Έχω ξαναμιλήσει για το Soul, όμως το νέο του τεύχος είναι εκπληκτικό και με ωθεί να επανέλθω.
Γιατί το λέω εκπληκτικό; Γιατί μέσα σε 164 σελίδες, βρήκα δεκαέξι (16!) θέματα που να γουστάρω να διαβάσω. Και αυτό, όπως θα έχετε δει και εσείς, αγαπητοί μου αναγνώστες, από την προσωπική σας επαφή με τα περιοδικά, Ελληνικά και ξένα μαζί, δε συμβαίνει συχνά.
16 λοιπόν:
- 11 επιλεγμένα ντοκιμαντέρ που θα παιχτούν στο Φεστιβάλ που έρχεται
- Κώστας Ραπτόπουλος
- Mayday - TV-Μακεδονία
- Ανθολογία από το Ουαλικό Λεξικό Του Σεξ του Νίκου Πλατή
- fashiondollchronicles.blogspot.com
- Naomi Klein
- Πλατεία Ιπποδρομίου
- Έκθεση για το πρώτο supermarket της Ευρώπης (Delhaize), 50 χρόνια μετά
- Peek-A-Boo: Short movie, από τους φοιτητές του τμήματος Κινηματογράφου του ΑΠΘ, στα γραφεία του Soul
- Ομάδα graffiti Buns
- Misty Haze
- Raval, Barcelona
- Το "μετά την αποτέφρωση", σαν επιχειρηματικό concept στην Αμερική
- Νικολά Σαρκοζί και η σχέση του με τη Θεσσαλονίκη
- Blek
Τελευταίο, άφησα το Ticketcrossing, μια αναφορά σε αρκετούς πολίτες της Θεσσαλονίκης που δίνουν το εισιτήριο τους σε κάποιον άλλο, όταν αποβιβάζονται από τα αστικά. Σας θυμίζει κάτι το όνομα; Και πολύ σωστά! Θα σας διαβάσω λίγη από την εισαγωγή αυτού του μικρού αρθρακίου:
Είναι γνωστό ανά τον κόσμο, το περιβόητο BookCrossing. Αφήνεις, δηλαδή, ένα βιβλίο που διάβασες σε ένα δημόσιο χώρο: σε ένα παγκάκι, στην ξαπλώστρα σου στην παραλία, στη θέση του λεωφορείου, ώστε να το πάρει ο επόμενος ή η επόμενη και να το διαβάσει. Κι εκείνο, σαν σκυτάλη, να αλλάζει χέρια, να το χαϊδεύουν δάχτυλα, να το βλέπουν μάτια και να συνεχίζει το ταξίδι του στον κόσμο. Το όνειρο κάθε συγγραφέα θα ήταν αυτό (αν δεν τον ενδιέφεραν τα χρήματα). Και το όνειρο κάθε βιβλίου, αν δικαιούνται τα βιβλία να έχουν όνειρα. Ένα βιβλίο που δε θα μείνει στο ράφι της βιβλιοθήκης με την πρώτη ανάγνωση. Τη θέση του βιβλίου σε αυτή την ιδιότυπη σκυταλοδρομία μπορεί να λάβει ακόμη κι ένα εισιτήριο αστικού λεωφορείου, οπότε το ονομάζουμε TicketCrossing (μιας και ακόμη δεν έχει καταγραφεί ως λήμμα της Google μηχανής αναζήτησης ή της Wikipedia).Πως σας φαίνεται; Εμένα νομίζω μου μοιάζει το καλύτερο homage στο BC...
Έχω και ερώτηση σε αυτό το post, ελπίζω να μου πείτε στα comments. Τι περιοδικά αγοράζετε; Τι περιοδικό θα μου προτείνατε να διαβάσω; Και μην περιοριστείτε απαραίτητα στον ελληνικό τύπο. Κατέχομεν και την αγγλικήν...
ticketcrossing κάνω κι εγώ πολύ καιρό. Αυτό που κάνω, βασικά, είναι να αφήνω το εισητήριό μου κάπου που να το βλέπει κάποιος, ώστε να μπορεί να το πάρει. Δεδομένου ότι έχει ισχύ 70 λεπτών και μπορεί να ακυρωθεί ως 4 φορές, είναι καλή φάση. Αλλά μετά βασανίζομαι από φριχτές τύψεις... ΦΤΩΧΕ μου ΟΑΣΘ... :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι την θυμάμαι την αναφορά. Περιοδικά. Είναι λιγάκι δύσκολο να πεις. Εντάξει all-time-classic είναι το περιοδικό των Adbusters, με απίστευτο layout και τρελά θέματα καθημερινότητας και διαφήμισης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά πάντα μπορώ να προτείνω το +design, αλλά το λέει και το όνομα. Αν δεν σε ενδιαφέρει ο τομέας, δύσκολα θα βρεις ενδιαφέρον.
Αλλά γενικά είμαι λιγάκι απογοητευμένη. Από τα περιοδικά γενικότερα...
Η αναφορά στο bookcrossing είναι απλά τέλεια! Νομίζω είναι το καλύτερο που έχω διαβάσει! Πολύ τους ευχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή@mafalda
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για το Adbusters, θα το διαβάσω σύντομα. Όσο για το +design είναι ειδικευμένο περιοδικό και δεν ψάχνω κάτι τέτοιο. Θέλω κάτι πιο ανάλαφρο, πιο ποικίλης ύλης.
Άλλος; Δε διαβάζετε καθόλου περιοδικά;
απο τότε που πήγα να δώσω το εισητήριο στη γριά κ άρχισε να τρέχει, ντρέπομαι να το ξαναεπιχειρήσω..
ΑπάντησηΔιαγραφήπεριοδικά δεν διαβάζω, μόνο το Ε κ το city
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ!!! χτες είδα και το σχόλιο σου στο τεύχος Μαρτίου!! ευγε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, εγώ πως το έχασα αυτό με την πρώτη ανάγνωση; :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή