Lesvos 2008 (Days 1 & 2)

Το χρονικό των διακοπών μου στη Μυτιλήνη, παρέα με το έτερον ήμισυ, είναι εδώ! Ξεκινάμε...

1η μέρα: Ξεκινήσαμε πριν τις 10 από το Καστρί. Πράγματα έτοιμα και φορτωμένα στο τίγκα Renault Megane και ο γατούλης στο κλουβί του. Ταξιδεύουμε 12.30 αλλά η οδηγός θέλει να είναι σίγουρη πως θα φτάσουμε στην ώρα μας στον Πειραιά και πως θα βρούμε την πύλη και όλα ok. Φυσικά φτάνουμε στις 10.30 και αφού "χάνουμε" χρόνο μπαίνοντας από λάθος μεριά.

Μιας κι έχουμε ώρα, καθόμαστε για λίγο στον Επιβατικό Σταθμό, ακριβώς απέναντι από το Νήσος Χίος με το οποίο θα ταξιδέψουμε. Λάθος μέγα! Πέραν του ότι χρυσοπληρώνουμε 2 τυρόπιτες και ένα τσάι, πληρώνουμε και 1€ το νεράκι. Ναι, λέω για το μικρό νεράκι των 500ml. Αφού λοιπόν σε μια επαφή-αστραπή με τους γνώστες, μου διαβάζουν τη σχετική αγορανομική διάταξη, αποφασίζω να βγάλω 1-2 φωτογραφίες τον κατάλογό τους, όπως οι παραπάνω γνώστες με συμβουλεύουν για μελλοντική χρήση και την κάνουμε για το πλοίο.

Εγώ με το γατούλη κάνουμε παρέα δίπλα στο πλοίο, όσο η οδηγός Δάφνη προωθεί το αυτοκίνητο με όλη την πραμάτεια μας στα έγκατα του πλοίου. Μπαίνουμε και την ψιλοαράζουμε στην καμπίνα. Η οποία περιττό να πω, φύσαγε. Έκανα και το ντουζάκι μου μέσα, όλα χλίδα.

Γενικά το πλοίο ήταν πάρα πολύ καλό, γρήγορο και άνετο. Ωραία και μεγάλα σαλόνια. Ή ίσως απλά να ταξιδεύαμε μέρες που δεν είναι τίγκα στον κόσμο και μου φάνηκε έτσι. Οι τιμές φυσικά κλασσικές. 4€ για 30 λεπτά χρήσης του WiFi του είναι λίγο πολύ και δεν άξιζε. Πάντως σίγουρα είναι ένα πλοίο για να ταξιδέψεις, σε αντίθεση με πολλά άλλα που υπάρχουν στις Ελληνικές θάλασσες.

6 περίπου ώρες αργότερα, με το ταξίδι να είναι αρκετά χαλαρό, μια στην καμπίνα και μια στη γύρα στα σαλόνια του πλοίου, δένουμε Χίο. Κόσμος μέσα, κόσμος έξω, μαζί και οι πλανόδιοι πωλητές προϊόντων μαστίχας που ανεβαίνουν για να πιάσουν πελατεία όσους συνεχίζουν το ταξίδι τους. Πήραμε μια βανίλια με γεύση μαστίχα για υποβρύχιο, δώρο για το μικρό αδερφάκι που την πάει πολύ και ένα παστέλι που φάνηκε ενδιαφέρον αλλά δε δοκίμασα ποτέ.

Πιάσαμε Μυτιλήνη γύρω στις 9.30 το βράδυ και αφού αδειάσαμε το αυτοκίνητο στο σπίτι (σημ. Μείναμε στο παλιό σπίτι της οικογένειας της Δάφνης), πήγαμε για φαγητό στην, κοντινή από το σπίτι, ταβέρνα Μπαλκονάκι στη Βίγλα. Καλό, απλό φαγητό, αλλά σίγουρα φάγαμε και καλύτερα.

Πετύχαμε και σε μια μεγάλη παρέα που ουσιαστικά ήταν χωρισμένη στα δύο. Από τη μια πλευρά, οι περισσότεροι, περνούσε για εκδρομή των ΚΑΠΙ, αλλά στο πιο μου-τρέχουν-τα-λεφτά-απ'τα-μπατζάκια και από την άλλη, μερικοί 17άρηδες ή 18άρηδες που μιλούσαν Γερμανικά. Και αν τα παιδιά ήταν το ήρεμο κομμάτι, οι παππούδες το καίγανε. Ατάκες τύπου "στο Πολυτεχνείο δεν πέθανε κανείς, γιατί δε λένε την αλήθεια, όλος ο κόσμος το ξέρει", "να ζήσεις ο Πλεύρης" (μισοαστειευόμενος-μισοσοβαρός, πάνω σε πρόποση) και το ψάξιμο για το ποιες διάσημες Ελληνίδες είναι λεσβίες, ήταν το αποκορύφωμα αυτής της μέρας.

---

2η μέρα: Το πρωί ξεκινήσαμε με πλύσιμο του αυτοκινήτου το οποίο ήταν σε κακό χάλι και ήπιαμε τον καφέ μας ακριβώς δίπλα στο βενζινάδικο, σε αυτό που έμοιαζε με το τελευταίο κωλόμπαρο της Μυτιλήνης. Μετά ψώνια για το σπίτι και πίσω. Κάπου εκεί ανάμεσα έγινε και το αρχικό πρόγραμμα των εξορμήσεων. Τότε ακόμα η δυτική πλευρά του νησιού δεν συμπεριλαμβανόταν.

Αργά το απόγευμα βγήκαμε για βόλτα στην προκυμαία (και τα πρώτα releases στην πόλη :-) και περάσαμε και από τη Μασκωτίτσα, το ζαχαροπλαστείο που μας είχε προτείνει η Saigon εδώ. Πήραμε κουλουράκια και κρουασάν σοκολάτα και όχι σιροπιαστά (αν και τα κρουασάν, κανονικά τα λες και σιροπιαστά), παράλειψη.

Στη συνέχεια καταλήξαμε στο "Ζουμπούλι", ουζάδικο/ταβέρνα/κουτούκι στην Κουλμπάρα. Αν και στην αρχή έπαιζε πολύ ρεμπέτικο για τα γούστα μου, μετά έβαλε Τερζή και χάρηκα. :P Ήταν γεμάτο από σημειώσεις με μαρκαδόρο στους τοίχους από τους πελάτες, με διάφορα παλιά αντικείμενα όπως φωτογραφίες, μουσικά όργανα, κατσαρολικά και το περιβάλλον πολύ καλό. Το φαγητό του εξαιρετικό και πραγματικά φτηνό. Πληρώσαμε 32€ αλλά είχαμε πάρει τόσα πολλά που 3-4 πιάτα πριν το τέλος σταματήσαμε να τρώμε και τα πήραμε πακέτο!

Θα ακολουθήσουν σύντομα και τα υπόλοιπα posts. Τις φωτογραφίες όλων των ημερών, θα τις βρείτε στο Flickr.