Πάμε σήμερα στον 2ο ημιτελικό. Εδώ το επίπεδο ανεβαίνει όπως θα δείτε και στα σχόλιά μου. Στις 22 Μαΐου, θα έχουμε πολλά να δούμε...
Ισλανδία: Δυνατό, ρυθμικό κομμάτι το This Is My Life από το pop duo Eurobandið. Καλό! Δυναμώνουμε τα ηχεία και χορεύουμε λέμεεεεεεεεε! Όχι κάτι το εντυπωσιακό, αλλά είναι fun!
Σουηδία: Hero από την Charlotte Perrelli. Οι Σουηδοί χρησιμοποίησαν ένα πολύ ωραίο σύστημα, κάπως ποδοσφαιρικό, για την επιλογή του. Και τελικά βγήκε η αγαπητή Charlotte, νικήτρια της Eurovision το 1999 με το Take Me To Your Heaven. Καθόλου κακό και το φετινό, και αν και πρέπει να ομολογήσω πως δεν ξεφεύγει από τα συνηθισμένα Σκανδιναβικά, έχει καλό ρεφρέν και θα παιχτεί για ψηλά, σαν αουτσάιντερ όμως.
Τουρκία: Νομίζω πως είναι το μέχρι στιγμής αγαπημένο μου. Είναι κάπως ροκ, είναι κάπως έθνικ, αλλά στα δικά μου αφτιά είναι ακριβώς ότι θα περίμενα να ακούσω στους τίτλους έναρξης ενός anime. Ειδικά στο ρεφρέν, το διπλό και τριπλό πάτημα της φωνής (ακούστε το, ξεχωρίζει) είναι χαρακτηριστικό τέτοιων τραγουδιών. Είμαι σχεδόν ενθουσιασμένος μαζί του και γιατί έρχεται από μια χώρα που γενικά δεν έχει δώσει ποτέ καλό υλικό στο διαγωνισμό. Deli από τους εναλλακτικούς Mor ve Ötesi.
Ουκρανία: Αν καταλάβω ποτέ γιατί άθλια τραγούδια σαν αυτό το Shady Lady από την Ani Lorak παίζονται ψηλά στα προγνωστικά, τότε η Eurovision θα χάσει και τη μαγεία της. Είναι ρυθμικό και κολλάει στον εγκέφαλο, αλλά αυτό είναι απλά. Τελείως αδιάφορο μου φαίνεται προσωπικά. Ελπίζω να μην κλέψει κανενός καλού τη θέση, για θα τα πάρω, μάνα μ'.
Λιθουανία: Nomads In The Night το τραγούδι, μπαλάντα περίπου ροκ, με μια ιδέα όπερας μέσα της, Jeronimas Milius ο τραγουδιστής. Καθόλου κακό, θα του έδινα πόντους, είναι ωραίο να υπάρχουν και μερικά τέτοια ανάμεσα στα ρυθμικά, παύλα μπιτάτα, παύλα καραπόπ κομμάτια του τελικού. Κορυφώνει και ωραία ο τύπος στο τέλος. Τι άλλο να ζητήσεις;
Αλβανία: Ρε! Κοίτα ρε ποιός ξετσουτσούνισε! Είναι κάποιες χώρες που πάντα με απογοήτευαν και φέτος είναι απροσδόκητα ανεβασμένες. Zemrën E Lamë Peng λέει η 16χρονη (!) Olta Boka και το λέει καλά. Ήρεμη, ζεστή μπαλάντα. Λογικά δεν έχει καμία ελπίδα για τελικό, αλλά θα ήθελα να το δω να προκρίνεται.
Ελβετία: Και φτάσαμε και στην τελευταία συμμετοχή στα Ιταλικά για φέτος. Era Stupendo από τον Paolo Meneguzzi που έχει συμμετάσχει και στο Φεστιβάλ του Σανρέμο. Απαλή μπαλάντα και σε μια γλώσσα που την ευνοεί, με το πιάνο της και το ανέβασμα στο δεύτερό της μέρος, νομίζω πως θα τη δούμε και στον τελικό. Ένα πολύ καλό, ποιοτικό κομμάτι.
Τσεχία: Α, εδώ είμαστε. Have Some Fun από την Tereza Kerndlová. Και όταν λέμε Tereza, εννοούμε "τρελό μωρό". Μπράβο στο κορίτσι, μόνο αυτό έχω να πω. Το τραγούδι; Χαριτωμένο είναι. Ωραίο ρεφρενάκι. Και εντάξει, Eurovision έχουμε. Οπότε, let's...
Λευκορωσία: Οι Λευκορώσοι το είδαν καλά πέρσι με το Work Your Magic και πάνε φέτος με ένα ίδιας λογικής τραγούδι, το Hasta La Vista από τον Ruslan Alekhno. I like because είναι αφασία τραγούδι. Όχι, δείτε στιχάρα:
Hasta la vista, baby
I gonna miss you, maybe
Αυτά είναι!
See you next time on "Logiki Tis Plakas". Thank you all!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου