Οι μέρες της αφθονίας μας είναι μετρημένες

Είπα να περάσω μια βόλτα από το blog. Το έχω παρατήσει εντελώς, δεν έχω καθόλου διάθεση να γράψω. Κυρίως φταίει το ότι δεν αισθάνομαι πια πως μπορώ να διαθέτω αρκετή ώρα για να γράφω τα posts που θέλω να κάνω που είναι πάντα μεγάλα και απαιτούν αρκετό ψάξιμο πριν γραφτούν. Αλλά δεν το κλείνω, γιατί που ξέρεις, διάθεση είναι αυτή και κάνει κύκλους, μπορεί να ξαναβρώ στο μέλλον μου την ενέργεια εκείνη που με έκανε να γράφω τέτοια ή τέτοια, απλά και μόνο γιατί τα γούσταρα εγώ κι ας μην άρεσαν σε κανέναν.

Άσε που σκέφτομαι να πάρω μέρος στη φετινή blogovision, οπότε χρειάζομαι blog. Βέβαια δεν ξέρω αν δέχονται συμμετοχές περίπου ανενεργών bloggers, αλλά δε γαμιέται, εγώ θα ψηφίσω όταν έρθει η ώρα και βλέπουμε.

Η πλάκα είναι πως έχω ιδέες για νέα blogs, μια από τις οποίες μάλιστα υλοποίησα πριν καιρό, αλλά είναι η διάθεσή μου τέτοια που δεν άντεξα και πολύ, μπήκε και στη μέση το συνέδριο BookCrossing που συνδιοργάνωνα, οπότε το παράτησα γρήγορα και ουσιαστικά το έκαψα. Ίσως το συνεχίσω κάποια στιγμή, ποτέ δεν ξέρεις, μπλα, μπλα, μπλα. Τα υπόλοιπα concept δεν τα λέω πουθενά φυσικά, άσε μη με προλάβει κανείς.

Να σας πω για το συνέδριο, δε σας είπα. Πήγε γαμάτα, το χάρηκα πάρα πολύ και το θεωρώ από τα ωραιότερα πράγματα που έχω κάνει. Βέβαια τώρα ένα άδειασμα το νιώθω γιατί δεν ήταν κι εύκολος χρόνος αυτός που πέρασε μέχρι τις 21 Μαΐου που άρχιζε το συνέδριο, αλλά ταυτόχρονα σκέφτομαι και τι επόμενο θα ήθελα να κάνω στο BookCrossing της Θεσσαλονίκης. Μετά το καλοκαίρι νομίζω θα πάρω μπρος.

Κατά τα άλλα, τον τελευταίο καιρό εκτιμώ και επανεκτιμώ ανθρώπους, πράγματα και καταστάσεις, πίνω καφέδες, βλέπω μπάλα (Μουντιάλ ντε), ερωτεύομαι, ψάχνω για δουλειά (και έχω σταματήσει να λέω στους γύρω μου τουλάχιστον το 50% όσων κάνω, γιατί νιώθω όλο και περισσότερο πως τους απογοητεύω όταν τίποτα δεν αποδίδει τελικά), μαγειρεύω (θέλω να αγοράσω φόρμα για κέικ ρε φίλε! εγώ!), βλέπω σειρές και μου έχει λείψει να πηγαίνω σινεμά, παρακολουθώ τις ειδήσεις της καθημερινότητας με μια απάθεια μοναδική στα χρονικά για μένα, σκέφτομαι πως να πάρω καινούργιο κινητό, κάνω διακοπές το καλοκαίρι και πάω Βερολίνο το χειμώνα (1 από αυτά θα γίνει, ίσως, και πολύ είναι. και θα είμαι και αυθεντικά ευχαριστημένος αν γίνει), περνάω τη φάση που διαβάζω ελάχιστα, και tweetάρω. Εκεί, θα βρεις εμένα και τα πράγματα που μου αρέσουν. Εδώ, οι μέρες της αφθονίας μας είναι μετρημένες. Και περασμένες...