Παρασκευή 11 Μαΐου 2007

Τα'χω πάρει...

Με ενοχλεί η ανοησία. Η ανευθυνότητα. Εκνευρίζομαι που υπάρχουν άνθρωποι που δε μπορούν να πάρουν μια απόφαση και να μείνουν σ'αυτήν. Και όχι με λόγο, όχι γιατί έγινε κάτι που τους άλλαξε τα σχέδια. Γιατί έτσι. Δεν νοιάζονται.

Εκνευρίζομαι που γράφουν στ'αρχίδια τους κάποιον που προσπαθεί να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά. Γιατί να τους τα βάλει; Γιατί από μόνοι τους δεν ασχολούνται με τίποτα. Σου λέει, κάποιος μαλάκας θα το κάνει κι αυτό, μην αγχώνεστε.

Και θα μου πείτε, αφού εκείνοι δεν ενδιαφέρονται, γιατί να τους οργανώσει κάποιος; Σωστό. Γιατί στο τέλος ποιός είναι ο μαλάκας; Ποιός βγαίνει κακός; Αυτός που τους λέει πως τα πράγματα πρέπει να γίνουν με ένα συγκεκριμένο τρόπο, γιατί αλλιώς δε θα γίνουν καθόλου.

Ρε φίλε, δεν ξέρεις τι θες; Μην μπλέκεσαι, κάτσε στην απ'έξω. Γιατί με χαλάς εμένα δηλαδή; Ρε φίλε, δε σ'αρέσει να σου λένε πως πρέπει να γίνουν έτσι τα πράγματα; Θέλεις αλλιώς; Πες μου το να το ξέρω! Να το παρατήσω το θέμα, να κάνεις εσύ το αλλιώς...

Γουστάρεις να είσαι τη μια έτσι, την άλλη γιουβέτσι; Χέστηκα, σε γράφω κανονικά. Next time όμως, μη μου την πεις, όταν σε σκυλοβρίσω. Θα το αξίζεις. Νομίζεις πως πρέπει να σε κυνηγάω; Θεωρείς πως δεν έχεις καμία υποχρέωση σε κανέναν και για τίποτα; Είσαι μέγα λάθος...

Δε μπορείς να ανταποκριθείς σε κανένα deadline (όταν αυτό είναι απαραίτητο); Ok τεράστιε bussinessman, θα το ξέρω την επόμενη φορά να παρακαλέσω τη γραμματέα σου να μου πει αν σε βολεύει.

Καθίστε λοιπόν και μη σηκώσετε βλέφαρο. Ξύστε τα κι άλλο. Νομίζετε πως κάποιος θα σας παρακαλάει, ανεύθυνα εγωκεντρικά βόδια...

1 σχόλιο: