Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

"Το blog είναι..." ΑΚΑ

(θυμηθείτε: ΑΚΑ σημαίνει Ας Κάνουμε Αχταρμά και αποτελεί μια σούμα διαφορετικών πραγμάτων που δε θα γινόταν posts από μόνα τους. Το τελευταίο ήταν το Μάρτη, εδώ.)

Το blog είναι...

- λίγο ψυχαναγκαστικό, έχει λιγάκι OCD, οπότε δε θα μπορούσε να μην ανοίξει και αυτό το ΑΚΑ όπως το προηγούμενο, με μουσική για να ακούτε κάτι όσο διαβάζετε. Cu Ti Lu Dissi από την Carmen Consoli, Don't Let Me Be Misunderstood από τους Santa Esmeralda, A Woman's Heart από τον Chris de Burgh και When a Blind Man Cries από τους Deep Purple, αφιερωμένο σε όσους πάνε να τους δουν από κοντά την Πέμπτη στη Μονή Λαζαριστών.

- σε έρωτα με όλες τις αιθέριες υπάρξεις που κυκλοφορούν (τουλάχιστον) ημίγυμνες στις πόλεις. Με όλες. Ταυτόχρονα.

- σε προσυνεδριακό πυρετό. Δεν ανακοινώνει τίποτα ακόμα, αλλά αν πάνε όλα καλά, μέσα στο Σεπτέμβρη θα έχει πολλά περισσότερα να πει για το 5ο Ελληνικό Συνέδριο Bookcrossing της Θεσσαλονίκης. Και θα ξαναγράψει κι εδώ γι' αυτό.

- ικανοποιημένο σε πρώτη φάση με τις αλλαγές στον Google Reader. More social than ever.

- ή μάλλον *δεν* είναι OK, σύμφωνα με το παρακάτω:


- σε δύσκολη θέση το καλοκαίρι. Το twitter όμως όχι, γράφεται πολύ ευκολότερα. Οπότε αν το παρακολουθείτε συχνά εκεί, δε χάνετε τίποτα.

- στο πάτωμα ξεκωλωμένο από τα γέλια με το Fuck You, Penguin. Αν και παραδέχεται πως παίζει να μην το βρίσκει άλλος αστείο...

- απογοητευμένο που δε πήγε θερινό. Και θα προσθέσει το "ακόμα" στο τέλος της πρότασης για να προλάβει τα δάκρυα που θέλουν να κυλήσουν στο μάγουλό του.

- σε διάθεση καλοκαιρινή και αν και έσκασε για 2-3 μέρες στη Θεσσαλονίκη, δεν πτοήθηκε καθόλου. Περιμένει μάλιστα και τις διακοπές του στη Σαμοθράκη. Φαντάζεται παραλία, ξαπλώστρα, πρωινό καφέ και αθλητική εφημερίδα (ή/και Cosmopolitan, αφού έμαθε πρόσφατα πως είναι τρομερή γκομενοπαγίδα στην παραλία). Relaaaax...

- υποχρεωμένο, σε σχέση με το προηγούμενο, να ζητήσει οποιαδήποτε πληροφορία για τα must see, feel and eat της Σαμοθράκης στα comments του παρόντος, καθώς και το τελευταίο Cosmo. Αμοιβή, δεν προσφέρεται.

- Τοξότης. Τώρα αυτό δεν ξέρω πως μου ήρθε, αλλά πάρτε ακόμα μια προσωπική άχρηστη πληροφορία.

- ζηλιάρικο. Δε μπορεί όλοι να βλέπουν νέο Harry Potter κι εμείς να περιμένουμε 5 βδομάδες ρε γαμώτο!

- χαρούμενο που ο Διονύσης Σαββόπουλος έρχεται στα μέρη του, αν και δεν ξέρει ακόμα αν θα πάει ή όχι. Όπως και να το κάνουμε όμως, το νοιώθει σημαντικό.

- στην ευχάριστη θέση να καλωσορίσει στη blogόσφαιρα τις φίλες Monou Fuuma και casper85 και εύχεται καλή αρχή.

- λυπημένο που του τελειώνουν τα επεισόδια του So You Think You Can Dance (και σκέφτεται να γράψει και ένα σχετικό post) αλλά βασικά είναι πολύ happy που πέταξε από πάνω του το ρατσισμό που είχε για τα reality και έκατσε και είδε το συγκεκριμένο. Πολύ ταλέντο, καταπληκτικά πράγματα και έμαθε και λίγα πράγματα για το χορό που δεν είχε ιδέα. Not bad...

- σκεπτικό στο αν και στο τι άλλο από σειρά να δει αυτό το καλοκαίρι, πριν αρχίσουν τα χειμερινά προγράμματα. Λέει να πιάσει καμιά ταινία μάλλον που έχουν αρχίσει να μαζεύονται. Το In Treatment που βλέπει σιγά-σιγά με παρέα, αρκεί.

- όμως σε διάθεση να δει ξανά μετά από αρκετά χρόνια (το είχε δει όταν είχε πρωτοβγεί) το Angels in America political miniseries του HBO, σχετικά με το AIDS στα 80s. Περί τις 6 ώρες στο σύνολο, το cast (με μπροστάρηδες Al Pacino, Meryl Streep και Emma Thompson) κεντάει και έτσι λάτρεψε τα miniseries, αλλά δε θυμάται και πολλά από την πλοκή. Πρόσφατα το κατέβασε και περιμένει...

- αποφασισμένο να ανοίξει σύλλογο που να περιθάλπει τις ψωνισμένες ψυχές αυτού του κόσμου για να σταματήσουν να το ενοχλούν. Ίσα ρε γιατί την επόμενη φορά δε θα είμαι ευγενικός, ντάξει;

- τόσο μουσικό τελευταία, που είναι να σου σηκώνεται η τρίχα! Δείτε την Ukulele Orchestra of Great Britain. Παίζουν ένα medley που πολύ γούσταρε, αλλά και τη γνωστή Μισιρλού. Ωραίοι ε;

- αρκετά παρατηρητικό ώστε να ξέρει πως τελευταία όλο και περισσότερο καίει κάρβουνο. Ρίχνει όμως το φταίξιμο στο καλοκαίρι και ησυχάζει. Ή τέλος πάντων ησυχάζει *κάπως*.

- έτοιμο να απολαύσει τον Neil Patrick Harris σαν host των Emmy στις 20 Σεπτεμβρίου. Nice choice, guys!

- με το χέρι στην καρδιά, έτοιμο να πάρει όρκο ότι δεν πρόκειται να ξαναγράψει στο 3ο πρόσωπο. Τρελή χαζομάρα, συγχωρήστε το γι' αυτό το ολίσθημα αλλά δεν έπαιζε να ξαναγράψει όλο το post από την αρχή!



See you on the other side of this summer...

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

A cappella

Αυτό το post θα έχει πολύ μουσική και λίγα λόγια, σας προειδοποιώ. Άλλωστε η Λογική της Πλάκας θυμίζει μουσικό blog τον τελευταίο καιρό και κακό δεν κάνει...

Σημερινό θέμα, η a cappella (ή acapella, όπως γουστάρετε) μουσική. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό, μουσική που αποτελείται μόνο από φωνητικά, χωρίς τη χρήση οργάνων. Πολλές φορές μάλιστα, τα όργανα υποκαθιστούνται κι αυτά με τις φωνές των τραγουδιστών, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι συχνή η μίξη του a cappella με το beatboxing.

Γιατί κάνω αυτό το post; Μα κυρίως γιατί είδα τους Σλοβένους Perpetuum Jazzile (μέσω του Freddo) να τραγουδάνε το Africa των Toto.



Καταπληκτικό, έ; Μου άρεσε πολύ και το Bee Gees medley τους, πολύ ζωντανό. Έτσι, άρχισα να ψάχνω...

Βρήκα τους Φινλανδούς Club For Five που τραγουδάνε το Sweet Dreams των Eurythmics, εδώ. Και στη συνέχεια το Lady Marmalade από το Moulin Rouge!, εδώ.

Ύστερα ήρθαν οι Rockapella από τη Νέα Υόρκη. Ακούστε το Eye of the Tiger των Survivor, εκεί και το Stand by Me του Ben E. King (αλλά εγώ σας έχω την έκδοση από το Playing For Chance, εδώ)...



Σειρά είχαν οι Χαβανέζοι Vocal Sampling. Εξαιρετικά τα Every Breath You Take των Police και Hotel California των Eagles, που τα βρίσκετε σε αυτό και σε εκείνο το link, αντίστοιχα.

Μετά πέτυχα ένα medley των Voca People. Αξίζει να το δείτε το video, όχι μόνο να το ακούσετε, γι' αυτό σας το βάζω και παρακάτω. Άλλωστε περιγράφονται σαν "vocal theater performance". Εντυπωσιακοί...



Και ύστερα έπεσα πάνω στους Swingle Singers. Είχα ξεχάσει πως καιρόοοοο πριν, η Saigon (εκ του διδύμου Saigon & Baygon) μου είχε δώσει ένα cd τους αλλά είχα να τους θυμηθώ από τότε. Άκουσα ξανά τα Flight of the Bumblebee (εδώ)και το theme από το Mission Impossible (εδώ) και τα βρήκα αστεία και όμορφα όπως και τότε.

Βρήκα και το Englishman in New York του Sting από τους BaSix για τους οποίους όμως απέτυχα να βρω άλλες πληροφορίες. Το ακούτε εδώ.

Τελευταίοι οι Flying Pickets με τα Girl You'll Be A Woman Soon του Neil Diamond, εδώ και το Only You των Yazoo με το οποίο θα κλείσουμε τη σημερινή υπερπαραγωγή. Enjoy!

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

Summer (blipping) soundtrack

Άντε κι ένα ποστάκι για να δείτε τι περιέχει η playlist μου αυτές τις μέρες. Ένα δείγμα δηλαδή... Μπόλικο 80's, χαλαρά αλλά και πιο upbeat τραγούδια, όλα τα έχει ο μπαξές. Όλα τα links οδηγούν, που αλλού, στο Blip.fm. Έλα να βλέπω εκεί και όσους αντιστέκονται ακόμα (λίγοι είστε!), άντε! Εγώ είμαι εδώ.

01. Lady - Kenny Rogers
02. Love Story - Taylor Swift
03. Leaving To Stay - Jonny Lang
04. If I Were A Painting - Kenny Rogers
05. Everything - Lifehouse
06. Funny The Way It Is - Dave Matthews Band
07. I'm Yours - Jason Mraz
08. Don't Stop Believin' – Journey
09. Un Cuore Malato - Lara Fabian & Gigi d'Alessio
10. You Do Something To Me - Paul Weller
11. No One's Gonna Love You - Band Of Horses
12. In Your Perfect World - Firehouse
13. The Thunder Rolls - Garth Brooks
14. Summersong - The Decemberists
15. Eternal Flame - The Bangels
16. Ghost Of A Rose - Blackmore's Night
17. The Show - Lenka
18. Country Roads - John Denver

Ευχαριστούμε που κι απόψε επιλέξατε εμάς για τη μουσική σας ευχαρίστηση. Ή όχι.

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

Τρίμπιουτ του ε μπάνι

αγαπητά μου κουνελάκια, δεν έχω γράψει μια ολόκληρη μέρα και με έπιασε κατάθλιψη. ξέρετε είμαι και πολύ καταθλιπτικός τύπος κι έτσι ναούμ. και δεν κλείνω και τη ριμάδα την τηλεόραση να ησυχάσω, αλλά τέλος πάντων, στο θέμα μας:


ναι, αυτό είναι το θέμα μας. παραξενεύτηκε κανείς; βγαίνω που λέτε από τους tiger lillies τις προάλλες, περπατώ να πάρω το λεωφορείο από παραπέρα να γυρίσω στη φωλιά μου και τι βλέπω χαμού; ετούτα τα χαρτούδια με το παρόν μήνυμα. θυμήθηκα τα πρόβατα που είχα δει πριν τις γιουροελέκτιονς και μου γύρισαν τα έντερα πάλι. τα φασιστόμουτρα κηρύττουν το θέλημά τους με κάθε ευκαιρία, κουνελάκι μου. πάρε και την άλλη όψη να έχεις να πορεύεσαι...


ρε, μήπως πρέπει να τους κάνω κανά τέτοιο;

[Το παρόν αφιερώνεται εξ' ολοκλήρου στον κούνελο που πολύ τον αγαπώ. Η έμπνευση ήρθε από τον τίτλο (και μόνο) του τραγουδιού των αγαπημένων Magnetic Fields, Let's Pretend We're Bunny Rabbits που μπορείτε να ακούσετε εδώ.]

Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Tiger Lillies Freakshow

Παρασκευή βράδυ, 9.30 η ώρα, στη Μονή Λαζαριστών της Θεσσαλονίκης, αξιώθηκα επιτέλους να δω τους Tiger Lillies από κοντά. Πέρα από κάποια ξέμπαρκα τραγούδια τους που είχα ακούσει/δει κατά καιρούς στο Youtube (με πιο αγαπημένο το Start a Fire), δεν ήξερα και πολλά για το συγκρότημα, παρά μόνο πως το Freakshow είναι καινούργια παράσταση γι' αυτούς και πως όσοι τους έχουν παρακολουθήσει λένε τα καλύτερα.

Όλα αυτά μου φάνηκαν υπεραρκετά ώστε να δώσω 30€ εισιτήριο (25€ για τους φοιτητές) και να κατεβώ στη ζεστή Θεσσαλονίκη για να τους δω, όταν είπε η efou πως σκέφτεται να πάει.

Ο χώρος της Μονής Λαζαριστών μου αρέσει αρκετά, όσες λίγες φορές τον έχω επισκεφτεί, αν και για τη συγκεκριμένη παράσταση το ότι όλα τα καθίσματα είναι στην ίδια ευθεία δημιουργούσε πρόβλημα στο πόσο έβλεπε ο καθένας. Οι θέσεις γέμισαν, η βραδιά δεν ήταν ούτε υπερβολικά ζεστή, ούτε κρύα και διάθεση υπήρχε άφθονη. Η παράσταση δεν άργησε ιδιαίτερα να ξεκινήσει και το τρίο των μουσικών βγήκε στην, (όπως μου φάνηκε στην αρχή) αρκετά λιτή γι' αυτό που είχα εγώ στο μυαλό μου, σκηνή.

(Uploaded on Flickr by svinovik)

Ιδρυτής, στιχουργός και συνθέτης όλων των τραγουδιών των Tiger Lillies είναι ο Martyn Jacques. Βαμμένος σαν κλόουν αλλά με μια πολύ "σκληρή" φάτσα, είναι αυτός που τραγουδάει τα πάντα στις σχεδόν 2 ώρες της παράστασης. Με μια πολύ χαρακτηριστική castrati φωνή, της οποίας έχει απίστευτο έλεγχο και χρώμα, εκφραστική και γεμάτη, δε σ' αφήνει να κουραστείς από τη φαινομενική μονοτονία του ήχου.

Ο ίδιος έπαιξε ακορντεόν, πιάνο και γιουκαλίλι σε ένα κομμάτι. Την υπόλοιποι ορχήστρα αποτελούν οι δύο Adrian, ο Huge (ντραμς, κουζινικά, κτλ :-) και ο Stout (κοντραμπάσο, musical saw και theremin). Αυτό το τελευταίο είναι το όργανο που ο ήχος του στις ψηλές μοιάζει με βραστήρα τσαγιού όταν σφυρίζει και στις χαμηλές μάλλον με εκκλησιαστικό όργανο. Το έχετε ακούσει και σε παλιές ταινίες τρόμου, το περίεργο τρεμούλιασμα. Ωραίο, δεν το είχα ξανακούσει ποτέ. Και οι δύο Adrian ήταν άψογοι μουσικοί και δένανε πάρα πολύ καλά, ενώ κάνανε και τα φωνητικά.

(Uploaded on Flickr by Keka ;))

Από κει και πέρα, οι υπόλοιποι που αποτελούν τους Tiger Lillies είναι performers. Ένα ζευγάρι νάνων που είναι οι "Τοσοδούληδες", ένας παλιός καλλιτέχνης δρόμου που κάνει κάποια τρικ με καπέλα, 2 δίδυμες που παίζουν τις "Σιαμαίες Αδελφές" και προς το τέλος της παράστασης εκτελούν ένα εντυπωσιακό ακροβατικό νούμερο κρεμασμένες από ένα trapeze όπως στο τσίρκο, μια ακόμα κοπέλα που γίνεται η "Γυναίκα Φίδι" και η "Amanda με τα μακριά μαλλιά", μια παχουλή κοπέλα που είναι η καημένη η "Rosa με τις 3 καρδιές"...

Τα σκηνικά βοηθούν την ατμόσφαιρα: Είναι κυρίως βαγόνια τραίνου διαφόρων μεγεθών, τα οποία ανοίγουν για να αποκαλύψουν στο εσωτερικό τους, από τους ίδιους τους χαρακτήρες, μέχρι τεράστιες κούκλες (τον άνθρωπο με τα "3 Ζευγάρια Χέρια) ή και το εσωτερικό ενός σπιτιού. Απλά σκηνικά δεν είπα πως μου φάνηκαν στην αρχή; Καμία σχέση.

Όλα αυτά φτιάχνουν μια παράσταση που κινείται από το γέλιο στη συγκίνηση, όπως ακριβώς και τα τραγούδια. Οι στίχοι λένε ολόκληρες ιστορίες, δεν κινούνται στη λογική του κουπλέ-ρεφρέν. Η Rosa χρειάζεται καρδιές, αφού οι 3 καρδιές της έχουν πληγωθεί από τους ανθρώπους που γνώριζε, ο φιλάργυρος πούλησε όλους του τους φίλους και την οικογένεια, το κορίτσι που αιμορραγεί δεν έχει πολύ χρόνο ακόμα σαν ατραξιόν του freakshow γιατί πεθαίνει, η λοβοτομή περιμένει όλα τα φρικιά του κόσμου, ο Αθάνατος έχει επιζήσει από τα απίστευτα, ο Τριχωτός Άντρας βλέπει δασύτριχο ουρανό και ένα φρικιό δε μπορεί να πιστέψει πως το έχει ερωτευτεί ένας νορμάλ άνθρωπος.

Μαύρα, ζοφερά, αλλά αστεία, τα τραγούδια δίνουν μια ματιά στο γκροτέσκο και φρικιαστικό σύμπαν των ανθρώπων των Freak shows, ασχήμια και ομορφιά ταυτόχρονα, ανθρώπων που για πολλά χρόνια αποκλειόταν από τις κοινωνίες και έβγαζαν το ψωμί τους με το να γίνονται θέαμα των "κανονικών" ανθρώπων που τους καταβρόχθιζαν με τα μάτια τους. Άνθρωποι που πριν την πρόοδο της ιατρικής γεννιόνταν με οποιαδήποτε μορφής δυσπλασία ή εκτελούσαν παράτολμα show, συγκεντρωνόταν και ταξίδευαν μαζί σαν ένα παράξενο τσίρκο.

(Uploaded on Flickr by svinovik)

Όταν στις 12 παρά έφυγα από τη Μονή Λαζαριστών, ακούγοντας το Start a Fire στο κλείσιμο της παράστασης, ήμουν σίγουρος πως είχα κάνει καλή επιλογή, πως ήταν κάτι που θα το θυμάμαι και πως σίγουρα οι Tiger Lillies είναι κάτι που θα ξανάβλεπα. Έφυγα με χαμόγελο, σκεπτόμενος όλους αυτούς τους ανθρώπους που έζησαν μια ζωή με την ταμπέλα του "περίεργου", του "όχι ακριβώς ανθρώπου" και υπομείνανε την ταπείνωση του να μη γίνονται αποδεκτοί σε κάθε μέρα της ζωής τους.

(μισό, αυτό κάτι μου θυμίζει...)

Τέλος πάντων, αν το Tiger Lillies Freakshow βρεθεί ξανά μπροστά σας, μη χάσετε την ευκαιρία. Άλλωστε:
This freakshow is the best in town
This freakshow is the worst around.


Post μέσα στο post:

Φυσικά η παράσταση μου θύμισε το Carnivàle, μια από τις ελάχιστες σειρές της τηλεόρασης που μπορώ να ορίσω ως τέχνη. Περίεργη, υποβλητική και συνολικά μια καθόλου "εύκολη" σειρά για την ελεύθερη θέληση και το πεπρωμένο, που διαδραματίζεται γύρω από ένα μετακινούμενο show που περιλαμβάνει αρκετά freaks. Εξαιρετική σειρά, μόνο 24 επεισόδια και highly recommended!


Links:
Φωτογραφίες (1, 2, 3) της neorian, post στο thess.gr και video του Argos από τις παραστάσεις του Tiger Lillies Freakshow στη Μονή Λαζαριστών.
The Tiger Lillies (Το site του συγκροτήματος)
Official YouTube Channel (Εμ... Official YouTube Channel?)
The Tiger Lillies Forum (Forum με νέα, reviews και διάφορα από τους fans)
MySpace (Η myspace σελίδα τους)
The Tiger Lillies Book (Βιβλίο με όλους τους στίχους και δεκάδες φωτογραφίες, τσεκάρετε το "Specials" για διάφορα pdf, φωτογραφίες, κτλ)
The Tiger Lillies - Illustration of Songs (Ένα συλλεκτικό βιβλίο με illustrations των στίχων των τραγουδιών)

Extra Theremin Edition: Ακούστε Super Mario Bros. theme, το Crazy του Gnarls Barkley και το La Valse D'Amelie παιγμένα με theremin!