Summer 2008 (Fan)

Αγαπημένο αντικείμενο του καλοκαιριού. Ααααχ, αεράκι! Τη δροσιά του να 'χετε!

(Uploaded in Flickr by This Year's Love)

Summer 2008 (Chalkidiki)

Αγαπημένος προορισμός των Βορίων, η Χαλκιδική δεν παύει να εκπλήσει ακόμα με τις καταπληκτικές παραλίες και τα φανταστικά χωριά της. Κι ας την πνίγει ο κόσμος κι ας χαντακώνουν οι ίδιοι οι κάτοικοί της τα όμορφα μέρη της...

(Νικήτη, Uploaded in Flickr by roger architect)

Summer 2008 (Night in the City)

Τα όμορφα βράδια στην πόλη, υπέροχα. Η κίνηση, ο ουρανός, ποτό, χαλάρωση και ξενιασιά που κάνει τους υπόλοιπους 9 μήνες του χρόνου να ντρέπονται...

(Uploaded in Flickr by Vasiles Manthos)

Summer 2008 (Fruits)

Μπαλκόνι, καλοκαιρινό βραδινό αεράκι, το φιδάκι να καίει και ίσως να ακούγεται μουσική από κάποιο σπίτι πιο μακριά. Τι λείπει; Αν δεν ξέρετε, ελάτε να σας κεράσω κανένα φρουτάκι...

(Uploaded in Flickr by Zeetz Jones)

Summer 2008 (Sea)

Αααα... Καλοκαίρι. Μας περιμένουν οι χαρές τις θάλασσας. Της καθαρής θάλασσας. Γι' αυτό προσέξτε: Όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά, σε θάλασσες και ακτές. Για να μπορούμε να χαιρόμαστε όλοι μας την καθαρή θάλασσα κι αυτό το καλοκαίρι. (διαφήμιση 1992 της Helmepa)

(Uploaded in Flickr by visualpanic)

Summer 2008 (Girls)

Τι καλύτερο από όμορφες γυναίκες, μέσα (ή έξω) στα λίγα ρούχα τους; Η ομορφιά δεν κρύβεται. Ο έρωτας κυκλοφορεί παντού. Και πάντα, κάθε καλοκαιρινή μέρα...

(Uploaded in Flickr by Kamoteus/Ron Miguel)

Summer 2008 (Flowers)

Ορίστε και μερικές φρέζιες με ωραίο χρώμα. Έντονη, ζεστή, όμορφη όπως το καλοκαίρι...

(Uploaded in Flickr by Haydée)

Summer 2008 (Beach Volley)

Το άθλημα το καλοκαιριού είναι το Beach Volley (και όχι οι άθλιες "ρακέτες"). Κάτω από τον καυτό ήλιο και το φιλέ του γηπέδου...

(Uploaded in Flickr by Kiki's photos)

Summer 2008 (Frappe)

Να κι ο καφές που λέγαμε πριν. Η απόλαυση κάθε καλοκαιριού. Η μαγική στιγμή που το καλαμάκι θα αγγίξει τα χείλη...

(Uploaded in Flickr by rgourley)

Summer 2008 (Sunglasses)

Ξάπλα στην παραλία σαν το χαμογελαστό τυπάκι εδώ πάνω, βόλτα στους γεμάτους δρόμους της πόλης ή αγναντεύοντας την περαντζάδα μαζί με τον καφέ...

(Uploaded in Flickr by bayat)

Summer 2008 (Ice Cream)

Για αρχή, κέρασμα... φάτε το πιο δροσερό και απολαυστικό παγωτό!

(Uploaded in Flickr by Joits)

Summer 2008 (Starting...)

Από αύριο θα είμαι επίσημα σε ρυθμούς διακοπών. Τώρα, ευελπιστώ πως θα φτάνω/έχω φτάσει στην Αθήνα, από όπου θα πάρω αύριο το πλοίο (νομίζω το "Νήσος Χίος"). Μυτιλήνη here I come και τα σχετικά. Το αγαπημένο σας blog όμως, δε θα σας αφήσει εντελώς. Καθημερινά από αύριο μέχρι και τις 3 Αυγούστου, ένα μικρό-ελάχιστο-τοσοδούλικο post θα ανεβαίνει, μαζί με μια φωτογραφία με ότι είναι για μένα το καλοκαίρι. Έτσι, για να μη σας χάσω από πελάτες τις ώρες που εγώ θα εξερευνώ το νησί για το οποίο ακούω πολλά τα τελευταία 3 χρόνια.

Φιλιά σε όλους και θα τα πούμε σύντομα!

Sex and the Greek Islands

 (Photo by AdamosMaximus)

Ε ρε τι γούστα βγάζουν στη Ζάκυνθο!

The Dark Tower

Ξέρετε πως είμαι μεγάλος φαν του Stephen King. Καιρός λοιπόν να μιλήσω για το πιο μεγαλεπήβολο έργο του. The Dark Tower, κυρίες και κύριοι, ένα πραγματικό έπος φαντασίας (αν και η επιστημονική φαντασία, το western και ο τρόμος παίζουν κι αυτά πολύ), που ο ίδιος ο King αναφέρει σαν το magnum opus του.

Η σειρά είναι εμπνευσμένη από το ποίημα "Childe Roland to the Dark Tower Came" του Robert Browning. Ακόμα, ο συγγραφέας εμπνεύστηκε από το Lord Of The Rings, το θρύλο του Αρθούρου και το western The Good, the Bad and the Ugly. Ο πρωταγωνιστής Roland έχει φτιαχτεί στο πρότυπο των χαρακτήρων που ενσάρκωσε ο Clint Eastwood στις ταινίες του Sergio Leone.

Ο Roland είναι το τελευταίο μέλος ενός "ιπποτικού" τύπου τάγματος που ονομάζονται Gunslingers (Πιστολέρο). Ο κόσμος που ζει είναι διαφορετικός από τον δικό μας, αλλά φέρει εκπληκτικές ομοιότητες. Οργανωμένη πολιτικά με φεουδαρχικό σύστημα, μοιράζεται τεχνολογικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά με την παλιά Αμερικανική Δύση, αλλά ταυτόχρονα φέρει μαγικές δυνάμεις, καθώς και υπολείμματα μιας πολύ προχωρημένης, αλλά εδώ και καιρό χαμένης κοινωνίας.

Η αναζήτηση του Roland είναι να βρει τον Dark Tower, ένα μυθικό κτίσμα που λέγεται πως είναι ο σύνδεσμος όλης της δημιουργίας. Ο κόσμος του Roland λέγεται πως έχει "προχωρήσει" και όντως φαίνεται πως διαλύεται στις συνάψεις του -δυνατά έθνη καταστρέφονται από τον πόλεμο, ολόκληρες πόλεις και περιοχές εξαφανίζονται από το πρόσωπο της γης χωρίς να αφήσουν ίχνη, ο χρόνος δεν περνάει κανονικά, ακόμη κι ο ήλιος μερικές φορές ανατέλλει από το Βορρά και δύει στην Ανατολή.

Η πορεία του, μέσα σε διαφορετικούς κόσμους, με το "Ka" (σαν να λέμε "μοίρα" στη High Speech του κόσμου του Roland) να τον οδηγεί και οι περιπέτειες του ήρωα σίγουρα δε θα σας αφήσουν αδιάφορους.

Ακόμη πιο ενδιαφέρον, για τους φίλους του King, το γεγονός πως πάρα πολλά από τα υπόλοιπα έργα του έχουν δεσμούς με τα βιβλία του Dark Tower. Δεκάδες τοποθεσίες, χαρακτήρες, γεγονότα ξεπηδούν από το ένα βιβλίο στο άλλο και ο King ξέρει να παίζει τέτοια παιχνίδια εξαιρετικά.

7 βιβλία λοιπόν:

1. The Dark Tower I: The Gunslinger (1982)
2. The Dark Tower II: The Drawing of the Three (1987)
3. The Dark Tower III: The Waste Lands (1991)
4. The Dark Tower IV: Wizard and Glass (1997)
5. The Dark Tower V: Wolves of the Calla (2003)
6. The Dark Tower VI: Song of Susannah (2004)
7. The Dark Tower VII: The Dark Tower (2004)

Θεωρώ καλύτερο το Wizard and Glass, όπου ο Roland αφηγείται το τι συνέβη πριν την αρχή του πρώτου βιβλίου. Κάθε ένα όμως έχει τη δικιά του αξία και μας πηγαίνει κάθε φορά ένα βήμα κοντύτερα στον Dark Tower.

Μετά την έκδοση και του τελευταίου βιβλίου, ένα graphic novel ξεκίνησε, αυτή τη φορά παίρνοντας την ιστορία χρονολογικά. Έτσι, το πρώτο arc έχει τίτλο The Gunslinger Born και αποτελεί ένα μεγάλο μέρος του Wizard and Glass, τέταρτου βιβλίου της σειράς για το οποίο είπα πιο πριν. Από κει, θα συνεχίσει με το The Long Road Home. Είμαι περήφανος κάτοχος του πρώτου και περιμένω το δεύτερο!

Πριν λίγους μήνες, ο J. J. Abrams, δημιουργός του Lost (μεταξύ άλλων), ανακοίνωσε πως δουλεύει μαζί με τον Damon Lindelof (co-creator και executive producer και αυτός του Lost) πάνω σε ένα προσχέδιο για την κινηματογραφική εκδοχή του Dark Tower. Ελπίζω να μη μιλάμε απλά για 1 ή για 2 ταινίες, γιατί θα χαθούν τόσα πολλά που απλά δεν αξίζει τον κόπο. Κι όσο κι αν σχεδόν καμία ταινία προερχόμενη από βιβλίο του King δεν ήταν αξιόλογη, έχω υπερβολική πίστη σε αυτούς τους 2, μιας και είναι μεγάλοι fan του συγγραφέα και έχουν προσθέσει αρκετές "Kingιές" στο Lost...

Mamma Mia!

Δεν ήξερα για τι ακριβώς ήθελα να είναι αυτό το post. Για τους Abba ή για την ταινία που έκανε πρεμιέρα πριν μερικές μέρες στους Ελληνικούς κινηματογράφους; Επειδή όμως για τους Abba δε θα έγραφα αν δεν είχα δει την ταινία και αυτή δε θα μου άρεσε τόσο αν δεν είχε να κάνει με τα τραγούδια τους, αυτό το post θα μιλήσει και για τα 2 από λίγο. Από την αρχή όμως...

Οι Abba είναι ένα Σουηδικό ποπ συγκρότημα, με 4 μέλη (Agnetha, Björn, Benny, Anni-Frid), που από το 1972 μέχρι το 1982 κυριάρχησαν στα charts παγκοσμίως. Η Wikipedia λέει:

ABBA received immense international popularity employing catchy song hooks, simple lyrics, and a Wall of Sound achieved by overdubbing the female singers' voices in multiple harmonies.

Σωστή ή λάθος, έτσι ή αλλιώς, οι Abba ξεκινούν να περιοδεύουν σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, αφού γίνονται δημοφιλής ανά τον κόσμο, είναι άλλωστε το πρώτο pop group της ηπειρωτικής Ευρώπης που κατακτά μια συνεχή παρουσία στα ψηλά των charts σε αγγλόφωνες χώρες (Αγγλία, Αμερική, Αυστραλία, Καναδάς, Ιρλανδία, Ν.Ζηλανδία, Ν.Αφρική).

Η επιτυχία φυσικά κάνει τις σχέσεις των μελών να ταραχτούν και οι 2 γάμοι (Björn-Agnetha και Benny-Anni-Frid) διαλύονται, όμως όλοι συμφωνούν να μείνουν στο συγκρότημα. Και μέσα από αυτά τα προβλήματα, οι Abba μεγαλώνουν, αλλάζουν και αυτό φαίνεται στα τραγούδια τους. Ο τελευταίος τους δίσκος τον Νοέμβριο του 1981, "The Visitors" δε μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί "χαλαρός". Τραγούδια όπως το When All Is Said And Done, One Of Us, Slipping Through My Fingers δείχνουν ωριμότητα και το τέλος της δικιάς τους εποχής...

8 δίσκοι που έχουν πουλήσει συνολικά 400 εκατομμύρια δίσκους και συνεχίζουν να πουλάνε 2 με 3 εκατομμύρια κάθε χρόνο. 1 πρώτη θέση στη Eurovision το 1974 με το Waterloo. Πολλά τραγούδια που έχουμε όλοι στα αφτιά μας.

Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1999 η Phyllida Lloyd σκηνοθετεί στη σκηνή του Prince Edward Theatre το μιούζικαλ Mamma Mia!, βασισμένο στα τραγούδια (και όχι στην ιστορία όπως μπορεί να νομίζουν κάποιοι) των Abba. Το 2001 ανέβηκε για πρώτη φορά στο Broadway και η μεγάλη του επιτυχία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, σε πολλές γλώσσες. Είναι πια το 17ο μακροβιότερο μιούζικαλ του Broadway (The Phantom of the Opera, Cats και Les Misérables τα 3 πρώτα για όποιον είναι αρκετά nerd ώστε να θέλει να μάθει).

Φέτος, η κινηματογραφική εκδοχή του μιούζικαλ βγαίνει στους κινηματογράφους. Τραβηγμένη στην Ελλάδα, αφού το σενάριο προβλέπει Ελληνικό νησί, με ένα πολύ καλό cast αποτελούμενο από τους Meryl Streep, Pierce Brosnan, Colin Firth, Stellan Skarsgård, Julie Walters, Amanda Seyfried (hot!), Christine Baranski και Dominic Cooper και με τη Phyllida Lloyd και πάλι στη σκηνοθεσία. Απολύτως fun και χαλαρή καλοκαιρινή ταινία, που χωρίς να της λείπει το συναίσθημα σου ανεβάζει τη διάθεση και σε κάνει να θες να χορέψεις σε όλη τη διάρκειά της με τα τραγούδια των Abba. Το να τραγουδήσεις δεν είναι επιλογή δικιά σου. Η ταινία στο βγάζει από την αρχή κιόλας...

Και που θέλω να καταλήξω μετά από όλα αυτά; Ότι μου αρέσουν πολύ οι Abba, βασικά. Βρίσκω στα τραγούδια τους μικρές ιστορίες με αρχή, μέση και τέλος, ευχάριστα και κάτι παραπάνω, όμορφα και ανεβαστηκά, να σε πιάνουν και να σε ρίχνουν στο χορό χωρίς καν να το καταλάβεις.

Το Mamma Mia με όλη τη σκηνή του, το υπέροχο Our Last Summer, το συγκινητικό Slipping Through My Fingers, το υπέροχα εκτελεσμένο από τη Meryl Streep, The Winner Takes It All, μια από τις πιο ωραίες στιγμές σε ταινία, το When All Is Said And Done ακόμα και με την αγριοφωνάρα του Brosnan, το Take A Chance της Julie Walters είναι μόνο μερικά από τα κομμάτια των Σουηδών που θα ακούσετε. Προσωπικά, έχω το soundtrack να παίζει εδώ και λίγες μέρες. Δε σας δίνω όμως link για κανένα από τα παραπάνω, γιατί αν δείτε την ταινία θα σας το χαλάσει λίγο.

Το τραγούδι που παίζει στους τίτλους τέλους όμως, που είναι και το αγαπημένο μου, το Thank You For The Music, θα το βρείτε πατώντας στον τίτλο...

So I say

Thank you for the music, the songs I'm singing

Thanks for all the joy they're bringing

Who can live without it, I ask in all honesty

What would life be?

Without a song or a dance what are we?

So I say thank you for the music

For giving it to me

AKA 2

Αγαπημένα αυτά τα Ας Κάνουμε Αχταρμά. Ακόμα ένα πολυθεματικό και νέα-κι-έξω-απ'την-πόρτα post.

- Ήρθαν τα tees από το threadless. Και είμαι ενθουσιασμένος γιατί είναι όπως τα θέλω ακριβώς. Δείτε εδώ το ένα κι εδώ το άλλο. Πάω και για άλλα δύο, εννοείται, αν και έχω βρει αρκετά περισσότερα σχέδια που μου αρέσουν!

- Το meetup του Bookcrossing αυτήν την Τρίτη πήγε απροσδόκητα καλά και πολύ το χάρηκα. Ρεκόρ στην προσέλευση, ρεκόρ στα νέα μέλη, Γιάννης Σερβετάς ανάμεσά μας και πάρα πολλά βιβλία...

- Είδα ξανά (3η φορά) το Across The Universe. Τελικά είναι όντως μια από τις καλύτερες ταινίες των τελευταίων 3 χρόνων. Κι ο κούνελος τα λέει ωραία.

- Είδα ακόμα το Into The Wild για 2η φορά, το κάκιστο The Last Mimzy και το Mamma Mia!, αλλά γι' αυτό το τελευταίο δε θα πω τίποτα τώρα, γιατί θέλει ξεχωριστό post.

- 19 του μηνού θα είμαι Τρίκαλα. Γάμος ο λόγος.

- Στις 21 αναχωρώ από Πειραιά για Μυτιλήνη. Παρακαλούνται οι Saygon και efou όπως μου κάνουν λίστα με must see/visit/eat/drink/κολυμπίσing και τα λοιπά. Τώρα που το συνειδητοποιώ πως θα πάω, το χαίρομαι. Έχω να πάω σε νησί από το 2004. Κι εκείνο ήταν το ξερονήσι ονόματι Λήμνος!

- Εκεί, θα κάνω για πρώτη φορά χρήση προσωπικής φωτογραφικής μηχανής. Ναι, ξέρω πως ακούγεται αυτό. Αλλά γενικά δεν ήμουν των photo. Κάτι όμως η mafalda, κάτι το Flickr στο οποίο έχω όλες κι όλες 3 φωτογραφίες κι αυτές είναι όλες με φαγητά (πόσο για τα πανηγύρια είμαι;), ε δε θέλει πολύ ο άνθρωπος. Πάντως, χρειάζομαι κάρτα μνήμης μέχρι τότε, xD-Picture στα 2GB. Για την ιστορία, μια απλή Olympus FE-210 είναι.

- Δείτε το υπέρτατο Cubeecraft! Πόσο γαμάτη θα είναι η Αφροδίτη της Μύλου ή ο Kermit;

- Πήγα συναυλία! Ήθελα πολύ Αλεξίου φέτος, αλλά τελικά βρέθηκα στη Μονή Λαζαριστών για Raining Pleasure, Matisse, Sunny Side of the Razor. Αγγλόφωνο ροκ από ελληνικά συγκροτήματα δηλαδή. Άσχετο; Αν δεν είχα κερδίσει πρόσκληση δε θα πήγαινα. Πως ήταν; Νταξ...

- Δοκίμασα Plurk και έχω ήδη τελειώσει μαζι του. Όπως είπα και μέσω Twitter, είναι πολύ chaty για τα γούστα μου. Τώρα είμαι μεταξύ Twitter και του νεότερου Identi.ca, το οποίο είναι open source φάση και ως γνωστών εγώ τα πάω αυτά τα κόλπα.

- Κούνελε, που είναι ο λογαριασμός που θα άνοιγες στο Flixster;

- Ένα από τα πιο cool projects για την πόλη της Θεσσαλονίκης: Thessaloniki 360.

- Αποφάσισα να μαζέψω τα βιβλία του Stephen King από την έκδοση που είναι και αυτό που διαβάζω τώρα (βλέπε δεξιά). Είναι οι εκδόσεις που έχουν το όνομα του συγγραφέα με μεγάλη και "παλαιολιθικού" τύπου (πως αλλιώς να την πω;) γραμματοσειρά από τον εκδοτικό οίκο της Αγγλίας, Hodder & Stoughton. Τα περισσότερα φαίνονται εδώ.

- Για τους bookcrossers, να πω πως το Summertime Release Challenge τρέχει ήδη (όχι ότι υπάρχει κάποιος που δεν το ξέρει, αλλά anyway) και θα τρέχει μέχρι τα τέλη Αυγούστου. Απελευθερώστε πολλά βιβλία και ειδικά τα αγγλικά σας, αφού το καλοκαίρι είναι μοναδική ευκαιρία με τόσους τουρίστες. Λεπτομέρειες στο thread του challenge.

- FISA-Obama. Αρχίσαμε τις μαλακίες; Λάθος εκτίμηση; Έχουν γραφτεί ήδη πολλά για να γράψω κι εγώ άλλα. Πάρτε μια ιδέα από τον vrypan.

Το ποδόσφαιρο των μικρών (Part 3)

Έτσι, φτάνουμε στις 19 Νοεμβρίου 2006, μέρα έναρξης του κουτσουρεμένου υπερβολικά Viva World Cup 2006 των 4 ομάδων (από τις 16 του στόχου): Sápmi, Monaco, Southern Cameroons και η οικοδέσποινα Occitania. Οι πρώτοι κατέκτησαν το πρωτάθλημα, αφού σκόραραν 42 γκολ σε 3 αγώνες (οι Southern Cameroons είχαν πρόβλημα με τη βίζα, δεν παρουσιάστηκαν και έχασαν όλους τους αγώνες με 3-0). Δεύτερες σκέψεις στα μέλη του NF-Board για το πρωτάθλημα και κατήφεια στα πρόσωπα όλων.

Όμως δεν ήταν μόνο για το VIVA World Cup μέρα έναρξης η 19η Νοεμβρίου 2006, αλλά και για το ELF Cup (stands for "Equality, Liberty, Fraternity") που ξεκίνησαν οι Τουρκοκύπριοι ως αντίποινα στο απογοητευμένο NF-Board. Κατάφεραν να μαζέψουν 8 ομάδες, στις οποίες υποσχέθηκαν κάληψη όλων των εξόδων τους, κάτι που δεν έκανε το NF-Board.

Η αρχική δήλωση περί ομάδων εκτός FIFA ανατράπηκε με την ανακοίνωση της συμμετοχής 3 μελών της Ασιατικής ομοσπονδίας (Tajikistan, Kyrgyzstan και Afghanistan). Η FIFA φυσικά πίεσε και πέτυχε την απόσυρση της τελευταίας από τους αγώνες και την αντικατάστασή της από την Gagauzia. Οι άλλες δύο χώρες έστειλαν εκπροσώπους από τις εθνικές τους ομάδες στο futsal (ποδόσφαιρο εσωτερικού χώρου), οπότε όλα καλά. Crimea, Greenland, Tibet και Zanzibar οι υπόλοιπες 4 ομάδες που αγωνίστηκαν, όμως οι Τουρκοκύπριοι είναι πάλι πρωταθλητές με εύκολο τρόπο.

Και φτάνουμε στο 2008. Το ELF Cup δεν έχει ανανεωθεί (;) παρότι πιο επιτυχημένο από το VIVA World Cup. Πριν λίγες μέρες όμως, η Europeada 2008 έλαβε χώρα στο καντόνι του Graubünden, στην Ελβετία. Αγώνες για τις αυτόνομες, εθνικές μειονότητες της Ευρώπης. Καταλανοί, Ουαλοί, Κροάτες της Σερβίας, Ρομά της Ουγγαρίας και πάει λέγοντας (όλες τις ομάδες θα τις βρείτε εδώ). Νικητές, οι παίκτες της αυτόνομης περιοχής της South Tyrol της Ιταλίας (κυρίως Γερμανόφωνοι, στα σύνορα με την Αυστρία και την Ελβετία). Ενδιαφέρον για να οργανώσουν την επόμενη Europeada το 2010 είναι οι ίδιοι οι νικητές και η Lusatia.

Και στο τέλος, το VIVA World Cup 2008 είναι εδώ! 7 με 13 Ιουλίου, στην πόλη Gällivare της Σουηδίας, στην περιοχή Sápmi, αυτή τη φορά 5 ομάδες ανδρών (Sápmi, Padania, Provence, Iraqi Kurdistan και Bethnahrin) και 2 γυναικών (Sápmi, Iraqi Kurdistan) θα αγωνιστούν για το Nelson Mandela Trophy.

Και μπορεί οι αγώνες να μην παιχτούν στην τηλεόραση, τα παιδάκια όλου του κόσμου να μην αγοράζουν φανέλες των αστέρων των ομάδων, τα γήπεδα να μην είναι γεμάτα, οι εφημερίδες να μη γράψουν για τα κατορθώματα των ηρώων, όμως το ποδόσφαιρο θα έχει για ακόμα μια φορά αναδειχτεί νικητής και θα έχει δικαιώσει όσους το θεωρούν τον βασιλιά των sport...

Το ποδόσφαιρο των μικρών (Part 2)

Θα περάσουν μερικά χρόνια ακόμα για να βρούμε την επόμενη παρόμοια προσπάθεια, αλλά τα πράγματα αρχίζουν πια να σοβαρεύουν και οι εκτός-FIFA ψάχνουν να βρουν τρόπο να παίξουν μπάλα. Μερικές μη-ανεξάρτητες περιοχές αποφασίζουν τότε (2003) και δημιουργούν το NF-Board (Nouvelle Fédération-Board). Μέλη της 26 μέχρι στιγμής (28 για τη Wikipedia), ενώ συνέχεια υπάρχουν νέες υποψηφιότητες. Ποιά είναι τώρα αυτά τα μέλη; Γνωστότερα σε μας το Monaco, το Thibet, η Chechnya, η Northern Cyprus (ω ναι) και η Greenland. Ακόμη, η Lower Saxony, το Sápmi, τα Chagos Islands, το Yap, η ομάδα των Maasai και πολλές άλλες περίεργες περιοχές που μπορείτε να τις βρείτε στο site του NF-Board.

Η πρώτη φιλότιμη προσπάθεια όμως γίνεται από την UNPO (Unrepresented Nations and Peoples Organization) που διοργανώνει το UNPO Cup (πολύ πρωτότυπο!). Τα παιχνίδια γίνονται στη Χάγη, στις 23 Ιουνίου του 2005 και 4 μέλη του NF-Board παίρνουν μέρος, σηματοδοτώντας μια νέα αρχή στις εξωFIFA διοργανώσεις. Είναι οι: South Moluccas, Southern Cameroons, West Papua και Chechnya. Νικητές οι πρώτοι.

Λίγους μήνες μετά, 2-4 Νοέμβρη 2005, η ποδοσφαιρική ομοσπονδία των Τουρκοκυπρίων (KTFF) θέλει να γιορτάσει τα 50 της χρόνια. Έτσι, σε συνεργασία με το NF-Board, διοργανώνουν το KTFF 50th Anniversary Cup, στο οποίο 3 ομάδες παίρνουν μέρος. Northern Cyprus, Sápmi και Kosovo, η πρώτη παρουσία μιας ανεξάρτητης ομάδας για τους τελευταίους. Οι Τουρκοκύπριοι κερδίζουν το κύπελλο τους, επιτυγχάνουν στη διοργάνωση και το NF-Board αποφασίζει να τους δώσει το 1ο Viva World Cup, της επίσημης διοργάνωσης αυτής της ανεπίσημης παγκόσμιας ομοσπονδίας, με την ελπίδα να πάρουν μέρος 16 ομάδες.

Μετά όμως όλα να αρχίσουν να βρωμάνε politics. Καινούργια κυβέρνηση εκλέγεται στα κατεχόμενα και το NF-Board διαμαρτύρεται πως τώρα οι Τουρκοκύπριοι ζητάνε να περιορίσουν οι ίδιοι το ποιες ομάδες θα μπούνε σε αυτούς τους νέους αγώνες. Εκείνοι από την πλευρά τους λένε πως το NF-Board έχει εξωφρενικές οικονομικές απαιτήσεις. Έτσι, στην αρχή του καλοκαιριού του 2005, το NF-Board αποσύρει τους Τουρκοκύπριους από τη διοργάνωση και τη δίνει στην Occitania. Η αντίθετη πλευρά επαναστατεί και... Αλλά για να φτάσουμε εκεί, πρέπει πρώτα να μιλήσουμε για ακόμα ένα ιδιόμορφο πρωτάθλημα...

To 2006, λίγες μέρες πριν αρχίσει το World Cup της Γερμανίας, στο Αμβούργο η St. Pauli ξεκινά το θεσμό του FIFI Wild Cup (φίφι; φίφι;!; έλεος!), με σκοπό να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για τα στερούμενα ταυτότητας έθνη. 4 μέλη του NF-Board (Northern Cyprus, Greenland, Tibet, Zanzibar), μαζί με το Gibraltar και τη διοργανώτρια Republic of St. Pauli αγωνίστηκαν και, μέσα από προβλήματα με την Κινεζική πρεσβεία της Γερμανίας λόγω συμμετοχής του Θιβέτ, με τις βίζες των Τουρκοκυπρίων και φυσικά με τη FIFA, πρωταθλητές αναδείχτηκαν πάλι οι Τουρκοκύπριοι, δεύτερη φορά μετά τη δική τους διοργάνωση. Το επόμενο FIFI Wild Cup δόθηκε στη Greenland για το 2010...

To be continued...

Το ποδόσφαιρο των μικρών (Part 1)

Το Euro μπορεί να τελείωσε και το World Cup 2010 να είναι το επόμενο μεγάλο γεγονός του ποδοσφαίρου, αφού ποιός λογαριάζει τους Ολυμπιακούς (με τον κανονισμό των U-23 ομάδων με την προσθήκη 3 παικτών άνω των 23), αν και ο τίτλος του Χρυσού Ολυμπιονίκη έχει μεγάλη αξία, όμως υπάρχουν και άλλοι που παίζουν μπάλα εκεί έξω, όταν τα εκατομμύρια των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και των εισιτηρίων δεν έχουν μεγάλη αξία και η θέληση για ποδόσφαιρο είναι απλά αυτή που κινεί τα πάντα.

Η πρώτη μεγάλη διοργάνωση εκτός των επίσημων World Cup και των πρωταθλημάτων κάθε ηπείρου, διοργανώσεων δηλαδή της FIFA (Fédération Internationale de Football Association) και των συνομοσπονδιών-παραρτημάτων της (UEFA στην Ευρώπη, AFC στην Ασία, κοκ), διεξήχθη το 1985, από την International Island Games Association, οργάνωσης που σκοπό της έχει να οργανώνει τους Island Games.

Αγώνες λοιπόν, παρόμοιοι με τους Ολυμπιακούς ή τους Μεσογειακούς, όπου οι χώρες-μέλη αγωνίζονται με εκπροσώπους σε πολλά διαφορετικά αθλήματα. Μέλη της οργάνωσης, κράτη αποτελούμενα από ένα ή περισσότερα νησιά ή νησιά μέρη διάφορων χωρών. Falkland, Cayman, Faroe, Gibraltar, Bermuda τα γνωστότερα, 25 στο σύνολο πια (ποιες είναι όλες θα τις βρείτε εδώ), με τη Ρόδο μας να είναι μέλος από το 2003!

Μάλιστα, οι τελευταίοι αγώνες, με 15 διαφορετικά αθλήματα, έγιναν εκεί από τις 30 Ιουνίου μέχρι τις 6 Ιουλίου πέρσι, με τη Ρόδο να έρχεται 2η στην κατάταξη των μεταλλίων πίσω από το Βρετανικό νησί Jersey, που βρίσκεται λίγο έξω από τις ακτές της Νορμανδίας στη Γαλλία. Εδώ είναι το επίσημο site της διοργάνωσης, αλλά αξίζει να ρίξετε μια ματιά στο ωραίο site των αποτελεσμάτων των αγώνων. Για την ιστορία και επειδή μιλάμε για ποδόσφαιρο, να πω πως η Ρόδος κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο (στους άντρες, αφού στις γυναίκες έμεινε τελευταία). Οι 13οι αγώνες θα γίνουν του χρόνου στα Åland, τα ομιλούντα την Σουηδικήν, Φινλανδικά νησιά της Βαλτικής.

Η συνέχεια ήρθε αρκετά αργότερα. Και μάλιστα κάτω από τη "σκεπή" της UEFA. Έστω, όμως, αφού είναι μια πολύ καλή ιδέα: Αυτή τη φορά ήταν οι ερασιτέχνες παίκτες της Ευρώπης που διαγωνίστηκαν για το Regions Cup. Μια ομάδα από κάθε χώρα, κάθε 2 χρόνια με αρχή το 1999. Φυσικά η Ελλάδα είναι πάντα παρούσα, αλλά η (κάθε φορά και διαφορετική) εκπρόσωπός μας δεν έχει περάσει ποτέ από τους ομίλους των προκριματικών σε αυτούς των τελικών. Στους τελευταίους αγώνες πέρσι, με νικήτρια τη Dolnoslaski από την Πολωνία, η Ανατολική Αττική που πήρε μέρος έχασε τους 2 από τους 3 αγώνες της 2ης φάσης και έμεινε εκεί...

To be continued...

The Eco Zoo

Ρίξτε μια ματιά σε ένα πολύ όμορφα σχεδιασμένο site, το The Eco Zoo από τον web designer Roxik.

(found in The FWA)