Τι ήξερα πριν δω την ταινία; Ότι μιλάμε για ένα indie film με 8.0 στην, ιδιαίτερα κοντά στα δικά μου γούστα, βαθμολογία του IMDb και με ενδιαφέρον και promising, story. Δεν έψαξα επίτηδες κάτι παραπάνω για την ταινία, δεν είδα καν ποιοί ηθοποιοί παίζουν ή αν ο σκηνοθέτης της μου είναι γνωστός.
Τι ανακάλυψα βλέποντας την ταινία; Καταρχάς ότι μιλάμε για μια σπουδαία ταινία. Γλυκιά και ταυτόχρονα βαθιά δραματική. Συγκινητική αλλά και παράδοξα αστεία. Με καταπληκτικές ερμηνείες, με πρώτο και καλύτερο από όλους τον Richard Jenkins (τον μπαμπά του Six Feet Under) στο ρόλο του Walter.
Βλέπετε που δε λέω "καθηγητή Walter Vale" αλλά Walter; Είναι γιατί δέθηκα τόσο πολύ με τον χαρακτήρα και νοιάστηκα για το τι του συνέβαινε (και τι του είχε συμβεί, θα ήθελα να μάθω περισσότερα) όσο κανέναν άλλο χαρακτήρα ταινίες εδώ και πολύ καιρό. Ok, ίσως μόνο για όσους χαρακτήρες παίζει ο Matthew Perry όπου παίζει, αλλά είναι ειδική περίπτωση για μένα αυτός.
Το υπόλοιπο cast λειτουργεί άψογα. Ακόμα και η εμφάνιση του, με πολύ δυνατό cult value όπου εμφανίζεται, Richard Kind για 2 λεπτά στην οθόνη, δούλεψε πολύ καλά.
Βοήθησε βέβαια και το γεγονός πως όλοι οι χαρακτήρες ήταν καλογραμμένοι. Credits λοιπόν και στο σενάριο του Thomas McCarthy που είναι ταυτόχρονα και ο σκηνοθέτης εδώ. Η οποία σκηνοθεσία ήταν καλή, όμως απογειωνόταν όταν η μουσική, ένα από τα κομμάτια-θέματα της ταινίας, εμφανιζόταν στο προσκήνιο.
Το όλο θέμα με τους μετανάστες ήταν το στενάχωρο κομμάτι της ταινίας, σε αντιστάθμιση με τη μουσική που σκοπό είχε να ανεβάσει το θεατή. Το αποτέλεσμα και η αποδοχή του (μετά το ξέσπασμα όμως) στο τέλος, δε λειτούργησε μόνο καθαρτικά για το Walter αλλά και για μας. Δε θα μπορούσα να φανταστώ πιο ιδανική ολοκλήρωση για την ταινία.
Απέδειξε πως ο άνθρωπος αλλάζει, πως ο άνθρωπος μπορεί να νοιώσει ελεύθερος και να ξεκινήσει ξανά, με νέα εφόδια, έχοντας δει τη ζωή μέσα από τα μάτια άλλων, όπως λέει και το trailer. Ταυτόχρονα όμως, έδειξε πως το χειρότερο που μπορείς να κάνεις σε έναν άνθρωπο, είναι να τον αφήσεις να νοιώθει αβοήθητος...
Τι έμαθα μετά; Ότι αυτή η ταινία, μια από τις πιο όμορφες, δυνατές και γεμάτες ελπίδα ταινίες που είχα την ευκαιρία να δω, έχει αναπτύξει ένα ισχυρό Oscar buzz, κυρίως για τις ερμηνείες της. Δυστυχώς όμως, είναι πολύ νωρίς για να το πάρω σοβαρά, δεν πιστεύω πως μπορεί να διεκδικήσει κάτι.
Πως αυτή ήταν η δεύτερη ταινία του Thomas McCarthy και η πρώτη του 2003 λέγεται The Station Agent και έχει ένα πολύ καλό 7.9. Την έχω σημειώσει ήδη. Τέλος, κατέβασα το πολύ ωραίο soundtrack του film, με τις συνθέσεις του Jan A.P. Kaczmarek, βραβευμένου με Oscar το 2004 για το Finding Neverland. Θα το βρείτε σε torrent εδώ.
Βαθμολογία: 4/5
Έγραψαν ακόμα: κούνελος, deadendmind, efou, zero2one
My point of view:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικά να πω ότι ψήφισα την ταινία αυτή γιατί ασχολείται μ'ένα θέμα που με αγγίζει πολύ!
Γι'αυτό το λόγο, πίστευα ότι θα είμαι αυστηρή κριτής, μιας και έχω δει πολλές ταινίες με ανάλογο θέμα. Κάτι τέτοιο όμως είναι πολύ δύσκολο για μένα, όπως θα ξέρετε οι περισσότεροι!
Η ταινία, λοιπόν, μου φάνηκε πολύ γλυκιά και ταυτόχρονα τόσο σκληρή όσο έπρεπε να είναι.
Η αλήθεια είναι ότι πριν τη δω, από αυτά τα λίγα που είχα διαβάσει στην περιγραφή της, περίμενα κάτι πιο βαρύ και σκληρό. Χάρηκα όμως που ήταν έτσι όπως ήταν, γιατί τείνω να πιστέψω πως με αυτόν τον τρόπο είναι
πιο πιθανό να ευαισθητοποιήσει μεγαλύτερη μερίδα ανθρώπων.
Από 'τεχνικής' άποψης μου άρεσαν πολύ όλοι οι ηθοποιοί, και ειδικά ο καθηγητής, η σταδιακή μεταμόρφωση του οποίου, ήταν απλά απολαυστική! Επίσης, μου άρεσε πολύ η μουσική, που κατάφερνε να σε βάλει σε ένα ωραίο mood!
Αυτό όμως που με έκανε να χαρώ ακόμη περισσότερο με την ταινία, ήταν το τέλος της. Το βρήκα πολύ αποζημιωτικό, γιατί η όλη πλοκή, παρά το γεγονός ότι παρακολουθούσα με ενδιαφέρον και δε βαρέθηκα καθόλου, μου φαινόταν αρκετά προβλέψιμη. Το τέλος, όμως, ήταν αξιοπρεπέστατο, χωρίς τα συνηθισμένα και ξενερωτικά κλισέ τύπου 'θα έρθω μαζί σου', 'marry me', κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Σχετικά τώρα με το θέμα, νοιώθω πως δεν έχω να πω κάτι παραπάνω, είναι όλα χιλιοειπωμένα. Ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο φόβος της τρομοκρατίας είναι τα βασικά αίτια που κάνουν μία χώρα, αλλά και ένα λαό, να φέρονται με αυτόν τον τρόπο στους πιο αδύναμους αυτού του κόσμου. Γιατί εκεί μόνο τους παίρνει. Κι από την άλλη τι μπορώ να πω κι εγώ μέσα από τη βολή μου...τα είπε όλα το παλικάρι στην ταινία: "εσύ πως λες ότι με καταλαβαίνεις; εσύ δεν είσαι εδώ μέσα"...
Γαμάτη λεπτομέρεια της ταινίας, η αφίσα στο κέντρο κράτησης των μεταναστών με την επιγραφή:
The strentgh of America...America's immigrants...
(τα λόγια είναι περιττά)
Αυτά από μένα, thanx zlatko για την ωραία ιδέα!
ουπς! ξέχασα να βάλω βαθμολογία!
ΑπάντησηΔιαγραφή4/5 λοιπόν κι από μένα
(και φαίνεται πως είμαι τελικά αυστηρή κριτής για να βάζω ίδιο βαθμό με το Ζλάτκο-συνήθως βάζω πολύ παραπάνω απ'αυτόν :-Ρ)
Thanks για το review! To the point φυσικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το βαθμό, ε, πόσο παραπάνω να βάλεις; Ταβάνι πιάσαμε. Από κει και πάνω είναι μόνο τα one of a king αριστουργήματα...