Αυτό που κάνει είναι το εξής: Όταν ζητάτε να κατεβάσετε ένα αρχείο, στο παραθυράκι που σας βγαίνει, εκτός από τις επιλογές για να το ανοίξετε με κάποιο πρόγραμμά σας και να το σώσετε στον υπολογιστή σας, βγαίνει και η επιλογή "FlashGot". Αν την πατήσετε, το extension παρακάμπτει τον FF και δίνει το αρχείο για κατέβασμα από όποιον Download Manager έχετε επιλέξει (στην περίπτωσή μου, ο Free Download Manager). Πολύ χρήσιμο ειδικά με μεγάλα αρχεία, αφου ο FF δεν υποστηρίζει resume.

Foxmarks Bookmark Syncronizer

Κάνει αυτό ακριβώς που λέει. Συγχρονίζει τα bookmarks σας, ώστε να μπορείτε να τα έχετε σε όποιον υπολογιστή και να είστε.

Google Toolbar

Το Search της Google σε δικιά της toolbar, μαζί με αναφορά για νέα mail στο Gmail.

Greek Spelling Dictionary + Greek Translator

Το πρώτο υπογραμμίζει με κόκκινο οποιαδήποτε λέξη γράφετε λάθος και με δεξί κλικ πάνω της σας δίνει τη σωστή. Φυσικά αν δεν υπάρχει, μπορείτε να την προσθέσετε εσείς Με έχει βοηθήσει πολλές φορές στο blog. Το δεύτερο αν κάνετε highlight πάνω σε μια λέξη και πατήσετε δεξί κλικ, σας βγάζει 2 επιλογές. Να τη μεταφράσετε (Αγγλικά-Ελληνικά ή το ανάποδο) μέσω του in.gr και να δείτε το αντίστοιχο λήμμα στη Wikipedia. Πάρα πολύ χρήσιμο κι αυτό.

PDF Download

Αν πάτε να ανοίξετε κάποιο αρχείο .pdf το add-on αυτό σας δίνει την επιλογή να το κατεβάσετε, να το ανοίξετε με το πρόγραμμα που διαβάζετε τα pdf στο PC σας (στην περίπτωσή μου, ο Foxit Reader) ή να το δείτε σε μορφή HTML.

Personas

Πρέπει να το ομολογήσω. Δε μου αρέσει πως είναι default σχεδιασμένος ο FF. Αλλά αυτό αλλάζει τόσο εύκολα που κανείς δεν τον αφήνει έτσι. Πέρα από τα Themes που μπορείτε να του βάλετε, το Personas είναι πολλά themes μαζί. Αλλάζει το skin του FF με ωραία γραφικά και σας βοηθάει να βάλετε τις δικές σας εικόνες. Δοκιμάστε το!

Webmail Notifier

Επιτέλους βρήκα κάτι που να με ειδοποιεί όταν έχω mail στο hotmail. Μέχρι τώρα είχα το MSN, το οποίο όμως μου άνοιγε τον Internet Explorer και ήταν πολύ σπαστικό. Βέβαια τώρα που το βρήκα άλλαξα και το MSN, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

Μπιρμπίλια!

Είναι χειμώνας και ο μικρός Γιαννάκης αψηφά το ψιλόβροχο και το κρύο και ανεβαίνει σιγά-σιγά την ανηφόρα για να βγει στη λαϊκή αγορά του Πολυγύρου. Φτάνοντας, ψάχνει με το μάτι να βρει τον πολυπόθητο πάγκο με τα ξηροκάρπια. Βλέπει τον ξερακιανό κυριούλη και τρέχει προς τα κει, φοβούμενος μήπως ο αέρας τον πάρει πριν προλάβει να τον φτάσει. Όχι τον ίδιο. Τον ξερακιανό κυριούλη. Είναι η στιγμή που περιμένει κάθε βδομάδα. Να δείξει το σημείο με τα ζαχαρωμένα στραγάλια και να πει "μισό κιλό".

Όμως αυτή τη φορά το δάχτυλό του μένει μετέωρο και κάτι ανακινείται βαθιά στα σωθικά του, καθώς ανακαλύπτει πως τα αντικειμενάκια του πόθου του δεν υπάρχουν πουθενά πάνω στον πάγκο του ξερακιανού κυριούλη. Μόνο σανφυστίκι, σταφίδες και φουντούκια αναπαύονται εκεί, έτοιμα για κάποιον άλλο μικρό ή μεγάλο Γιαννάκη να τα δείξει με το χεράκι του ή να τα καλέσει να έρθουν κοντά του (αγκού).

Ο πόνος είναι μεγάλος. Και καθώς η βαθιά ανακίνηση των σωθικών ξεκινά να παράγει ήχο, ο ξερακιανός κυριούλης κάθεται βαριά στη θέση του. Έχει καταλάβει το ολέθριο λάθος του. Δεν έφερε ζαχαρωμένα στραγάλια. Το κακό όμως είχε γίνει. Και η σπαρακτική κραυγή που ακούστηκε απ' άκρη σ' άκρη στην πόλη (σιγά την Νεαγιόρκη ρε) έμεινε για πάντα στο μυαλό όλων, σημάδι οδύνης και απώλειας, σημείο αναφοράς της ζαχαρωμένης στραγαλικής αθωότητας...


Πόσοι από σας ξέρετε τα στραγάλια με ζάχαρη; Αυτό το κατασκεύασμα που μοιάζει με μικρό μυαλό, αποτελείτε από ένα στραγάλι που το έχουν περιλούσει με ζάχαρη η οποία έχει στερεοποιηθεί πάνω του και είναι διαφόρων χρωμάτων. Γιατί δε μας φτάνει η τόση ζάχαρη, θέλουμε και τη χρωστική μας!

Μου είπανε πως ακούν στο όνομα "Μπιρμπίλια" (ψιτ, ψιτ, ματς, μπιρμπιλάκι, καλό μπιρμπιλάκι), αν κι εγώ δε θυμάμαι ποτέ να τα έχω ακούσει έτσι. Πάντα περιφραστικά εξηγούσα τι θέλω. Στραγάλια με ζάχαρη. Έψαχνα καιρό. Είχα βρει μια φορά στις Σέρρες αλλά τα ανακάλυψα μερικές μέρες πριν να φύγω από κει και δεν είχα την ευκαιρία να εντρυφήσω. Από κει και πέρα, όπου κι αν ρωτούσα μου γυρνούσανε την πλάτη. Λες και τους έβριζα!

Έπρεπε λοιπόν να φτάσει η χάρη μου στην Αθήνα για να τα ξαναβρώ. Δε θα μπω σε περαιτέρω λεπτομέρειες. Τα έχω στα χέρια μου αυτή ακριβώς τη στιγμή. I love μπιρμπίλια και αν και το τράβηξα (λίγο :P), ένα τραύμα επουλώθηκε τώρα...

Google Zeitgeist

Δεν ξέρω αν έχετε κοιτάξει ποτέ αυτή την υπηρεσία της Google, που ακούει στο όνομα Zeitgeist; Δίνει τα στατιστικά με το τι ψάχνει ο κόσμος σε 45+ χώρες, μέσα από το search του Google. Και έχει πολύ ενδιαφέρον...

Για παράδειγμα, ξέρετε τι ψάχνατε περισσότερο τον Φεβρουάριο εδώ; Το "smart roadster". Μη με ρωτήσετε γιατί! Πάντως έτσι ξέρουμε ποιοί έχουν ρεύμα στη μουσική (3 Doors Down Νο2, Πάολα Νο6, Χατζηγιάννης Νο12), πως ο κόσμος ψάχνει free stuff για το κινητό του (mobile9 Νο4) και πως θα βγει σε μερικές μέρες για κούλουμα (χαρταετός Νο5, εστιατόρια Νο9).

Και στις άλλες χώρες βέβαια έχει ενδιαφέρον. Στην Αυστραλία ψάχνουν διάσημες προσωπικότητες, real or fictional (Grace Kelly No1, Barack Obama No7, Optimus Prime No8, Pikachu No10, James Dean No11, Frida Kahlo No12), στη Βραζιλία μένουν στις εγχώριες προσωπικότητες (τραγουδίστρια Danni Carlos No1, πάστορας Marco Feliciano Νο2, συνθέτης-τραγουδιστής Caetano Veloso Νο3), αλλά και παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια (Silent Hill No9, Guitar Hero 3 No14)

Στη Χιλή ψάχνουν πληροφορίες για τις πόλεις τους (Melipilla Νο3, El Tabo Νο13) και παίζουν κι αυτοί video games (Mu Magdalena No15, Iori Yagami, ήρωας του The King of Fighters Νο7), ενώ στην Ινδία έχουν ένα θέμα με τον κινηματογράφο (Βραβεία Bollywood Filmfare Awards 2008 No1, ηθοποιός Aishwarya Rai No3, ταινία Dhoom 2 No5, ηθοποιός-μοντέλο Nauheed Cyrusi No15).

Η Ολλανδία ασχολείται με την Υπόθεση της Natalee Holloway (Joran No4, Joran Van der Sloot No8, Patrick Van der Eem No10, Daury No14) και η Ινδονησία διαβάζει manga (Naruto No1, Sasuke No5, χαρακτήρες της σειράς Naruto και η οργάνωση Akatsuki No3 της ίδιας σειράς και One Piece Νο15) και βλέπει anime (Samurai X No10, Naruto Shippuden Νο12) μετά μανίας...

Εν-δυό, εν-δυό!

Και έφτασε το χαρτίιιιι... 13 του επομένου παρουσιάζομαι στη Σταυρούπολη της Ξάνθης. Και όπως έχουν τα πράγματα λίγες μέρες μετά, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα ψάχνω δουλειά στη Θεσσαλονίκη...

Ένα άγχος το έχω είναι η αλήθεια μήπως και πάει κάτι στραβά, αν και δε μπορώ να καταλάβω τι μπορεί να είναι αυτό. Είμαι Ι5 με 2ετή αναβολή και μένει να αποδειχτεί και επιτόπου στο στρατόπεδο αυτό. Το χαίρομαι, δεν ξέρω αν φαίνεται κακό αυτό, Ι5 and all, αλλά ήδη έχω χάσει χρόνο εξαιτίας τους στρατού, ελπίζω από τις 14, άντε τις 15 του Μάη να μη χάνω κι άλλο.

Ελπίζω να μην έχω υπολογίσει τίποτα λάθος (ε ρε τι πλάκα έχει να γίνει σε αυτή την περίπτωση!) αλλά χαίρομαι που θα μπω στη διαδικασία και θα βγω τάχιστα για να μπω σε μια άλλη, να ψάξω δουλειά και να εγκατασταθώ στη Σαλονίκη αμέσως μετά. Οπότε να με έχετε υπόψιν σαν όλοι και όποιος θέλει βιογραφικό να του στείλω ένα! :-)

Θάνος Καλλίρης: A post to remember

Α, ο Θάνος Καλλίρης... Μεγάλη φυσιογνωμία... Έγινε γνωστός σαν το ήμισυ του συγκροτήματος Bang, που εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Eurovision του 1987 με το Stop. Δείτε τη live performance τους, ένα απίστευτο δείγμα 80s αισθητικής. Το 1991 αποφάσισε να κάνει σόλο καριέρα και έγινε ένας από τους πιο επιτυχημένους ποπ τραγουδιστές στη χώρα για το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990.

Ακολούθησε λοιπόν μια πολύ καλή πορεία με χρυσούς και πλατινένιους δίσκους μέχρι το 1997, όταν έφυγε από την επικαιρότητα, για να μη γυρίσει ουσιαστικά ποτέ, αν εξαιρέσουμε εκείνο το κακό δείγμα τραγουδιού το 2004 ("Δεν έχω την τρέλα του Καρβέλα, κλπ"), που το απώθησα από το μυαλό μου γιατί άλλος είναι ο Καλλίρης που αγαπήσαμε, ο Καλλίρης των παιδικοεφηβικών μας χρόνων...

Σα να'ναι σήμερα, είμαι τετάρτη ή πέμπτη δημοτικού, κάποιος έχει ραδιοφωνάκι και ακούμε τα τραγούδια της εποχής στο διάλειμμα και μόλις μπαίνει το "Το νου σου κύριε οδηγέ" το γουστάρουμε και το τραγουδάμε όλοι μαζί. Θυμάμαι κιόλας πως σε κάποιο του σημείο μπερδευόμουν και δεν ήξερα καλά τι λέει και κάθε φορά αυτοσχεδίαζα, αλλά όχι που ακριβώς.

Εκείνη τον καιρό ήταν μεγάλο όνομα. Με πρόσφατο το δίσκο "Κάποιο καλοκαίρι", αυτόν που έκανε τη μεγαλύτερη επιτυχία δηλαδή από όλους, είχε κάνει πολλά σουξέ και το Mega Star έπαιζε πάντα τα βιντεοκλίπ του. Η 90s ελληνική πραγματικότητα στα βιντεοκλίπς ήταν εκπληκτικά kitsch και έχει ενδιαφέρον να τα ξαναδείτε, έχω μαζεμένα τα καλύτερα τραγούδια από την "καλή" του περίοδο, πριν αρχίσει η δημοτικότητά του να πέφτει και τα τραγούδια του να χαλάνε.

Ωραίες εποχές. Γενικά θα ήθελα να υπάρχουν όλα τα τρελά βιντεοκλίπ της εποχής και ο λόγος του αφιερώματος είναι πως βρήκα μαζεμένα πολλά δικά του. Έφτιαξε κλίμα και εποχή, μαζί Δάντη, Κορκολή, Ευρυδίκη, Μπίγαλη, Ρακιντζή, Μαντώ και όσους άλλους δε θυμάμαι τώρα. Γι' αυτό, thanks for the memories...

Για όποιον βαριέται να δει τα video, μάζεψα τα ίδια τραγούδια σε mp3 εδώ (και οι στίχοι τους εδώ), ενώ αν κάποιος θέλει να θυμηθεί πραγματικά το feeling (με κάποιο ολόκληρο cd ή και με όλα) ένα mail είναι αρκετό για να του πω που θα τα βρει.

"Σε καταδικάζω" 1991

Φεύγω
Καταστροφή μου

"1500 φιλάκια" 1992

Αγαπούλα μου γειά

"Ένα ψέμα για το τέλος" 1993

Γιορτάζω

Ο παλιός είναι αλλιώς (Ντουέτο με τον Λάμπη Λιβιεράτο)

Είσαι μπελάς

"Κάποιο καλοκαίρι" 1994

Ποιός
Όχι, όχι το μωρό μου
Κάποιο Καλοκαίρι
Κερδίσαμε (Ντουέτο με τη Λόρνα)
Αλίμονο
Το νου σου κύριε οδηγέ

"Μονάχα την ψυχή σου" 1996

Ξύλινα Σπαθιά
Τρένα, αεροπλάνα και βαπόρια
Αγάπη καλοκαιρινή
Όσες φορές
Όσα παίρνει ο άνεμος

"Φώναξέ με" 1997

Ευτυχώς
Μάτια φεγγάρια μου
Σ' αγαπάω που να πάρει