Το πούλμαν του εγκλήματος

Παρασκευή, ώρα 12 το βράδυ. Έχοντας διαβάσει το "Θα γίνω ντιζέζ" του Σάκη Σερέφα, ήμουν έτοιμος να ανεβώ στο λεωφορείο που πάρκαρε απέναντι από τον Αγ.Δημήτριο και, παρουσία του συγγραφέα, να ξεναγηθώ στα μέρη που αναφέρονται στο βιβλίο. Το Πούλμαν του εγκλήματος ξεκινάει...

Αντικείμενο αυτού του πολύ όμορφου βιβλίου είναι ένας φόνος μια όμορφης κοπέλας στη Θεσσαλονίκη του 1950. Δοσμένο με εξαιρετικό τρόπο που αποδίδει απόλυτα όλες τις πτυχές του γεγονότος, δίνοντας μια κωμική χροιά σε μια κατά βάση πικρή ιστορία, ο Σερέφας έγραψε ένα βιβλίο που το "πήγα" πολύ.

Ακολουθώντας λοιπόν τα χνάρια θύτη και θύματος, ακούω τις αφηγήσεις που υπάρχουν μέσα στο βιβλίο από τα ηχεία του λεωφορείου, βλέπω τα μέρη που αναφέρονται, ακούω τον ίδιο το συγγραφέα να τα σχολιάζει και (κυρίως) να προσθέτει μαρτυρίες που έφτασαν στα αφτιά του, από ανθρώπους που διάβασαν το βιβλίο και ξαναθυμήθηκαν το φόνο...

Χαβαλεδιάρικη διάθεση, πλάκα από τον Σερέφα, βαριά μουσική στα διαλείμματα της αφήγησης για να δένει με το σκηνικό. Ήταν η 3η και τελευταία φορά που γινόταν το happening και δε θα ήθελα με τίποτα να το έχω χάσει.

Έφυγα μιάμιση ώρα αργότερα, εντυπωσιασμένος από την οργάνωση του θέματος, από μια παρουσίαση βιβλίου που, τουλάχιστον στην Ελλάδα, δεν είχα ξαναδεί. Συν του ότι κρατούσα στα χέρια μου μια σακούλα με ένα βιβλίο, το ημερολόγιο του 2007 με φωτογραφίες της παλιάς Θεσσαλονίκης (και επιμέλεια Σ.Σερέφα) και διαφημιστικά του Μεταίχμιου.

Τρελό promotion, μακάρι να δίνουν τέτοια σημασία στα βιβλία τους όλοι οι εκδοτικοί οίκοι και να μην μένουν στις ξερές και άνοστες παρουσιάσεις βιβλίου που απλά κάποιοι τύποι γλύφουν τον συγγραφέα. Μπράβο σε αυτόν που είχε την ιδέα και έκανε τη διαφορά...