Ραντεβού

Βγήκε από το μπάνιο. Με το ένα χέρι κρατούσε την πετσέτα και στέγνωνε τα μαλλιά του. Με το άλλο βρήκε το τηλεκοντρόλ στο τραπεζάκι και πάτησε το κουμπί για να ανοίξει η τηλεόραση στο κρατικό κανάλι. Είχε αργήσει, αν την έστηνε θα ήταν πολύ κακό για τις πιθανότητές του να ξεκινήσει κάτι μαζί της. "Κακή αρχή θα κάνω γαμώτο" σκέφτηκε.

Η τηλεόραση άναψε, δεν άκουγε τι λέει, δελτίο ειδήσεων ήταν. Δεν υπήρχε λόγος που την άνοιξε, από συνήθεια μάλλον. Άνοιγε την τηλεόραση πάντα όταν περνούσε από μπροστά της. Έβλεπε μόνο όταν έτρωγε. "Θα ήθελα να τσιμπήσω κάτι" αλλά ήξερε πως δεν υπήρχε χρόνος. Πέταξε την πετσέτα στην καρέκλα δίπλα του και βγήκε από το δωμάτιο για να ντυθεί.

«Το δυστύχημα συνέβη πριν 45 περίπου λεπτά...». Σκεφτόταν πως στην αρχή δεν του είχε κάνει καμία εντύπωση εκείνη. Και μάλλον το ίδιο πρέπει να ίσχυε και από τη δική της πλευρά. Αν και δεν ήταν σίγουρος πως τώρα της έκανε κάποια εντύπωση. Δεν ήταν και πολύ σίγουρος για τον εαυτό του, αλλά αφού είχαν πει να βγουν, θα έβλεπε πως θα εξελισσόταν η βραδιά.

«Το υπεραστικό λεωφορείο των ΚΤΕΛ που εκτελούσε το δρομολόγιο...». Σε έναν καφέ είχαν γνωριστεί, φίλοι φίλων, τα γνωστά. Και μετά ξαναβρέθηκαν μέσα από παρέες και ξανά και ξανά. Και κάπου ανάμεσα στις τυχαίες συναντήσεις τους εκείνος άρχισε να ελκύεται από την παρουσία της, να την προσέχει περισσότερο. Ώσπου να αποφασίσει πως πρέπει να βγουν "για ένα ποτάκι".

«31 επιβαίνοντες...». Είχε χωρίσει λίγο καιρό προτού τη γνωρίσει. Όχι και ο καλύτερος χωρισμός. Με την πρώην του έχει να μιλήσει από τη μέρα που ανταλλάσσοντας βαριές κουβέντες διακόψανε την αρκετά μπερδεμένη σχέση τους. Με αυτήν, αν προχωρήσει, θα ήθελε κάτι πιο απλό, πιο εύκολο, πιο ξεκάθαρο. Ίσως βέβαια προτρέχει μ' αυτά που σκέφτεται.

«Κάηκε ολοσχερώς...». Ντύθηκε γρήγορα. Γεμάτος με την αγωνία του πρώτου ραντεβού και με μυαλό σε πανικό από τη προσπάθειά του να μην καθυστερήσει άλλο, μαζεύει τα κλειδιά του σπιτιού, το κινητό, χρήματα -"πρέπει να πληρώσω τα ποτά ή πλέον οι γυναίκες το μισούν αυτό;"- και σβήνει τα φώτα.

«Σύμφωνα με ιατρικό ανακοινωθέν που εκδόθηκε μόλις τώρα, δεν υπάρχουν επιζώντες...». Τελευταία στιγμή πριν φύγει θυμήθηκε την ανοιχτή τηλεόραση πίσω του. Δε θα ήταν η πρώτη φορά που την άφηνε έτσι, για να ανακαλύψει αργότερα πως φώτιζε τους άδειους τοίχους όσο εκείνος έλειπε. Πάτησε το κουμπί, άφησε το τηλεκοντρόλ πίσω στο τραπεζάκι και έκλεισε βιαστικά την πόρτα πίσω του.

Τα προηγούμενα:

1. Αλέξανδρος

2. Μιχάλης και Γεωργία

3. Αντωνία και Χρύσα

4. Νίκος

5. Γιάννης, Κώστας και Λευτέρης

6. Κατερίνα