Συνέδριο από χτες και Κυριακή πρωί ψηφίζουν τα μέλη του Συνασπισμού για νέο πρόεδρο. Ήθελα να γράψω κάτι, αλλά ψιλοξενέρωσα που διάβασα ένα αρθράκι που θάβει τον Τσίπρα. Αρχικά σκέφτηκα να απαντήσω συγκεκριμένα, αλλά αποφάσισα κατά. Δεν έχει λογική, δε θέλω να πείσω άλλωστε κανέναν για μια επιλογή που εμένα μου φαίνεται απολύτως λογική.
Γιατί αυτό; Σίγουρα όχι γιατί θεωρώ τον Τσίπρα Μεσσία. Θεωρώ τον Τσίπρα έναν έξυπνο νέο άνθρωπο. Τελεία. Όχι γιατί τον θεωρώ το παιδί της διπλανής πόρτας. Δεν είναι. Η πορεία του είναι όντως βγαλμένη μέσα από τα κομματικά θερμοκήπια. Ψήθηκε για να πάρει θέση στο κόμμα.
Όχι γιατί έχει κάνει παπάδες στα επαγγελματικά του. Δεν έχει κάνει. Αλλά δεν κατάλαβα γιατί είναι αυτό πρόβλημα; Δε θέλω κακούς πολιτικούς που να έχουν διαπρέψει στη δικηγορία, στη δημοσιογραφία και στην οδοντιατρική πχ. Θέλω καλούς πολιτικούς. Και προσοχή, δεν εννοώ πως ο Τσίπρας είναι ένας τέτοιος. Να το δούμε όμως...
Όχι γιατί έχει κάνει παπάδες και σε αυτά τα κομματικά του. Πριν την υποψηφιότητα στο Δήμο Αθηναίων ήταν στις νεολαίες, στα τσικό, που καμία σημασία δεν έχουν σήμερα. Και σε αυτή την υποψηφιότητα, τα νούμερά του δεν ήταν υψηλότερα του Δημαρά του ΔΗΚΚΙ στις προηγούμενες.
Η επιλογή του όμως, είναι η μόνη επιλογή πολιτικού αρχηγού που βγάζει νόημα εδώ και πολλά χρόνια. Είναι μια επιλογή που αντικατοπτρίζει την αλλαγή που (θέλω να πιστεύω πως) βιώνει η Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Είναι μια επιλογή που έχει και παρόν και μέλλον. Είναι μια επιλογή που αν και όταν συμβεί ολόκληρη (γιατί τώρα θα είναι μισή, με αρχηγό της Κ.Ο. τον Αλαβάνο), έχει τη δυνατότητα να ανεβάσει τα εκλογικά νούμερα του συνασπισμού του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί τον υποστηρίζω λοιπόν, πέρα από το ότι μου φαίνεται λογική η επιλογή; Γιατί θέλω να δω νέα πρόσωπα στα κόμματα: Κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή και δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή καταλληλότερο κόμμα από τον Συνασπισμό για να την κάνει. Μακάρι όμως να υπήρχε και καταλληλότερο ή να μου ήταν το ίδιο περισσότερο συμπαθές έστω...
Ας φέρει λοιπόν και άλλα πρόσωπα ο Τσίπρας. Ας δοκιμάσει. Προτιμώ ένα κόμμα και έναν αρχηγό που προσπαθεί και αποτυγχάνει, παρά την παραίτηση και την αποδοχή των 50άρηδων και 60άρηδων όλο τριγύρω να αλωνίζουν. Ας σπάει και τη μονοτονία κανένας 30άρης ρε αδέρφια, δε'ν'κακό!
Γιατί η άλλη λύση, ο Κουβέλης, δε μου λέει απολύτως τίποτα. Flat καταστάσεις. Δεν πιστεύω πως θα προσφέρει τίποτα περισσότερο. Εκτιμώ το διαρκή του αγώνα για το κόμμα και την ειλικρίνειά του, αλλά δεν αρκούν. Ευτυχώς όμως που το κυνηγάει, γιατί δε θα γούσταρα καθόλου να δω φάση Σημίτη-Γιωργάκη εδώ. Αλαβάνο, πρότεινες πολύ νωρίς το παλικάρι και από μένα έχασες πόντους. Καταστάσεις "παραδίδω το δαχτυλίδι μου", δεν είναι σωστές.
Με λίγες λέξεις: Θέλω αλλαγές. Τις απαιτώ. Αφού δεν τις φέρνουν οι παλιοί, οι με περγαμηνές φτασμένοι, μήπως τις φέρουν οι πραγματικά νέοι; Ας δοκιμάσουμε...
αυτό που εκτίμησα περισσότερο στον Τσίπρα είναι το ότι όταΝ του έγινε η πρόταση να μπει στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις βουλευτικές είπε "είμαι δημοτικός σύμβουλος, δε μπορώ να φύγω". δεν το κάνουν πολλοί αυτό. όπως δεν αφήνουν εύκολα μια προεδρική θέση,ειδικά μετά από μία -κοινώς ομολογουμένη- πετυχημένη θητεία, όπως έκανε ο αλαβάνος.
ΑπάντησηΔιαγραφήπιστεύω πως ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή εκφράζει το ρεύμα που δημιουργείται παγκοσμίως. κρίμα που η άλλη μεγάλη παράταξη της αριστεράς μένει κολλημένη σε μια άλλη εποχή, με μία γραμματέα που επιβάλει τη γραμή της εδώ κ 18(!)χρόνια, κρίμα που ο ΣΥΡΙΖΑ μένει μόνο στα λόγια όσον αφορά την προσπάθεια για συνεργασία με το ΚΚΕ, κρίμα που χάρηκα τόσο πολύ όταν στις δημοσκοπήσεις το ξεπέρασε σε ποσοστά, γιατί δεν πρέπει να 'ναι ανταγωνιστικά κόματα.
έχω βγει εντελώς απ' το θέμα? απλά πικράθηκα που στο συνέδριο(ξανά μέσα)δεν υπήρχε εκπρόσωπος του, ενώ είχαν πάρει πρόσκληση..
Βγήκες ελάχιστα, αλλά δεν πειράζει. Θα σου πω πάντως το εξής. Ποτέ δεν πήγαινα το ΚΚΕ. Το θεωρώ ένα παγωμένο άκρο, μια παράλογα κολλημένη παράταξη με φαντασιώσεις περασμένων μεγαλείων (;), που προσπαθεί να σταθεί μοιράζοντας αφορισμούς δεξιά και αριστερά (κυριολεκτικά).
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι, δε με αφορά η σύγκρισή του με το ΣΥΡΙΖΑ. Το οποίο έχει αρκετά από τα συμπτώματα του ΚΚΕ, αλλά (και να ακόμα κάτι που δεν έγραψα στο υπεραπλουστευμένο και λαϊκίστικο post μου) ελπίζω με τον Τσίπρα να τα πετάξει και αυτά από πάνω του...
να σου πω την αμαρτία μου ούτε εγώ το πάω. όμως όπως κ να 'χει είναι άλλη μία φωνή εξ αριστερών. αφήνοντας την ιστορία στα βιβλία κ τις αλληλοκατηγόριες οι μεν τους δε για το φλερτ με τα μονοκοματικά καθεστώτα, οι δεν τους μεν για το μαααστριχτ κτλ, έχουμε δύο κόματα που ζητάνε ένα πράγμα: κοινωνική δικαιοσύνη. ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως εξελίσστε θα αποκτήσει φωνή. δεν πρέπει όμως να πέσει στην παγίδα που έπεσε το ΚΚΕ κ να προσπαθήσει να περπατήσει μόνος του, γιατί θα καταλήξει κ αυτός να "μοιράζει αφορισμούς" μόνο. πάντως την αλλάγή στο ΚΚΕ πιστεύω θα έρθει η ώρα που θα τη ζητήσουν οι ίδιοι. κ ο Συνασπισμός δεν ήταν πάντα έτσι. άρχισα να τον εκτιμώ από τότε που ανέβηκε ο Αλαβάνος κ το Αριστερό Ρεύμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωρέ, φωνή είναι. Μέσα είμαι. Τι λέει όμως; Και το κυριότερο, ποιος την παίρνει σοβαρά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι πάντως το πρόβλημα και των 2 κομμάτων/χώρων και γενικότερα της αριστεράς: Το άγριο κόλλημα με την ιστορία. Οι πολιτικές εξελίσσονται κι εμείς (αυτοί δηλαδή) παίζουμε ακόμα μπάλα για το ποιός είχε δίκιο για το Μάαστριχτ!