Μια δεκαετία στη μεγάλη οθόνη

Εδώ και κάτι μήνες σκέφτομαι πως τελειώνει η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα και πως είναι σωστό και πρέπον να μαζευτούνε τα καλύτερα αυτών των 10 χρόνων. Ποια καλύτερα όμως; Άλλοι μαζεύουν τις καλύτερες μουσικές, άλλοι τα καλύτερα soundtracks, άλλοι τα καλύτερα comics. Την ώρα λοιπόν που σκεφτόμουν να κάνω το ίδιο με ταινίες και ότι ψάρια πιάσει, με πρόλαβε ο inverted_a του seagazing και καλύτερα, γιατί κατάφερε να μαζέψει 110 συμμετέχοντες, όσους δηλαδή επισκέπτες δεν έχει δει τούτο το blog ούτε στην καλύτερή του μέρα! Τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα θα τα βρείτε εκεί, στις 1 Δεκεμβρίου.

Without further ado, προχωράω στη δικιά μου 20άδα. Με αντίστροφη μέτρηση, για να κρατήσουμε και λίγο το σασπένς. Έχει σημασία άλλωστε, αφού κάθε θέση δίνει και διαφορετικούς βαθμούς, άρα επηρεάζει διαφορετικά την τελική 20άδα όλων των συμμετεχόντων. Καλή φάση, ναι;

20. El Laberinto del Fauno (Pan's Labyrinth) 2006

I've had so many names. Old names that only the wind and the trees can pronounce. I am the mountain, the forest and the earth. I am... I am a faun. Your most humble servant, Your Highness.sounds

19. Oldeuboi (Oldboy) 2003

Laugh and the world laughs with you. Weep and you weep alone.sounds

18. Lost In Translation 2003

Let's never come here again because it will never be as much fun.sounds

17. V for Vendetta 2005

But on this most auspicious of nights, permit me then, in lieu of the more commonplace sobriquet, to suggest the character of this dramatis persona. Voilà! In view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both victim and villain by the vicissitudes of Fate. This visage, no mere veneer of vanity, is a vestige of the vox populi, now vacant, vanished. However, this valorous visitation of a by-gone vexation, stands vivified and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin van-guarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition. The only verdict is vengeance; a vendetta, held as a votive, not in vain, for the value and veracity of such shall one day vindicate the vigilant and the virtuous. Verily, this vichyssoise of verbiage veers most verbose, so let me simply add that it's my very good honor to meet you and you may call me V.sounds

16. Ying xiong (Hero) 2002

Is the sword the only answer?sounds

15. Me and You and Everyone We Know 2005

I don't want to have to do this living. I just walk around. I want to be swept off my feet, you know? I want my children to have magical powers. I am prepared for amazing things to happen. I can handle it.sounds

14. Le fabuleux destin d'Amélie Poulain (Amélie) 2001

Let me help you. Step down. Here we go! The drum major's widow! She's worn his coat since the day he died. The horse's head has lost an ear! That's the florist laughing. He has crinkly eyes. In the bakery window, lollipops. Smell that! They're giving out melon slices! Sugarplum, ice cream! We're passing the park butcher. Ham, 79 francs. Spareribs, 45! Now the cheese shop. Picadors are 12.90. Cabecaus 23.50. A baby's watching a dog that's watching the chickens. Now we're at the kiosk by the metro. I'll leave you here. Bye!sounds

13. The Dark Knight 2008

I'm whatever Gotham needs me to be.sounds

12. Big Fish 2003

Have you ever heard a joke so many times you've forgotten why it's funny? And you heard it again and suddenly it's new. You remember why do you love it in the first place.sounds

11. Io Non Ho Paura (I'm Not Scared) 2003

Nighttime beasts, lovers of the dark, you that sleep only when the morning comes, watch over the sleep of this child.sounds

10. Synecdoche, New York 2008

I will be dying and so will you, and so will everyone here. That's what I want to explore. We're all hurtling towards death, yet here we are for the moment, alive. Each of us knowing we're going to die, each of us secretly believing we won't.sounds

09. Finding Nemo 2003

I am a nice shark, not a mindless eating machine. If I am to change this image, I must first change myself. Fish are friends, not food.sounds

08. The Royal Tenenbaums 2001

The crickets and the rust-beetles scuttled among the nettles of the sage thicket. "Vámonos, amigos," he whispered, and threw the busted leather flintcraw over the loose weave of the saddlecock. And they rode on in the friscalating dusklight.sounds

07. Gwoemul (The Host) 2006

Have any of you heard it? The heartbreak of a parent who's lost a child... When a parent's heart breaks, the sound can travel for miles.sounds

06. Donnie Darko 2001

First of all, Papa Smurf didn't create Smurfette. Gargamel did. She was sent in as Gargamel's evil spy with the intention of destroying the Smurf village. But the overwhelming goodness of the Smurf way of life transformed her. And as for the whole gang-bang scenario, it just couldn't happen. Smurfs are asexual. They don't even have... reproductive organs under those little, white pants. It's just so illogical, you know, about being a Smurf. You know, what's the point of living... if you don't have a dick?sounds

05. Across the Universe 2007

Music's the only thing that makes sense anymore, man. Play it loud enough, it keeps the demons at bay.sounds

04. Monsters, Inc. 2001

Just think about a few names for a second: Bigfoot. Loch Ness. The Abominable Snowman. They all have one thing in common, pal: Banishment! We could be next!sounds

03. Låt den rätte komma in (Let the Right One In) 2008

I've been twelve for a very long time.sounds

02. Love Actually 2003

But for now, let me say - Without hope or agenda - Just because it's Christmas - And at Christmas you tell the truth - To me, you are perfect - And my wasted heart will love you - Merry Christmas.sounds

01. Kill Bill: Vol. 1 2003

Silly Caucasian girl likes to play with Samurai swords.sounds

---

Από το 21 στο 50 (με τυχαία σειρά):
Once, Corpse Bride, Requiem for a Dream, Harry Potter and the Sorcerer's Stone, Juno, Sin City, Sen to Chihiro no kamikakushi, Good Bye Lenin!, Gegen die Wand, Πολίτικη Κουζίνα, Up, Le scaphandre et le papillon, Vozvrashcheniye, Shi mian mai fu, Shrek 2, Memento, 2046, The Fall, Batoru rowaiaru, Les triplettes de Belleville, Sideways, Brick, The Hours, Elephant, The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring, Almost Famous, Dogville, Jeux d'enfants, Mamma Mia!, Bowling for Columbine.

Και μερικά στατιστικά για τις 50:
- Πρώτη χρονιά σε ταινίες έρχεται το 2003. 14 ταινίες βγήκαν εκείνη τη χρονιά, double score από το, 2ο στη σειρά, 2001 που έχει 7. Ακολουθούν: 2004 και 2005 με 5, 2000, 2006, 2008 με 4, 2002, 2007 με 3 και τελευταίο και καταϊδρωμένο το 2009 με 1, που όμως θέλει ακόμα μήνες για να δω όλες του τις ταινίες και λογικά μένει παραπονεμένο.
- Πρώτη χώρα σε ταινίες έρχεται η Αμερική. Συνολικά 29. Μακριά η Γαλλία με 4 και μετά Βρετανία, Ν.Κορέα, Κίνα, Ιαπωνία, Γερμανία με 2 και Σουηδία, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα, Ρωσία, Χονγκ Κονγκ και Δανία με 1.
- 6 σκηνοθέτες αναφέρονται 2 φορές σε ταινία της 50άδας. Ο Yimou για τα Ying xiong και Shi mian mai fu, ο Burton για τα Big Fish και Corpse Bride, ο Nolan για τα The Dark Knight και Memento, ο Tarantino για το Kill Bill: Vol. 1 και το guest direction στο Sin City και οι animάδες Unkrich για τα Finding Nemo και Monsters, Inc. (ο μόνος που και οι 2 ταινίες του είναι στις πρώτες 20) και Docter για τα Monsters, Inc. και Up.
- Υψηλότερη βαθμολογία για ταινία της 50άδας από το IMDb, 8.9/10 για το The Dark Knight, χαμηλότερη για το Mamma Mia! με 6.6/10.

50ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Απολογισμός

(να ο περσινός απολογισμός, για να συγκρίνετε)

- 10 μέρες (+3 πριν από το Φεστιβάλ)
- 6 αίθουσες (Μαρκετάκη-Λιάππα της αποθήκης Δ, Κασσαβέτης-Τορνές της αποθήκης 1, Ολύμπιον και Ζάννας του Ολύμπιον)
- 1 σπίτι, δε μετακόμισα φέτος
- Αρκετά τηλέφωνα και μηνύματα
- Αρκετοί, αλλά σίγουρα λιγότεροι από πέρσι, καφέδες. Κακώς όμως
- Λίγος ύπνος
- Κάποιοι φίλοι (οι υπόλοιποι που ήταν;)
- Μερικές επισκέψεις στο Παραδοσιακό της Αριστοτέλους και στο Πόρτο Γύρος
- Πολλές τσίχλες
- Κάποια πεινιρλάκια, κάποια μπισκότα, κάτι κρακεράκια. Αποφάσισα πως χρειάζονται περισσότερα σκατολοΐδια. Του χρόνου
- Μερικές απελευθερώσεις βιβλίων (χωρίς catch ακόμα)
- 1 επιτυχημένο Bookcrossικό event στο Street Cinema
- Δεκάδες free press (τα περισσότερα με άθλια αφιερώματα στη Θεσσαλονίκη). Φωτεινή εξαίρεση το επετειακό 20χρονο της parallaxis που μου άρεσε πολύ
- 10 τεύχη του free press της διοργάνωσης με τις must καθημερινές ανανεώσεις των βαθμολογιών για τα Βραβεία Κοινού (που πήγε το 11ο της Δευτέρας; δεν το πρόλαβα πριν φύγω και δεν το βλέπω στο site)
- Μια εξαιρετική νέα ανακάλυψη, ο Σέρβος σκηνοθέτης Goran Paskaljevic, του οποίου το αφιέρωμα θεωρώ το καλύτερο πράγμα στο φετινό Φεστιβάλ.
- 1 ετήσια CineΚάρταf - 37 ταινίες (+ 3 μικρού μήκους, 1+1 περισσότερες από πέρσι) με μέσο όρο βαθμολογιών 2.82, αρκετά πάνω από το μέσο όρο μου στο Flixster μετά από 1007 βαθμολογήσεις και ακόμα παρά πάνω από το μέσο όρο μου στο περσινό ΦΚΘ που ήταν 2.44.
- 2 από αυτές με βαθμό 4.5/5:

• La teta asustada (Το γάλα της θλίψης).
  
  
  
  Είναι τόσα πολλά τα στοιχεία της συγκεκριμένης ταινίας που μου άρεσαν που δεν ξέρω που να πρωτοσταθώ. Καταπληκτικές ερμηνείες, κυρίως από την πρωταγωνίστρια Magaly Solier, πολύ καλή σκηνοθεσία, ένα εξαιρετικό σενάριο και μαγευτικά ακαπέλλα τραγούδια. Η καλύτερη ταινία που είδα φέτος στο Φεστιβάλ.
  
• Kimssi pyoryugi (Ναυαγός στο φεγγάρι).
  
  
  
  Μπήκε κάπως τελευταία στιγμή στο πρόγραμμα, κυρίως λόγω του trailer του και αποδείχτηκε μεγάλη έκπληξη. Κωμωδία και δράμα μαζί, μου θύμισε το περσινό Megane αν και αυτό μου άρεσε ακόμη περισσότερο. Τελικά ο Ασιατικός κινηματογράφος βγάζει μερικά διαμάντια που δεν τα περιμένεις με τίποτα. Έχασε τη θέση της καλύτερης ταινίας του Φεστιβάλ για μένα, μόνο από το La teta asustada.

- Άλλες 3 με βαθμό 4/5:

• Poseban tretman (Ειδική θεραπεία). Η καλύτερη από τις 6 ταινίες του Paskaljevic που είδα στο Φεστιβάλ. Υπέροχα αστεία, πικρή όσο έπρεπε και με χαρακτήρες που τους θυμάμαι ακόμα με λεπτομέρεια, παρά το πλήθος των ταινιών που είδα αυτές τις μέρες. Αν αυτός είναι ο Βαλκανικός κινηματογράφος, τότε τον αγαπώ.
• Unmade Beds (Ξέστρωτα κρεβάτια).
  
  
  
  Το καλύτερο soundtrack εδώ και καιρό, εκπληκτική ταινία. Διαφορετικές, από τις συνηθισμένες, εικόνες τους Λονδίνου, όμορφη σκηνοθεσία και μια ήρεμη και μακριά από κλισέ ιστορία. Μου αρέσουν αυτού του είδους οι ταινίες. Πρέπει οπωσδήποτε να δω το Glue, την προηγούμενη ταινία του σκηνοθέτη Alexis Dos Santos.
• Gigante.
  
  
  
  Ένας stalker που κινείται έξω από τα συνηθισμένα, μια ταινία που αποφεύγει σε πολλές στιγμές της να δείξει μια από τα ίδια, ένας χαρακτήρας με τον οποίο μπορώ σε κάποιο βαθμό να συνδεθώ. Καλή ταχύτητα, ωραίο συναίσθημα, αστεία όσο πρέπει.

- Και άλλες 7 με βαθμό 3.5/5:

• Zemaljski dani teku (Επίγειες μέρες που γοργά κυλούν). Ένας από τους πιο αγαπησιάρικους χαρακτήρες σε ταινία ever είναι εδώ. Ο Paskaljevic χτίζει συχνά αυτές τις υπέροχες μαύρες κωμωδίες, όμως αυτή ίσως να είναι η πιο καθαρά ευδιάθετη ταινία του. Ξέρει να ρίχνει τους προβολείς πρώτα στους χαρακτήρες και μετά στην ιστορία που αφηγείται κι εδώ το κάνει υπέροχα. Βγήκα ανάλαφρος από την αίθουσα.
• The Cove (Ο κόλπος των δελφινιών).
  
  
  
  Ήδη στο shortlist για Best Documentary Feature, το γρήγορο, αστυνομικής πλοκής ντοκιμαντέρ του Louie Psihoyos πραγματεύεται τη σφαγή δελφινιών κατά δεκάδες από Ιάπωνες ψαράδες. Καλογυρισμένο ντοκιμαντέρ για ένα θέμα που απασχολεί όλο τον κόσμο εκτός από την Ιαπωνία.
• Soul Kitchen.
  
  
  
  Η νέα ταινία του Fatih Akin (που άνοιξε κιόλας το Φεστιβάλ) είναι κωμωδία με πρωταγωνιστή έναν Έλληνα! Πέραν το ότι μας πιάνει ένα κάτι όταν βλέπουμε Ελλάδα σε κάποια ταινία, μόνο καλά λόγια έχω να πω γι' αυτήν την προσπάθεια του Akin. Αρκετό γέλιο, ωραία πρόσωπα, άμεσα συμπαθητική ταινία.
• Varljivo leto '68 (Απατηλό καλοκαίρι του ’68). Μια κωμωδία στην καρδιά των γεγονότων του 1968. Πανέμορφες κοπέλες τριγυρίζουν τον νεαρό πρωταγωνιστή που έχει αποτύχει στο μάθημα του Μαρξισμού, προς μεγάλη απογοήτευση του τέρμα αριστερού πατέρα του (ο Bata Stojković είναι φανταστικός στο ρόλο του πατέρα). Καταπληκτικός Paskaljevic και πάλι.
• Lebanon (Λίβανος).
  
  
  
  Μια διαφορετική πολεμική ταινία που οφείλει το πόσο ξεχωριστή είναι στον σκηνοθέτη Samuel Maoz και στις λήψεις του. Κλειστοφοβική, ανεξάρτητη από πολιτικές θέσεις, η ταινία κρατάει χαρακτήρα σε όλα τα 90 της λεπτά. Αν έχετε δει το Waltz with Bashir, δείτε τη. Αν όχι, δείτε τις τη μια σα συνέχεια της άλλης. Ίδιο θέμα, εντελώς διαφορετικές ταινίες.
• Optimisti (Οι αισιόδοξοι).
  
  
  
  Ακόμα ένας Paskaljevic που μου άρεσε πολύ. 5 διαφορετικές ιστορίες, με τον αλάνθαστο και εδώ Lazar Ristovski να παίζει σε όλες, με κοινό παρονομαστή το ρητό του Βολτέρου "Η αισιοδοξία επιμένει πως όλα είναι καλά, όταν όλα είναι άσχημα". Μια ακόμα μαύρη κωμωδία για την παράνοια των Βαλκανίων.
• Madeo (Μητέρα).
  
  
  
  Για τον Bong Joon-ho θα ξαναπούμε σύντομα στο blog. Να πω όμως εδώ πως η νέα του ταινία είναι πάρα πολύ καλή, με αρκετά γνώριμα στοιχεία από την προηγούμενή του, αρκετά πιο ψυχολογική και αν και δεν είναι το αριστούργημα του The Host, είναι μια μελέτη στο τι σημαίνει να είσαι μια διαταραγμένη μητέρα. :-) Δυνατό και ιδιαίτερο piece of cinema.

Πάει και το 4ο συνεχόμενο Φεστιβάλ που παρακολουθώ εντατικά. Το θεωρώ μοναδική εμπειρία και ελπίζω σε πολλά ακόμα.

Φέτος είδα βήματα μπροστά αλλά και πίσω. Δε με πείραξε που έλειπαν οι ελληνικές ταινίες, δε μου έλειψαν. Θεωρώ όμως πως δεν πρέπει να ξαναγίνει αυτό, ακόμη κι αν δεν τις προτιμώ εγώ. Με πείραξε που περιμέναμε πάλι τελευταία στιγμή το πρόγραμμα και το site να ανεβούν, που τις περισσότερες μέρες το site ήταν απελπιστικά αργό, που το καλύτερο νέο feature, το My Festival, αρχικά δεν είχε τρόπο να κάνεις sign-out(!) και προστέθηκε κουμπί γι' αυτό την 3η μέρα του Φεστιβάλ.

Είδα ακόμα: Γεμάτες αίθουσες. Λιγότερο πρόβλημα με τον εξαερισμό στις αίθουσες του λιμανιού. Λιγότερα έως ανύπαρκτα τεχνικά προβλήματα στις προβολές. Ακόμη περισσότερη ταχύτητα στις τηλεφωνικές κρατήσεις και στις ουρές, ο 3ψήφιος κωδικός δούλεψε τέλεια. Περισσότερες Mercedes από πέρσι. Ωραίες καρτέλες με απαντήσεις ανθρώπων του κινηματογράφου στο "Why Cinema Now", αποκορύφωμα το "Why Sushi Now" του Takeshi Kitano. Ενδιαφέρουσα σαν ιδέα αλλά όχι σαν αποτέλεσμα τα μικρά οικολογικά βιντεάκια πριν τις προβολές. Μεγαλύτερη ποικιλία αλλά άκυρες τιμές στο gift shop του Φεστιβάλ (η αφίσα 4€; ο κατάλογος των ταινιών 11.25€; Ο απλός μαγνητικός σελιδοδείκτης 4€ αλλά η κονκάρδα 2€ και η κούπα 5€; αλλαντάλλων). Ωραίο πρόγραμμα για το Street Cinema αλλά βγήκε 5 μέρες μετά την έναρξή του. Όμορφο σήμα, ενδιαφέρουσα χρήση του "Why Cinema Now".

Ακόμα, η εμπειρία μου από τη συνεργασία με το Φεστιβάλ για την οργάνωση της δράσης μας στο πλαίσιο του Street Cinema ήταν συνολικά καλή. Θα πρέπει να θυμούνται οι υπεύθυνοί του να μη ζητάνε πράγματα, που θέλουν χρόνο και συνεννόηση, τελευταία στιγμή, αλλά ήταν πρώτη χρονιά και ευελπιστώ πως του χρόνου θα ξαναγίνει και θα γίνει καλύτερο...

Τώρα, καλό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στις 12-21 Μαρτίου!

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Do's and don'ts

Αααα, πόσο γρήγορα πέρασε ο καιρός από την τελευταία φορά που μιλήσαμε για το Φεστιβάλ! Σαν πρόγευμα, σας έχω ένα σύντομο post με τα yey και τα ney της 50ης διοργάνωσης που ξεκινάει στις 13 και τελειώνει στις 22 Νοεμβρίου, για τους hardcore fans. Πάμε!

Do:
- Δοθείτε ολοκληρωτικά στο Φεστιβάλ. Δουλεύετε; Πάρτε άδεια, δείτε το σαν διακοπές. Σπουδάζετε; Λουφάρετε, πατάτε μόνο στα υποχρεωτικά, θα πάρετε σημειώσεις για τα υπόλοιπα. Αυτές είναι 10 μέρες που δεν ξέρετε πως σας λείπουν μέχρι να τις ζήσετε για μια φορά.

- Κάντε πρόγραμμα. Πάνω από 250 ταινίες μικρού και μεγάλους μήκους και πολλές παράλληλες εκδηλώσεις νομίζετε πως χωράνε σε 10 μέρες; Το πρόγραμμα είναι ένας challenging και fun τρόπος να μπείτε σε κλίμα Φεστιβάλ! Διαβάστε περιλήψεις, τσεκάρετε και το IMDB για βοήθεια και σημειώστε τις ταινίες που σας ενδιαφέρουν. Χρησιμοποιήστε το My Festival του site για μεγαλύτερη ευκολία σ' αυτό.

- Αφιερώστε μια ολόκληρη μέρα στο Φεστιβάλ. Αν ο χρόνος σας δεν επαρκεί για να ζήσετε 10 μέρες μέσα στις αίθουσες, προσπαθήστε να διαθέσετε μια από τις μέρες σας σε ένα από τα 2 Σαββατοκύριακά του. Θα ανακαλύψετε πως η ατμόσφαιρα του Φεστιβάλ άξιζε τη "χαμένη" μέρα σας και με το παραπάνω.

- Βγάλτε CineΚάρταF. Υπάρχουν 3 ειδών, αλλά θα μιλήσω μόνο για την ετήσια, πληροφορίες για όλες θα βρείτε εδώ. Με αυτή, μπαίνετε δωρεάν σε όποια ταινία θέλετε. Κοστίζει 80€, δηλαδή αν δείτε 12 ταινίες μέσα σε 10 μέρες έχει βγάλει ήδη τα λεφτά της (7€ έχει το απλό εισιτήριο). Τι άλλο όμως κερδίζετε με αυτήν; Το βασικό είναι πως το ίδιο ακριβώς προνόμιο απολαμβάνετε και στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ το Μάρτη. Δωρεάν είσοδο σε όποιες ταινίες θέλετε, πράγμα που κάνει ακόμη πιο συμφέρουσα την τιμή. Ακόμα, μπορείτε να κλείσετε τηλεφωνικά τα μηδενικής αξίας εισιτήρια που απαιτούνται, για την ίδια και την επόμενη μέρα. Εξαιρετικό για να μην τρέχετε στα εκδοτήρια, τα παραλαμβάνετε μέχρι 3 ώρες πριν την προβολή σας.

- Θυμηθείτε το "3 ώρες πριν την προβολή". Ο κανόνας των τηλεφωνικών κρατήσεων είναι χρήσιμος και για ακόμη έναν λόγο. Αν δεν έχετε προλάβει εισιτήριο για μια ταινία, είναι καλό να δοκιμάσετε να είστε σε κάποιο εκδοτήριο 3 ώρες πριν την προβολή της. Είναι αρκετά πιθανό να βρείτε κάποιο εισιτήριο από τις τηλεφωνικές κρατήσεις που δεν δόθηκαν τελικά. Αυτό ισχύει και για τους κατόχους καρτών και για τα απλά εισιτήρια.

- Έχετε πάντα ένα πρόγραμμα μαζί σας. Αυτό με τις περιλήψεις. Πάρτε το από την πρώτη μέρα, θα σας χρειαστεί σίγουρα και πολλές φορές. Πουθενά χωρίς αυτό, θα νοιώθετε μισός άνθρωπος.

- Ρίξτε μια ματιά στην καθημερινή εφημερίδα του Φεστιβάλ, Πρώτο Πλάνο που υπάρχει σε όλους τους χώρους του Φεστιβάλ αλλά και σε πολλά σημεία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Το πρόγραμμα και συνεντεύξεις συντελεστών για τις ταινίες της ημέρας, τα νέα του Φεστιβάλ και διάφορες πληροφορίες για όλες τις εκδηλώσεις θα τα βρείτε εκεί.

- Γνωρίστε ξανά την κινηματογραφική Θεσσαλονίκη μέσα από το Street Cinema! Ένα project που βρίσκω καταπληκτικό και θα ενώσει όλη την πόλη με το Φεστιβάλ. Ποιες ομάδες συμμετέχουν και το πρόγραμμα θα τα βρείτε εδώ. Σημείωση: Το πρόγραμμα για το Street Cinema ξεκινάει από τις 9 του μήνα και όχι από τις 13 όπως το Φεστιβάλ.

- Ελάτε στο δικό μας event! Μέσα στο πρόγραμμα του Street Cinema, θα βρείτε και τους Bookcrossers! Ορίστε και το αρχικό κείμενο που μας αφορά:

Η κλασσική ταινία του François Truffaut, βγαλμένη από τις λέξεις του Ray Bradbury, έρχεται σε αντιδιαστολή με το παγκόσμιο κίνημα του BookCrossing. BookCrossing είναι το να αφήνεις βιβλία σε παγκάκια, καφετέριες, μνημεία, κινηματογράφους και όπου αλλού μπορείς να σκεφτείς, και μετά να παρακολουθείς ηλεκτρονικά το ταξίδι που κάνουν, περνώντας από τον έναν αναγνώστη που τα βρίσκει στον άλλο. Αυτό γίνεται μέσω τις ιστοσελίδας του BookCrossing.com.

Στο μέλλον του Φαρενάιτ 451, τα βιβλία καίγονται. Στο παρόν του BookCrossing, τα βιβλία αφήνονται ελεύθερα να βρούνε τον επόμενο αναγνώστη τους. Γιατί η ανάγνωση είναι ό,τι κι ο κινηματογράφος. Ένα μεγάλο, ατέλειωτο, μαγικό ταξίδι...

Όλα αυτά την Πέμπτη 19 Νοεμβρίου και ώρα 18.00, έξω από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη στην Εθνικής Αμύνης. Βιβλία των εκδόσεων του Φεστιβάλ θα απελευθερωθούν εκεί, αλλά και σε όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ στους χώρους του. Αν δείτε κάποιο, μην το αφήσετε να μένει χωρίς αναγνώστη!

- Ψηφίστε! Δίνονται 4 βραβεία κοινού. Ελληνικής Ταινίας και Ξένης Ταινίας από το επίσημο πρόγραμμα, Ματιές στα Βαλκάνια και DigitalWave. Όποτε σας δίνουν ψηφοδέλτιο, ρίξτε το στο τέλος της προβολής στα ειδικά κουτιά που υπάρχουν στις εξόδους, αφαιρώντας απλά τον αριθμό από το 1 μέχρι το 5 με τον οποίο βαθμολογείτε την ταινία. Είθε ο καλύτερος να πάρει το βραβείο!

- Μιλήστε για τα κακώς κείμενα. Μόνο έτσι θα γίνει καλύτερη η μεγαλύτερη πολιτιστική διοργάνωση της Θεσσαλονίκης. Συζητήστε, προτείνετε, γράψτε. Δεν είναι όλα καλώς καμωμένα, είμαστε μακριά απ' αυτό...


Don't:
- Μην αφήσετε τα εισιτήρια για τελευταία στιγμή. Είπαμε παραπάνω για τις κάρτες τι ισχύει, αλλά το κλασσικό λάθος των rookies είναι που νομίζουν πως θα βρουν εισιτήριο για όποια ταινία θελήσουν, ότι μέρα και ώρα κι αν προβάλλεται, όποια στιγμή κι αν το αποφασίσουν (δηλαδή την τελευταία δυνατή!). Όχι boys and girls, δε γίνεται έτσι. Σκεφτείτε το λιγάκι νωρίτερα, αλλιώς η παρέα σας θα είναι στην αίθουσα κι εσείς θα γυρνάτε σπίτι σας.

- Παρομοίως, μην αφήσετε την τηλεφωνική κράτηση για όποτε. Οι τηλεφωνικές γραμμές άνοιγαν (πέρυσι τουλάχιστον) στις 9:30. Λοιπόν, 9:30 θα είστε με το τηλέφωνο στο χέρι!

- Υπάρχει και ID! Φέτος, για πρώτη φορά, υπάρχει για κάθε προβολή και ένα μοναδικό 3ψήφιο ID. Μην το ξεχάσετε, θα κάνει πολύ πιο εύκολη και γρήγορη την όποια κράτηση εισιτηρίου. Καλή ιδέα!

- Μην ξεχάσετε την αίθουσά σας και βρεθείτε αλλού ντ' αλλού. Εύκολος τρόπος απομνημόνευσης: Οι γυναίκες (Λιάππα-Μαρκετάκη) στο βάθος του λιμανιού, οι άντρες (Τορνές-Κασσαβέτης) δεξιά στο λιμάνι. Χάρτης για τις αίθουσες αλλά και όλους τους υπόλοιπους χώρους που σχετίζονται με το Φεστιβάλ, εδώ.

- Μη φοβηθείτε να πειραματιστείτε. Νέα είδη που δεν έχετε ξαναδεί, νέοι δημιουργοί που τα ονόματά τους δε σας έλεγαν τίποτα μέχρι χτες, νέες χώρες. Δοκιμάστε να δείτε και κάτι που μπορεί να φοβάστε πως δεν είναι του γούστου σας. Μπορεί να ανακαλύψετε κάτι εξαιρετικό και όπως και να 'χει, το ταξίδι μετράει.

- Μη σνομπάρετε τις παράλληλες εκδηλώσεις. Masterclasses, οι Πράσινοι διάλογοι ΙΙ, εκθέσεις φωτογραφίας, πολυμέσων, βίντεο, συζητήσεις, πάρτι και συναυλίες δίνουν όλα έναν τόνο γιορτής στο δεκαήμερο του Φεστιβάλ.

- Δεν ξεχνάμε να φάμε. Πιτόγυρο από το Πόρτο Γύρος (δυο βήματα από τις Αποθήκες του λιμανιού), τυροπιτοειδή και κρύα σάντουιτς από το Παραδοσιακό της Αριστοτέλους (μισό βήμα από το Ολύμπιον). Βολεύουν. Και δεν είναι και καθόλου άσχημα.

- Μην αγνοήσετε τις βαθμολογίες κοινού για τις επιλογές σας. Αλλάξτε το πρόγραμμά σας αν χρειαστεί. Να θυμάστε, το κοινό ξέρει. Θα βρείτε τις βαθμολογίες μέχρι και την προηγούμενη μέρα στο Πρώτο Πλάνο που λέγαμε παραπάνω.

- Δεν ξεχνάμε να βάλουμε στο αθόρυβο το κινητό στην αίθουσα. Δεν το συζητάμε για να αρχίσετε να μιλάτε κιόλας, έτσι; Αν στα multiplex είναι 1 φορά μη αποδεκτό, εδώ είναι 10.

- Μην υπολογίζετε να είστε "ακριβώς" στην ώρα της ταινίας. Ναι, οι φίλοι μπορούνε να σας πιάσουν θέση, αλλά αυτό δημιουργεί προβλήματα στην αίθουσα. Και εκείνοι θα μαλώσουν για να τη σώσουν από τις ορδές που μπαίνουν για να βρούνε κάπου να κάτσουν. Και δε θα έχουν και δίκιο. Συν του ότι στα 5 λεπτά πριν την προβολή μπαίνουν μέσα όλες οι προσκλήσεις, αυτοί που έχουν κάρτα αλλά δεν έβγαλαν μηδενικό εισιτήριο και όλοι τέλος πάντων οι παρατρεχάμενοι. Οπότε ναι, μετά από αυτό, οι πιθανότητές σας να βρείτε θέση μειώνονται δραματικά. Αν δε σας πειράζει το να καθίσετε 2 ωρίτσες στα σκαλοπάτια, έχει καλώς. Αλλιώς, 10 λεπτάκια πριν την ταινία θα πρέπει να είναι η ώρα, στη χειρότερη περίπτωση, για σας...

Have fun everybody! Πάμε ΦΚΘ!