Ξεκίνησα να γράφω κάτι γενικόλογο για τη Μακεδονία, γιατί άποψη για το θέμα, αν και έχω, δε θα δείτε στο blog, αλλά αλλιώς μου βγήκε τελικά, πολύ ξεκούρδιστο, σκέψεις μπουρδουκλωμένες, αλλά bear (και όχι bare) with me...
Ξέρετε εκείνους που λένε πως είναι κακό όλοι να έχουν μια άποψη; Πως πρέπει πρώτα να ξέρεις πριν μιλάς; Πολύ σωστό μου φαίνεται. Νομίζω σε όλους, σωστά; Και θα συμφωνήσουμε νομίζω πως οι απόψεις μας, μας ταυτοποιούν σαν ανθρώπους περισσότερο ίσως από οτιδήποτε άλλο.
Αν κάποιο θέμα λοιπόν δεν το ξέρεις, δεν το έχεις δει από πολλές πλευρές, δεν έχεις εξετάσει την αντιφατικότητα πολλών από αυτές, αν δεν έχεις ακούσει τις γνώμες άλλων γι' αυτό, τότε πως θα μπορέσεις να φτάσεις, όχι απαραίτητα στη σωστή, δε λέω αυτό, αλλά σε μια άποψη που σε ορίζει σαν άνθρωπο; Όλα ωραία και καλά μέχρις εδώ. Όμως πολλές φορές αυτό το "όλοι έχουν μια άποψη" παρερμηνεύεται από κάποιους. Να εξηγηθώ...
Λένε ας πούμε "Πως κρίνει τη ραπ, αφού δεν έχει ακούσει;" και εννοούν "Πως κρίνει τη μουσικάρα μας, αφού δεν έχει ακούσει τα 10.000+ κομμάτια που έχουμε ακούσει εμείς;".
Η ποσότητας της πληροφορίας που λαμβάνουμε για όλα τα θέματα που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας είναι για τον καθένα ξεχωριστή. Αυτό το παίρνω ως δεδομένο πως όλοι το συμμεριζόμαστε. Αν και καμιά φορά χτυπάει άσχημα το για τι και το πως επιλέγει ο καθένας να ενημερωθεί. Όμως αυτό είναι άλλο θέμα, δε θα σταθώ στην ποιότητα καθώς κι αυτό θέμα άποψης είναι.
Η αίσθηση όμως πως κάθε θέμα εμείς το κατέχουμε σε μεγαλύτερο βαθμό, όχι γενικά από άλλους, αλλά από αυτούς με τους οποίους τυγχάνει σε κάθε περίπτωση να διαφωνούμε, είναι αίσθημα πανανθρώπινο. Δε νομίζω πως υπάρχει κάποιος που να έχει βρει τη χρυσή τομή, να προλαμβάνει δηλαδή τον εαυτό του από το να θεωρήσει μια άλλη γνώμη σαν διαφορετική και όχι σαν λάθος.
Ανθρώπινο γνώρισμα είναι είπαμε και σαν τέτοιο απόλυτα κατανοητό. Αρκεί όλοι να θυμόμαστε πως όσο και να πολεμάμε για τις απόψεις μας (άλλο ανθρώπινο γνώρισμα και δικαίωμα καθενός), αυτές είναι τέτοιες, απόψεις δηλαδή και δεν είναι η αλήθεια. Νομίζω κιόλας πως (αν και το νοιώθω πως βαδίζω σε καθαρά φιλοσοφικά μονοπάτια, αλλά έστω) καμία άποψη δε μπορεί να θεωρείται αλήθεια. Κι ας θυμόμαστε ακόμα, πως αρκετές φορές, η αλήθεια ίσως είναι κάπου στη μέση...
Αν βγάζω νόημα δεν ξέρω. Νομίζω όμως πως αυτό που ήθελα να πω το είπα, σε όποιον εκεί έξω έχει διάθεση να ακούσει και αυτό το point of view.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου