Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2008

I'll be there...

Αγνοήστε με, απλά ήθελα να γράψω κάτι...

Να πω πως δε λέω γειά, πως δεν αλλάζει τίποτα και πως θα είμαι και πάλι κοντά σου. Άλλωστε το έχουμε συνηθίσει κάπως αυτό το από μακριά. Έτσι δεν είναι;

Όχι ότι δε με τρομάζει, με τρομάζει, ψέματα δε λέω. Μήπως η απόσταση μεταξύ μας θα αποδειχτεί ανάλογη της πραγματικής. Ή μήπως σου αρέσει τόσο πολύ αυτός ο νέος κόσμος και τρόπος που να μη θες να γυρίσεις.

Απλά να, το έχω βάλει πείσμα πως δε θα με ρίξει. Και πως θα προσπαθήσω όσο μπορώ να χαίρομαι με τις δικές σου χαρές. Γι' αυτό άλλωστε σε έβαλα να ανοίξεις πάλι blog. Να τις έχω και γραπτά τις εμπειρίες σου. Βοηθάει, μη νομίζεις.

Θέλω να περάσεις όσο πιο ωραία μπορείς. Να το ευχαριστηθείς. Από όταν σε γνώρισα σου έλεγα πως θα σου κάνει καλό. Ξέρω πως θα σου κάνει καλό. Μόνο μια χάρη θέλω. Τη μέρα που θα γυρνάς, όποτε και να είναι αυτή, να με θεωρείς ακόμη αυτόν που, πρώτο απ' όλους, θες μαζί του να τα μοιραστείς όλα.


Καλό ταξίδι, αγάπη μου.

10 σχόλια:

  1. (((Zlatkoύλη))) we'll be there for you, γιατί αυτός που μένει πίσω πονάει περισσότερο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στο δικό μου blog σε είδα αισιόδοξο. Το ουζάκι και με βροχή όμορφο είναι. Μη μού το χαλάς τώρα. Δύσκολες καταστάσεις αλλά θα έρθουν και τα καλύτερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @efou
    Το ξέρω και σας ευχαριστώ ρεεεε!

    @blogoulis
    Είμαι, είμαι! Ήδη σκέφτομαι το ταξίδι στο Εδιμβούργο, πρώτο στα εξωτερικά μετά το Βερολίνο πριν ένα σκασμό χρόνια (Χριστούγεννα 1995, 1η Γυμνασίου πήγαινα)! Πολύ γουστάρω! Αλλά ντάξει, ένα γειά ήθελα να το πω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εκπληκτικό τραγούδι! Σου εύχομαι σύντομα να το τραγουδάτε μαζί χορεύοντας εις τα εξωτερικα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είμαι και εγώ στο we της Efoulas! Αντε θα δεις... ούτε που θα το καταλάβετε!

    Και μετά, που θα πας πρώτος Εδιμβούργο και θα είναι η μόνη πόλη που δεν έχω πάει ακόμα... θα μου τα φουπ λιγάκι αλλά νταξ!

    Demoula μην στεναχωριέσαι! Θα τον προσέχουμε! Είμαστε και πολλοί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα σε αγνοούσα αλλά δεν θα το κάνω. Αντ'αυτού θα σου πω πως τίποτα δεν μας νικά αν δεν παραδοθούμε εμείς. Ότι κανένα εμπόδιο δεν είναι αρκετά μεγάλο για να νικήσει τέτοια αισθήματα. Ότι οι αποστάσεις είναι απλά νούμερα σ' έναν χάρτη και τίποτ' άλλο. Κι όταν θα έχετε ο ένας αγκαλιά τον άλλον, η απόσταση δεν θα έχει καμιά σημασία πια! Καλά να περάσεις Δάφνη, θα σου τον προσέχει πολύς κόσμος μεχρι να έρθεις ή να έρθει.

    (((ΖλατκοΤΖΙΑΡ)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Thanks mate, να'σαι καλά, έτσι πιστεύουμε κι εμείς. Δεν υπάρχει μακριά και κοντά. Κι ας αποδειχτεί στο τέλος πως λέμε απλά μαλακίες. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή